คือว่า เราอายุ18 กำลังศึกษาอยู่ค่ะ ตอนนี้คุยกับเเฟนซึ่งเเฟนก็อายุเท่ากันค่ะ เเต่ตัวเราเองเป็นคนเรียนไม่เก่งค่ะ ไม่ค่อยกล้าเเสดงออก เเต่เวลามีงานยากก็พยายามทำส่งค่ะ เเฟนค่อนค้างที่จะมีฐานะเเฟนเรียนเก่งมากค่ะ เราดูด้อยไปเลยค่ะ เเฟนพาไปบ้านค่ะ เเต่ดูเหมือนว่า พ่อเเม่อยากไห้ลูกชายเขาไปเจอสิ่งที่ดีกว่าค่ะ  ตัวเราเองพยายามพัฒนาตัวเองไห้เหมาะสมกับเเฟนค่ะ
เเต่เค้ามองว่าเราไม่เอาไหนอยู่ดี ตอนนี้เลยอยากถามว่า เค้ารักเราเราไหมคะ หรือเขาเชื่อคำครอบครัวเขามาก เราเข้าใจนะคะ เราเลือกว่าจะหายไปจากชีวิตเขาค่ะ เพื่อว่าเขาจะได้ในสิ่งที่พ่อเเม่ต้องการ เราทำถูกไหมคะ