เราเริ่มรู้สึกไม่โอเคกับแฟนเราเริ่มเอาแต่ใจมากขึ้น เหวี่ยงวีนกับเขา เราเริ่มเบื่อหน่ายในบางทีอยากลองขอห่างสักพักแต่ก็ไม่กล้าไม่รู้จะทำยังไง เรารักเขานะรักมากคบก็จะปีแล้ว เขาเป็นรอยยิ้มของเรานะคะเรามีความสุขที่มีเขาแต่บางเรื่องเราไม่โอเคค่ะ เราคบผญแต่เราไม่ได้อยากคบแล้วตอนนั้นเราเลือกเขาตอนนี้เราลังเล เราสับสนมันคือจุดอิ่มตัวรึเปล่าคะความเคยชินทำให้เราเริ่มนิสัยไม่ดีใช่มั้ย เราไม่รู้จะทำไงจริงๆถ้าถอยห่างออกมาเราก็ทำใจไม่ได้ที่ไม่มีเขา แต่บางทีเราก็ไม่โอเคที่เขาเป็นผญเหมือนกันกับเรา เครียดมากเลยค่ะสมองกับหัวใจความรู้สึกมันไม่ตรงกัน ไม่รู้สิพิมพ์ไปน้ำตาไหลไป55 เรารักเขามากเลยนะ เขาก็ไม่ได้นอกใจหรือทำอะไรผิดสักนิด เราแย่เองใช่มั้ยคะ มันอยู่ที่เราคนเดียวใช่มั้ยที่ดูรู้สึกลังเลเขาเองก็บอกรักเรามากทุกวันเรารู้สึกแย่จังเราพิมพ์วนไปมา เราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไรเรารักเขามากค่ะรักจริงๆเรามีความสุขกับเขา แต่มันจะมีบางเวลาหรือบางอย่างที่เรารู้สึกเบื่อหน่ายเริ่มไม่โอเคกับตัวเขาทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เราไม่รู้เราเป็นอะไรไปช่วงนี้มีแต่คิดจะเลิกๆเข้ามาในหัวแต่เอาเข้าจริงเราทำไม่ได้ค่ะเราอยากมีเขาอยู่ในชีวิต เราย้อนแย้งมากๆช่วยเราหาทางออกทีค่ะ เราสับสนไปหมด