พอได้ข่าวคนจะนะถูกล้อมจับ ในการประท้วงการสร้างนิคมอุตสาหกรรมจะนะ ใจหายมาก ภาวนาให้ทุกคนปลอดภัย
บางคนมักจะเคยชินกับการบอกให้คนอื่นเสียสละ ทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยจะผ่านประสบการณ์แบบนี้มาก่อน คงเป็นเหมือนตอนก่อนเขื่อนปากมูลจะสร้าง มีการประชาสัมพันธ์มากมายถึงข้อดี ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองออกมาบอกให้ประชาชนที่อยู่ภายนอกสนับสนุน ตอนนั้นเรากำลังเรียนมัธยมอยู่ ผู้ว่ามางานที่โรงเรียนและพูดถึงเรื่องนี้ตำหนิคนที่ต่อต้านว่าไม่เห็นแก่ประโยชน์ของบ้านเมือง จำได้ว่า มีการประชาสัมพันธ์เรื่องบันไดปลาโจน ที่วิศวะออกแบบให้ปลาขึ้นมาวางไข่
ตอนนั้น เราเชื่อในวิทยาศาสตร์ เชื่อในสิ่งที่เขาบอกว่าเขาศึกษามาดีแล้ว จนกระทั่ง แม่บ้านที่มาทำงานที่บ้านเรา ได้เล่าให้ฟังว่า ถูกย้ายไปอยู่บนเนินที่ดินมีแต่ลูกรัง ปลูกอะไรก็ไม่ได้ดี หลวงเอาลูกไก่มาให้เลี้ยง ไม่ถึงอาทิตย์ก็ตาย
ตอนนั้น เราเริ่มกลับมาทบทวนอะไรหลายๆอย่าง และมากไปกว่านั้น เกิดคำพูดเกลียดชังว่าคนที่ประท้วงเห็นแก่ตัวสารพัดที่มีการสร้างความเข้าใจที่ผิดให้กับคนนอกเกี่ยวกับคนที่ได้รับผลกระทบ
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ เขื่อนปากมูลตอนนี้ใช้ผลิตกระแสไฟฟ้าไม่ได้ บันไดปลาโจนที่ออกแบบและใช้เงินไม่น้อยก็ไม่มีประโยชน์ เพราะปลาแถวนั้นไม่ได้มีสรีระที่จะสามารถใช้ประโยชน์ได้ ออกแบบมาเพื่อ ???
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วและแก้ไขไม่ได้คือ ที่อยู่ที่กินของชาวบ้านจมอยู่ใต้น้ำ ไม่มีวันเอากลับคืนมาได้
บอกเลย เราเริ่มแอนตี้เขื่อน และดีใจมากที่ชาวบ้านที่แพร่สามารถหยุดเขื่อนแก่งเสือเต้นได้
สิ่งหนึ่งที่คนในเมือง อาจจะไม่รู้หรือละเลยไปคือ คนในชนบท เขาอยู่อาศัยโดยอิงธรรมชาติเป็นหลัก ที่ดินไม่ใช่แค่บ้าน แต่มันคือ ที่ทำกิน คือ ตลาด คือทุกๆอย่างในชีวิตของเขา ไม่เหมือนกับการเวนคืนที่ดินทำถนนในเมืองซึ่งอาจแค่ย้ายบ้าน แต่ยังคงทำมาหากินได้ เป็นครู เป็นหมอ เป็นพ่อค้าแม่ค้า ก็ยังสามารถทำมาหากินได้
แต่คนชนบทไม่ใช่แบบนั้นค่ะ เพราะถ้าเขาสูญเสียไป คือ บ้านคือชีวิตทั้งชีวิตเลยก็ว่าได้
บางคนบอกทำไปก่อนค่อยแก้ไข เราจะบอกว่า ตั้งแต่ที่เคยเจอมา มันแก้แทบไม่ได้ คนที่ทุกข์ทนก็ยังต้องทุกข์ทนแบบนั้นไปเกือบทั้งชีวิต
การป้องกันคือสิ่งดีที่สุด ยกเว้นว่า การศึกษาผลกะทบสิ่งแวดล้อมจะดีจริงๆ แต่เท่าที่เราดู ประเทศไทยแทบจะไม่เคยมีเลย สภาพเหมือนบันไดปลาโจนที่ถูกออกแบบโดยวิศวะที่มโนว่ามีความรู้เรื่องปลา เพราะไปดูงานต่างประเทศมา ไม่ได้รู้ว่าปลาจริงๆในพื้นที่เป็นยังไง
ไม่ใช่ NGO แต่เราขอสนับสนุนชาวจะนะ ให้สามารถปกป้องบ้านของตัวเองไว้ให้ได้ เหมือนชาวแพร่ที่งัดข้อกับเขื่อนแก่งเสือเต้นได้สำเร็จ อย่าให้เป็นคนดีที่ถูกสาปเหมือนชาวปากมูลเลย
