ความจริงเป็นหมาของข้างบ้านที่เค้าไม่ค่อยให้ข้าวมันกิน มันเลยมากินมานอนในบ้านเรา ที่บ้านมีพื้นที่กว้าง มันก็เข้ามาวิ่งเล่น เราก็ให้ข้าวให้น้ำ จากเศษอาหารที่เหลือบ้าง ซื้อมาให้บ้าง จนมันไม่กลับบ้าน นอนอยู่ที่นี่ตลอด ลูก ๆ เราก็เล่นกับมัน ไปไหนก็ซื้อของกลับมาฝาก จนสองสามวันก่อนมันไปโดนยาเบื่อวิ่งทุรนทุรายเข้ามาหาเราที่บ้าน เราช่วยจนสุดกำลัง แต่มันคงกินเข้าไปเยอะ ชักและตายภายใน 15 นาที ยามันคงแรงมาก เพราะเพื่อนมันกินไปแล้วตายไปก่อนหน้านี้หลายตัว เหลืออยู่ 2 ตัว ที่รอดมาได้ ครั้งแรกเราล้างท้องทัน คนที่ทำคงเห็นว่ามันไม่ตาย ครั้งนี้เลยใส่ยาแรงมาก เราเปิดกล้องวงจรปิดดูมันกินมาแค่ 5 นาทีก็ชักเกร็ง เรามาช่วยอีกประมาณ 10 นาที ก็ตาย ตายคามือเลย เราร้องไห้โฮเลย ไม่อายคนอื่นเลยที่อายุขนาดนี้แล้วต้องมาร้องไห้เพราะหมา เคยเล่น เคยให้ข้าวให้น้ำ ไม่ใช่หมาตัวเองที่ตั้งใจเลี้ยงก็รักก็ห่วงมัน อยากรู้ว่าคนที่ทำลงไปจิตใจทำด้วยอะไร 
      ตอนนี้เหลือตัวเดียวมันซึมลงมาก ไม่เล่น ไม่ร่าเริง เด็ก ๆ ก็พยายามเล่นด้วยแต่มันซึมมาก หรือจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่อยู่ในตัวมัน เพราะมันก็โดนมาเหมือนกันแต่ล้างท้องทัน ตัวนี้โดนมา 2 ครั้ง รอดทั้งสองครั้ง ทุกวันนี้ต้องอยู่อย่างระแวง นั่งสักพักต้องคอยออกไปมองว่าหมาตัวที่เหลือมันยังอยู่ดีมั้ย กลัวมันจะตายไปอีกตัว
      เมื่อก่อนเราเคยเลี้ยงหมาอยู่ตัวนึง แล้วต้องย้ายที่อยู่เลยเอาไปด้วยไม่ได้ ต้องเอากลับไปไว้ที่บ้านต่างจังหวัด และพูดกับมันไว้ว่าถ้ามีบ้านใหม่ มีพื้นที่แล้วจะมารับกลับมาอยู่ด้วยกัน ผ่านไปหลายปี เราซื้อที่ทำบ้านใหม่ ทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว ตั้งใจจะไปเอากลับมา แต่เค้ารอเราไม่ไหว นอนหลับไปเฉย ๆ ไม่ตื่นมาอีกเลย เพราะแก่มาก จากวันนั้นเราก็ตั้งใจว่าจะไม่เลี้ยงสัตว์ชนิดไหนอีก เพราะเลี้ยงแล้วมันผูกพันธ์ เลี้ยงแล้วก็รัก แต่เค้าอายุสั้นกว่าเรา เรากลัวการสูญเสียแบบนี้ ทำใจไม่ได้จริงๆ