ขอวิธีปฏิเสธแบบรักษาน้ำใจหน่อยค่ะ

จขกท.อาศัยอยู่ในหมู่บ้านทาวเฮ้าร์ แล้วพี่ข้างบ้านเค้ามีทีท่ามาจีบ (จขกท.อายุเลขสามแล้ว พอจะดูออก แม้เค้าไม่ได้บอกตรงๆ)
จขกท.เป็นคนที่คุยได้กับทุกคน บ้านใกล้เรือนเคียง ทักทายกันตามมารยาท แต่ไม่ถึงขั้นเข้าบ้านใครหรือไปรบกวนอะไร
แต่พี่คนนี้เค้าเริ่มด้วยการมาเล่าอดีตอันแสนขมขื่นกับภรรยาเก่าให้ฟัง ว่าเขาถูกทิ้ง บลา บลา 
แล้วก็มีคำถามประมาณว่า เราอยู่คนเดียว ไม่มีลูก แก่ไปจะลำบาก(จขกท.ค่อนข้างไม่โอเคกับความคิดที่ว่า
มีลูกเพื่อให้มาเลี้ยงตอนแก่ มีลูกเพื่อมาสืบทอดธุรกิจ ฯลฯ มีลูกเพื่อประโยชน์ตน จขกท.มองว่าเป็นการเห็นแก่ตัวมาก)
ทำไมไม่ซื้อรถ คือกรูไม่มีตังค์ไง อันนี้คิดในใจนะคะ อึดมากเลยเดินไปปากซอย (แค่๕๐๐ม. อึดตรงไหน?)
ทำไมไม่รับราชการ แก่ไปจะได้มีเงินบำนาญ (เขาก็ไม้ได้รับราชการ) มีอีกเยอะค่ะ ซึ่งแต่ละอย่าง คือจขกท.ค่อนข้างไม่โอเค

ถ้าเป็นแค่การพูดคุยเราก็พอจะเลี่ยงได้ คือถ้าเป็นเวลาที่เขาจะกลับบ้าน
จขกท.ก็จะชิงเข้าบ้านก่อน แต่ปัญหามันอยู่ที่ เขามักเอาโน่นมาให้ เอานี่มาให้ แม้เราจะปิดบ้านแล้ว เขาก็จะมากดออดเรียก 
ประเด็นคือเราเกรงใจ และไม่ได้อยากได้ค่ะ แรกๆก็จะให้มาให้กลับ เพื่อไม่ให้ติดค้างแต่เพราะทำงานที่บ้าน
ทำให้ไม่ค่อยได้ออกไปไหน ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรมาคืน นี่ก็ติดอยู่ 4-5 อย่างแล้วค่ะ ควรทำหรือพูดยังไงดีคะ ให้เขาหยุดซื้อของมาให้ 
และทิ้งระยะห่างออกไป เอาแค่ เจอก็ทักทาย ไม่ต้องเยอะอ่ะค่ะ

คือจขกท. ไม่มีทางชอบพี่เขาเชิงชู้สาวแน่นอน ด้วยทัศนคติหลายๆอย่างจากที่เคยคุยกัน กอปรการใช้ชีวิต รสนิยม คือไกลความชอบไปมากค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่