ขอให้คนจะนะปกป้องบ้านได้ทีเถอะ
บางคนมักจะเคยชินกับการบอกให้คนอื่นเสียสละ ทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยจะผ่านประสบการณ์แบบนี้มาก่อน คงเป็นเหมือนตอนก่อนเขื่อนปากมูลจะสร้าง มีการประชาสัมพันธ์มากมายถึงข้อดี ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองออกมาบอกให้ประชาชนที่อยู่ภายนอกสนับสนุน ตอนนั้นเรากำลังเรียนมัธยมอยู่ ผู้ว่ามางานที่โรงเรียนและพูดถึงเรื่องนี้ตำหนิคนที่ต่อต้านว่าไม่เห็นแก่ประโยชน์ของบ้านเมือง จำได้ว่า มีการประชาสัมพันธ์เรื่องบันไดปลาโจน ที่วิศวะออกแบบให้ปลาขึ้นมาวางไข่
ตอนนั้น เราเชื่อในวิทยาศาสตร์ เชื่อในสิ่งที่เขาบอกว่าเขาศึกษามาดีแล้ว จนกระทั่ง แม่บ้านที่มาทำงานที่บ้านเรา ได้เล่าให้ฟังว่า ถูกย้ายไปอยู่บนเนินที่ดินมีแต่ลูกรัง ปลูกอะไรก็ไม่ได้ดี หลวงเอาลูกไก่มาให้เลี้ยง ไม่ถึงอาทิตย์ก็ตาย
ตอนนั้น เราเริ่มกลับมาทบทวนอะไรหลายๆอย่าง และมากไปกว่านั้น เกิดคำพูดเกลียดชังว่าคนที่ประท้วงเห็นแก่ตัวสารพัดที่มีการสร้างความเข้าใจที่ผิดให้กับคนนอกเกี่ยวกับคนที่ได้รับผลกระทบ
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ เขื่อนปากมูลตอนนี้ใช้ผลิตกระแสไฟฟ้าไม่ได้ บันไดปลาโจนที่ออกแบบและใช้เงินไม่น้อยก็ไม่มีประโยชน์ เพราะปลาแถวนั้นไม่ได้มีสรีระที่จะสามารถใช้ประโยชน์ได้ ออกแบบมาเพื่อ ???
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วและแก้ไขไม่ได้คือ ที่อยู่ที่กินของชาวบ้านจมอยู่ใต้น้ำ ไม่มีวันเอากลับคืนมาได้
บอกเลย เราเริ่มแอนตี้เขื่อน และดีใจมากที่ชาวบ้านที่แพร่สามารถหยุดเขื่อนแก่งเสือเต้นได้
สิ่งหนึ่งที่คนในเมือง อาจจะไม่รู้หรือละเลยไปคือ คนในชนบท เขาอยู่อาศัยโดยอิงธรรมชาติเป็นหลัก ที่ดินไม่ใช่แค่บ้าน แต่มันคือ ที่ทำกิน คือ ตลาด คือทุกๆอย่างในชีวิตของเขา ไม่เหมือนกับการเวนคืนที่ดินทำถนนในเมืองซึ่งอาจแค่ย้ายบ้าน แต่ยังคงทำมาหากินได้ เป็นครู เป็นหมอ เป็นพ่อค้าแม่ค้า ก็ยังสามารถทำมาหากินได้
แต่คนชนบทไม่ใช่แบบนั้นค่ะ เพราะถ้าเขาสูญเสียไป คือ บ้านคือชีวิตทั้งชีวิตเลยก็ว่าได้
บางคนบอกทำไปก่อนค่อยแก้ไข เราจะบอกว่า ตั้งแต่ที่เคยเจอมา มันแก้แทบไม่ได้ คนที่ทุกข์ทนก็ยังต้องทุกข์ทนแบบนั้นไปเกือบทั้งชีวิต
การป้องกันคือสิ่งดีที่สุด ยกเว้นว่า การศึกษาผลกะทบสิ่งแวดล้อมจะดีจริงๆ แต่เท่าที่เราดู ประเทศไทยแทบจะไม่เคยมีเลย สภาพเหมือนบันไดปลาโจนที่ถูกออกแบบโดยวิศวะที่มโนว่ามีความรู้เรื่องปลา เพราะไปดูงานต่างประเทศมา ไม่ได้รู้ว่าปลาจริงๆในพื้นที่เป็นยังไง
ไม่ใช่ NGO แต่เราขอสนับสนุนชาวจะนะ ให้สามารถปกป้องบ้านของตัวเองไว้ให้ได้ เหมือนชาวแพร่ที่งัดข้อกับเขื่อนแก่งเสือเต้นได้สำเร็จ อย่าให้เป็นคนดีที่ถูกสาปเหมือนชาวปากมูลเลย