เราไม่มีที่ระบายเลยค่ะไม่รู้จะระบายที่ไหนเรื่องต่างๆที่เข้ามาในชีวิตเราเเล้วมันเเย่เพื่อนๆคือว่าเพื่อนๆเคยจับได้ว่าพ่อที่ตัวเองรักที่สุดมีเมียน้อยไหมคะเราไม่รู้เราจะพูดยังไงดีคือมันอึดอัดในใจตลอดมีครั้งนึงเราไปงานเลี้ยงป้าถามเราว่าโกธรพ่อหลอทำไมไม่มองหน้าพ่อเราก็ตอบไปนะคะว่าก็พ่อไม่ซื่อสัตว์พ่อนอกใจเเม่ป้าบอกว่าชีวิตเราเป็นอย่างนี้เเหละอย่าโกธรพ่อเค้าเลยป้าจำได้นะเเต่ก่อนเรากับพ่อตัวติดกันมากเลยทำไมตอนนี้ถึงห่างกันเราบอกเราไม่ชอบทำไมพ่อต้องนอกใจพ่อเคยรู้มั้งไหมว่าเราร้องไห้ทุกคืนเพราะเรื่องนี้มันเป็นเเผลในใจเรามาตลอดพ่อไม่เคยคิดจะขอโทษหรือเเก้ไขมันเเล้วทำไมเราต้องให้อภัยคนที่ทำเราเจ็บซ้ำเเล้วซ้ำเล่าเราไม่เบ้าใจทำไมเเม่พี่ทุกคนถึงมองมันเป็นเรื่องสบายปกติหรือเราปล่อยว่างไม่ได้มันเเย่มากที่ต้องจมปักอยู่กับคำถามทำไมพ่อถึงทำเเบบนี้ทำไมไม่คิดขอโทษเราเลยเราทำผิดเราขอโทษพ่อทำผิดทำไมไม่ขอโทษเราบางเราเราอยสกตายนะเเต่สุกท้ายก็ต้องคิดถึงครอบตรัวก่อนตลอดถ้าตายไปเเล้วครอบครัวจะอยู่สบายไหมจะลำบากจะคิดถึงเราไหมเราอดทนทุกวันนี้เพื่ิอพ่อเเม่เเละพี่มีใครบ้างไหมที่เคยสังเกตเราว่าเราเป็นอะไรเคยถามไหมเราเศร้ารึป่าวเราเคยอยู้ในโลกที่ว่างปล่าวเราออกมาได้เเต่สุดท้ายกลับเข้าไปอยู่ดีเวลาของที่บ้านหายจะโทษเราว่าเราเอาไปทิ้งเราเก็บดีจนลืมเราผิดหลอที่อยากให้บ้านสะอาดเเล้วเวลาหาของเจอกลับเงียบไม่ขอโทษเราเลยเราน้อยใจเป็นนะเราคนนะไม่ใช่หุ่นยนต์😭😢