หลังจากเลิกกับแฟนเก่าได้ 3-4 เดือนเราก็เริ่มต้นใหม่ค่ะ ปัจจุบันคบกันมา 4 ปีกว่าเเล้ว เเต่ 4 ปีที่ผ่านมาเราเหมือนเป็นบ้าเลยค่ะ เรากลัวตลอดว่าเขาจะมีคนอื่น เราถามเขาตลอดว่าจะมีคนอื่นมั้ยเเอบเช็คมือถือเขา (เรารู้ว่าไม่ควรมากๆเลย) ทุกครั้งที่เช็คเราจะถามตัวเองว่า'เราอยากเจออะไรกันเเน่' ทั้งๆที่มันไม่มีมูลเหตุจูงใจน่าสงสัยอะไรเลยนะคะ แค่หยิบมาเช็คและยังสงสัยตัวเองตลอดว่าทำทำไมอยากเจออะไรในนั้น ตลอดเวลาที่คบกัน เขาไม่เคยมีเรื่องนอกใจเลย เขาดีมากๆในทุกเรื่องเลย (หรือเพราะเราไม่เคยเจอดีๆคะเราเลยประสาท) ตอนเรียนปวส.ด้วยกันเขาเรียนเร็วกว่าเรา 1 ปี ตอนที่เขาไปต่อป.ตรีเราเเทบบ้า ทำตัวเป็นนักสืบทุกวัน ทั้งดมกลิ่นเสื้อ ทั้งเช็คมือถือ เช็คของในกระเป๋า แอบๆถามคนที่อยู่ที่เดียวกับเขาว่าเห็นเขาทำไรบ้าง เป็นช่วงเวลาที่ทรมานมากๆ พอเขาเรียนจบต้องเริ่มทำงาน เหมือนวิญญาณนักสืบกลับมาอีกครั้ง กลัวไปหมด กลัวเขาจะมีความสุขกับคนที่นั่น กลัวเขาไปเจอคนที่ดีกว่า กลัวใครเข้ามายุ่งกับเขา เราไม่มีความสุขเลยค่ะ ตอนนี้เเฟนทำงานมาครึ่งปีเเล้ว เรายังเป็นนักสืบอยู่เลย ทำยังไงดีคะ เหนื่อยมากๆกับความรู้สึกแบบนี้ ใครเคยเป็นเเล้วรับมือยังไงคะ หรือมีเเพทย์เกี่ยวกับจิตเเนะนำมั้ย เรากลัวว่าสักวันเราจะไปต่อไม่ได้ บางทีเราคิดอยากหยุดความสัมพันธ์เลยเพราะเหนื่อยจะหลอนเเล้ว เเต่รักเขามากๆเเละเขาไม่ผิดอะไรเลย ยิ่งถ้าเป็นเเบบนี้เราควรเเต่งงานมั้ย (เขาเอาเเบบแหวนมาไห้เราดู เรากลับรู้สึกกลัวแทนที่จะดีใจ🥲) เรามีเเพลนจะเเต่งกันเเต่เราก็กลัว กลัวการหย่าร้างกลัวการเปลี่ยนเเปลง ประสาทไปหมดเเล้วค่ะ

ต้องขอบอกก่อนว่าเเฟนเก่าเราทำกับเราไว้เจ็บเเสบพอควรค่ะ ทั้งโกหก เเอบเเชทกับคนอื่น บอกเราเป็นเเค่เพื่อน มีคนอื่นตลอด มีกิ๊กที่ทำงาน หลังจากเลิกกับมันเราก็เป็นซึมเศร้าค่ะ รักษาตัวกินยาอยู่พักใหญ่ เเฟนเราอยู่ข้างๆร้องไห้ไปกับเรา ดูแลเราจนตอนนี้เเทบไม่มีอาการเเล้วค่ะมีเเต่ประสาทเรื่องนี้เเหละ

ป.ล.ใครมีประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังนะคะ อยากฟังเรื่องของหลายๆคนอยากรู้ว่าผ่านกันมาได้ยังไง มันอาจจะทำไห้เราเจอทางออกที่ดี ขอบคุณนะคะ

(อีกอย่างค่ะ แฟนเก่าเขาไม่เคยรู้ว่าเราต้องทุกข์เพราะเขาขนาดไหนเลยค่ะ เราไห้ทุกคนเห็นเเต่เรื่องดีๆ เคยโดนเขาโพสด่าจิกกัดด้วยนะ เเต่เราไม่สนใจ เขาไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งที่เขาทำมันยังตามติดอยู่ในความรู้สึกเรามาตลอด ต่อไห้เลิกกันไป จะ 5 ปีเเล้วก็ตาม)