นี่เป็นกระทู้แรกของเรา อาจจะพิมพ์ไม่ค่อยคล่องหรือเรียบร้องไม่ค่อยเก่งนะคะ

เรื่องมีอยู่ว่าลูกเราอยากไปงานวันเกิดเพื่อน ซึ่งคุณแม่เด็กเป็นคนชวนลูกเราให้ไปร่วมงาน
เราด้วยความเป็นแม่เห็นว่าคุณแม่น้องชวนลูกเราและลูกเราก็มาขออนุญาติจากเราเลยให้ไป
โดยก่อนหน้านี้เราเห็นว่าจะไปงานวันเกิดเพื่อนทั้งที เลยสั่งของขวัญเล็กๆน้อยๆมาจากแอปหนึ่งซึ่งมีร้านค้าในห้างทั่วประเทศ
มาและห่อกล่องของขวัญให้เนื่องจากเราไม่มีเวลาออกไปซื้อให้คิดว่าสะดวกซื้อผ่านออนไลน์มากกว่า
เพื่อให้ลูกเอาไปเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อน  พอถึงวันงาน ลูกเราเอาของขวัญไปให้เพื่อนโดยมีเพื่อนหลายคน เด็กน้อยเจ้าของวันเกิดก็เปิดกล่องของขวัญ
ในขณะที่เปิดกล่องของเพื่อนๆคนอื่น ดูน้องเจ้าของวันเกิดชอบหมดเลยร้องว้าวทุกกล่อง พอมาถึงกล่องลูกเราเจ้าของวันเกิดเงียบ ไม่ว้าวเหมือนกล่องอื่นๆ
เท่าที่เราฟังจากลูกเราเล่าให้เราฟัง จนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงเรานึกว่าลูกลืมเรื่องนี้แล้วจนถึงเวลาขึ้นนอน เราเปิดประตูมาลูกเราเข้ามากอดเราเราเลยถามว่าเป็นอะไร
ลูกเราเลยร้องไห้และบอกเราว่าเพื่อนคงไม่ชอบของขวัญวันเกิดที่หนูให้ เราเลยถามว่าเพราะอะไรถึงคิดแบบนั้น ลูกเราตอบกลับมาว่าเพื่อนไม่ว้าวของขวัญที่หนูให้เหมือนกล่องคนอื่นเลยแถมเพื่อนเงียบใส่หนู เราเป็นแม่เห็นสีหน้าลูกตอนเล่าและได้ยินลูกเล่าแล้วรู้สึกจุกแบบบอกไม่ถูก เลยพยายามบอกลูกไปว่าเราให้ของขวัญเพื่อนเพราะเรามีน้ำใจให้เพื่อน 
ควรแก้ไข้ความรู้สึกลูกยังไงดีคะไม่ให้น้องคิดแบบนี้ เราพยายามปลอบน้องแต่ลูกเราเงียบและนอนคลุมผ้าร้องไห้