สวัสดีครับ ผมอายุ18ปีนะ มีแฟน1คนคบหากันได้2อาทิตแฟนผมอายุ17 แฟนผมค่อนข้างเกเรนิดนึงแต่ผมพอรับได้เพราะนางน่ารักดี แฟนผมค่อนข้างฮอตคือมีคนชอบค่อนข้างเยอะ แต่แฟนผมสูบบุหรี่+กัญชา ผมไม่ชอบของพวกนี้เท่าไหร่เลยลองๆไปเดือนละ1ครั้งได้มั้งแต่ไม่ได้ติดอะไร ผมติดแต่น้ำท่อม คือผมอายุ 18 คือค่อนข้างมีเงินเก็บจากการทำงานขายของออนไลน์ มีเงินเก็บประมาณ6หมื่นเวลาผมไปไหนกัยเค้า ผมไม่เคยไห้เค้าออกตังเลยแม้แต่บาทเดียวคือไปรับไปส่งทุกอย่างไม่เคยทำดีกับแฟนคนไหนขนาดนี้มาก่อนเลยโทรศัพตกน้ำผมซ่อมไห้เขา1900 บาททั้งๆที่รู้จักรกันได้แค่1อาทิตกว่าๆ ตอนผมลงสตอรี้ว่าอยู่กับเค้าครั้งแรกเพื่อนผมที่รู้จักรทักมาบอก7-8คนว่าอย่าไปคบไม่แนะนำ แต่ก็บอกไว้ว่านิสัยไม่ค่อยดีนิดนึงมีคนเกลียดเยอะ แต่ผมค่อนข้างเริ่มรักเขา เลยลองศึกษากันไปดูก่อน คือแชทโทรศัพทุกอย่างคือเค้าไม่ไห้ผมดูเลย เค้าจะชวนผมไปเที่ยวหรือเรียกไห้ผมไปหาเวลาที้เค้าจะไห้ไปส่งหรือไปเที่ยวเสี้ยนกัญชาเท่านั้น แต่สาเหตุนึงที่ผมมาตั้งกรพทู้นี้เหมือนเขาไม่ค่อยชัดเจนกับผมไม่กล้าแท็กทั้งๆที่ผมรักเขามากผ่านอะไรมาบ้างเขาเล่าถึงขนาดถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นคือรับไม่ได้แน่ๆแต่ผมรักเขามากก็เลยรับได้ 18+นี่ละ เขาบอกว่าเป็นแฟนกับผมแต่แชทแทบไม่คุยไม่ตอบผมเลยแต่เวลาอยู่ด้วยกันคือน่ารักทุกอย่างไปเซเว่นคือผมจ่ายทุกอย่างรักมากบอกว่าเข้าเซเว่นจะหยิบอะไรก็หยิบเลยจ่ายไห้ทุกอย่างเขาบอกว่ารักผมแต่ผมไม่รู้สึกเลยสักนิดจะตัดใจหลายรอบแต่พอเขาตอบแชทผมก็กลับมาใจอ่อนทุกที ผมคิดว่าถ้ามีแฟนเป็นคนนี้จะเป็นผู้ชายมีาดีที่สุดในชีวิตเขาเลยจนเขาถามว่าไม่รักตัวเองบ้างหรือไง คือผมอยากทำไห้เต็มที่คือเต็มที่สุดๆเสมอต้นเสมอปลายมาก ผมกับแฟนมีอะไรกันแล้ว1ครั้ง แต่ผมคือผู้ชายคนแรกที่ทำไห้เขาเสร็จได้แต่ผมไม่เสร็จ เพราะเขาบอกเขาแสบ ผมเลยยอมๆอดทนนอนอารมค้าง