สมมุตว่า(ก้เรื่องจิงแหละ555) ระหว่างที่เราเดินไปหาแม่ แล้วเราร้องเพลงไปด้วย ร้องตามเพลงอะ แต่แบบมันเบามากๆ แล้วเดินไปเจอแม่ใช่มะ แม่ก็ถามว่าทำอะไร เราก็ตอบว่าร้องเพลง แม่ตอบกลับเรามาว่า ทุเรศ เรางงเลยเพราะว่าตอนนั้นเราร้องเบาๆแล้วเพลงก็ไม่ได้หยาบคายนะ  งงเลย แล้วแบบคือไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ว่าเราแบบนี้ มีหลายครั้งที่แรงกว่านี้แบบมากๆๆๆ หลายครั้งมาก บางทีก็แบบโมโหเรา หาว่าเราทำแบบนี้แบบนั้นทั้งๆที่เราอะ พึ่งออกมาจากห้อง ก็งงดิ แอบน้อยใจบ้างนะ แล้วมันแบบสะสมอะ หลายครั้งแอบร้องไห้คนเดียว  ตอนเด็กๆเราจำได้เลยว่า แม่คุยกับคนอื่นประมาณว่าต่อให้มันเป็นคนทำหรือไม่ ก็ว่ามันไว้ก่อนแหละ ตอนนั้นคือเด็กมากนะ ประมาณประถม ตอนเด็กก็เจอเยอะคำหยาบๆ ตอนโตมาก้เจอนะ ไล่ไปต-ย จะไปที่ไหนก็ไป นี้ตัวซวยจริงๆ ก็มี แล้วมีอีกหลายเหตุการณ์ที่แบบแม่เราเขาพูดกับคนอื่นว่าเราทำงั้นงี้ๆ แบบเนี้ยมันไม่เคยทำงานบ้าน ซักผ้าก็ไม่ วันๆก็อยู่หน้าคอม เรียน เรียกใช้ก็ไม่ได้ แล้วแบบเวลาเราทำผิดใช่ไหม เราก็ยอมรับและขอโทษ บอกแล้วว่าจะปรับปรุงตัว เราก็ทำนะ แล้วพอไปนานๆ พอตอนไหนหรือครั้งไหนที่แม่ไม่พอใจเรา แม่ก็ยกเรื่องนี้มาพูด แบบพูดแรงขึ้นกู เ-ี้ย เราก็ได้แต่นั่งฟัง ตอบโต้ไม่ได้ไม่งั้นมันจะร้ายแรงขึ้น เคยโดนขว้างของใส่ก็โดนมาแล้วจ้า แล้วไม่ใช่แค่เราที่โดนแม่ด่าแบบแรงๆนะ พ่อก็โดน น้าก็โดนนะเวลาแม่เราโกรธ ออแล้วก็พอแบบแม่ลืมใช่ม่ะ ก็จะบอกเนี่ยทำไมไม่หยิบ ไม่รู้จักดูของ แล้วก็ว่าเรา ก็งงดิ ทั้งๆที่เมื่อกี้แม่ถืออยู่ ทำไมไม่หยิบมาด้วย เป็นงี้มาตลอด ก็แอบคิดนะว่าเอ่ๆๆ เราจะเป็นโรคซึมเศร้าไหมหว่า เคยขอให้แม่พาไปตรวจนะ แม่บอกว่าไรรู้ป่ะ บอกเราประมาณว่า ไม่เป็นหรอก อย่ามาสำออย ประมาณนี้มั้ง อยากระบายเฉยๆไม่มีไร