ใครเคยเจอเรื่องแบบนี้ ขอทางออกหน่อยนะครับ 

เรื่องของเรื่องคือ :: ผมกับแฟนอยู่ด้วยกันมา 8 ปีแล้วครับ จดทะเบียนแล้ว ซื้อบ้านแล้ว ยังไม่มีลูก
แต่ว่าปัญหาก็คือ  เพื่อนของแฟนผมเค้ามีเยอะมาก  รักกันมากเลยด้วย และเขามักให้ความสำคัญกับเพื่อนก่อนเสมอ เรียกได้ว่า ถ้าผมชวนไปเที่ยว กับเพื่อนชวนไปเที่ยว เขาจะเลือกเพื่อนก่อนแน่นอน 100%

ทีนี้ช่วง 5-6 ปีแรก ผมพอทนไหว นะครับกับสภาพแบบนี้ ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย
แต่ช่วงหลังๆ พออายุเข้าเลข 30+ แล้ว บอกตามตรง มันเหงาครับ เหงามาก เหงากว่าตอนอายุ 20+ เยอะเลย และโดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่มีเพื่อน ผมไม่สุงสิงกับใคร คนที่ผมจะได้คุยด้วยก็มีแต่แฟนผมคนเดียว ถ้าแฟนผมไม่ว่างคุย ผมก็ไม่ได้พูดอะไรกับใครเลยทั้งวัน บางทีนานเป็นสัปดาห์ก็มีครับ

ซึ่งหลังๆ ผมยิ่งรู้สึกเหงาเพิ่มขึ้นทุกวัน เมื่อเขาขอแยกตัวอยู่คนละห้อง ปิดห้องเงียบ แล้วนั่งแชท นั่งคุยกับเพื่อนเขาทั้งวันในห้อง
อันที่จริงผมพยายามปรับตัวเข้าหาเขาแล้วนะครับ พยายามศึกษาสิ่งที่เขาชอบ พยายามเสพย์ Content แบบที่เขาเสพย์ เราจะได้มีเรื่องคุยกัน แต่ว่าไม่สำเร็จครับ ผมไม่อินกับงานอดิเรกเขาเลย

ถ้าให้สารภาพตามตรง ตอนนี้ผมคบกับเค้าด้วยเหตุผลเดียวเลยคือ แค่อยู่เพื่อรักษาความสัมพันธุ์ของพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายอย่างเดียวเลยครับ
เพราะพ่อผม กับพ่อเค้า ดันร่วมธุรกิจกันซะแล้ว ถ้าผมเลิก กลัวธุรกิจพ่อจะมีปัญหาครับ

ปล. ผมเคยคุยตรงๆ กับแฟนมาแล้วหลายรอบครับ ซึ่งผลที่ได้แฟนผมใส่ใจผมขึ้น แต่อยู่ได้ประมาณ 1 อาทิตย์นึงแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมทุกครั้ง จนอยากได้วิธีใหม่ครับ มันเหมือนเขาฝืนๆ ที่ต้องมาอยู่กับผม แทนที่จะเป็นเพื่อนเขา
ปล.2 ขอเป็นวิธีที่ไม่ใช่การบอกเลิกนะครับ