ผมอยากรู้ว่าเค้ารักผมจริงไหมเพราะแชทไม่ตอบเลยเหมือนคุยคนเดียวคือผมเอะใจตรงที่เขากั๊กผมไว้เรื่องตังกับเรื่องไปรับไปส่งกับเรื่องกัญชาหรือป่าวเพราะผมซื้อมาไว้เล่นๆเยอะผมหน้าตากลางๆนะไม่ได้ดีไม่ได้แย่ มีคนมาอยากคุยอยู่บ้างแต่ผมปฏิเสธทุกคนเพราะรู้สึกดีกับเขา เขาเรียนไม่จบช.1แต่ผมจะจบช.3แล้ว คือมีผู้ชายวนเวียนมาหาเค้าบ่อยแต่เค้าก็บอกแค่ว่าเพื่อน เพื่อนที่ซื้อข้าวมาไห้ก็ผู้ชายหมดเลย ส่วนตัวผมเป็นคนคิดมากขี้น้อยใจแต่ก็ไม่อยากไปงี่เง่าใส่เพราะกลัวเขาลำคาร เค้าบอกไห้ผมเอาของไปไห้ผมนั่งรอหน้าบ้านจนถึงตี3 จนถอดใจกลับบ้าน รอเค้าตื่นเพื่อที่จะได้เอาของไปไห้อีกรอบ จนผมเผลอหลับไปตื่นขึ้นมาตอนเย็นถึงจะบอกไห้เอากลับไปไห่ใหม่ มีอยู่ครั้งนึงที่ไปโรงแรมอยู่ด้วยกัน มีแต่เตียงคู่ ผมก็ลองใจเขาว่าจะมานอนเตียงเดียวกับผมไหมสรุปเขานอนอีกเตียงนึง ผมเลยเอะใจตั้งแต่นั้นมาผมทำทุกอย่างไห้เขาจริงๆ ทั้งไปรับไปส่งทั้งๆที่บ้านที่ผมไปส่งเป็นบ้านผู้ชายไม่มีผู้หญิง ผมได้แต่ใช้ความไว้ใจ แต่เค้าค่อนข้างเกเร ผมเลยไม่สะบายใจเลยสักกะนิด เพื่อนของเค้าบอกว่าใครๆก็ได้แฟนผมแล้วเขาก็บอกผมตรงๆว่า วันไนส์แสตนบ่อย ผมรับได้นะแต่ขอแค่ตอนนี้มีผมคนเดียว พาไปเที่ยวทุกที่แล้วเค้าต้องกานอะไรผมหามาไห้หมด ไม่รู้ว่ากำลังโดนหลอกอยู่หรือป่าว ผมอยากรู้ว่าเขารักผมจริงหรือป่าวแต่ก็อดทนไม่กล้าถาม หรือเพราะผมทำไห้เขามากเกินไปจนเขาไม่กล้าปฏิเสธผม ปีนี้เขาไม่ได้เรียนหนังสือ แฟนผมเลยไมาค่อยอยู่บ้านผมก็เข้าใจนะนางคงเบื่อไม่มีอะไรทำผมสงสัยมากว่ากำลังโดนหลอกอยู่หรือป่าวผมพยายามตัดใจก็ทำไม่ลงเพราผมก็รักเขามาก ความรักมันต้องพยายามขนาดนี้เลยหรือป่าวครับผมทำไห้เขาเยอะมากๆแต่ไม่รู้จะเล่ายังไงแค่นั้นเอง เพื่อนๆพี่ๆว่าผมควรจัดการตัวเองยังไงครับ หรือว่าอาจจะเป็นช่วงแรกๆเขาอาจจะไม่ได้อะไรกับผมมากขนาดนั้น แล้วถ้าอยู่คนที่ทำดีกับเขามากๆหายไปเขาจะเสียดายผมหรือป่าวครับเพราะผมก็ไห้เงินเขาตลอดแต่เหมือนเขาไม่ดห็นคุณค่าเลยตังทุกบาทผมหามาเองช่วยไห้คำปรึกษาทีครับ อยากรู้อะไรพิมถามมาได้เลยผมจะเล่าไห้ฟังอีกครับจะได้ไห้คำปรึกษาผมถูก