กาลครั้งหนึ่ง ผมเคยตกหลุมรักเพื่อนสนิท เธอทั้งสวยและทัศนคติเธอก็บวกมาก เธอสูง ผอม ขาว หน้าคม ผมก็แอบชอบเธอตั้งแต่ม.4 ที่เข้าเรียนโรงเรียนเดียวกัน จนกระทั่งถึงม.6 ผมก็แอบคิด(ถ้าผมไม่สารภาพตอนนี้ เธอคงไม่รู้แน่ว่าผมชอบเธออยู่ ชอบมากๆด้วย) ผมเลยไปถามเธอว่า วันเสาร์นี้ว่างไหม? เธอเลยตอบมาว่าว่างสิ เธอก็ถามว่าทำไม มีอะไรหรือเปล่า ผมเลยตอบเธอว่า มีหนังสนุกเรื่องหนึ่งกำลังฉายอยู่และไปดูด้วยกันไหม? เธอก็ตอบแบบไม่คิดอะไรมาก ได้สิ ผมก็ดีใจมาก แต่ไม่ได้แสดงอาการออกหรอก พอถึงวันเสาร์ที่นัดกัน เธอก็มาตามปกติ และเราก็ไปหาอะไรกินก่อน ในเฉพาะที่รอเวลาหนังฉาย กินไปคุยไปตามประสาเพื่อนกันปกติ และแล้วก็ได้เวลาที่หนังฉาย เราก็เข้าไปดูด้วยกัน ลืมบอก หนังที่เราดูคือหนังแนวความรัก โรแมนติก ดูไปเราก็คุยไป อยู่เธอก็บอกน่ะ อิจฉาเนอะ ทำไมไม่มีคนบอกรักกูแบบนี้บ้าง ถ้าบอกรักกูตอนนี้น่ะ กูจะรับรักเลย ผมเลยหันไปตอบเธอว่า และกูชอบน่ะ ชอบตั้งนานแล้วด้วย แล้วเธอก็เงียบ ผมในตอนนั้นอึดอัดมาก กลัวว่าจะเสียเธอไปแล้ว แต่พอหนังฉายเสร็จ ผมก็ไม่ได้คุยกับเธอเลย ไม่พูดไม่จา อยู่เธอก็เรียกชื่อผม ผมก็หันไป เธอเป็นอะไรทำไมเงียบ ผมก็ตอบว่าเปล่า กูไม่ได้เป็นอะไร เธอก็ยิ้ม อ้อ!นี่!คิดว่ากูปฎิเสธใช่ไหมเมื่อกี้ ที่กูเงียบ และก็บอกอีกว่า กูก็ชอบน่ะ ที่กูเงียบไม่ใช่อะไรหรอก กูตกใจ ทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่รู้จะพูดว่าอะไร เลยเงียบ ผมก็ถามเธอ ชอบกูจริงๆใช่ไหม คงไม่ล้อเล่นกูใช่ไหม เธอก็ตอบ กูชอบจริงๆ ถ้ากูไม่ชอบกูจะไปไหนมาไหนกับ 2ต่อ2 ไหมละ ผมก็ตอบว่างั้นเราคบลองกันไหม กูชอบจริงๆน่ะ เรียกว่าชอบคงไม่พอล่ะ กูรักเลยอ่ะ เธอก็ถามต่อ แล้วทำไมไม่มาสารภาพกูฮ่ะ!? รู้จักกันมาตั้งนาน พึ่งจะมาสารภาพตอนใกล้จบ ผมก็ตอบกลัวว่าจะไม่ชอบกูและกูก็จะเสียไป กูกลัว และอีกอย่างจะจบอะไรเหลือเวลาอีกตั้ง9เดือน เธอก็ แค่9เดือนไหมล่ะ เหลือแค่9เดือนแล้ว เธอถ้ากูไม่เปิดก่อนเมื่อกี้คงไม่สารภาพออกมาใช่ไหม ผมก็วันนี้ที่นัด กูตั้งใจจะมาสารภาพละ เธอก็มาตบไหล่ผมแล้ว คนบ้า!!! แล้วตกลงจะคบกับกูไหม เธอก็ตอบ ก็ได้! จะคบกูได้ แต่ต้องเลิกคุยกับทุกคนน่ะ ได้ไหม ผมตอบก็ได้ สบายมาก เอาจริงที่กูคุยเพราะไม่อยากให้คิดว่ากูชอบไง กลัวกู เลยคุยบังหน้า กูไม่ได้คิดอะไรกับน้องๆเค้าหรอก
.
.
.
อันเป็นจบ ep.1 แล้วมาลุ้นกันน่ะว่า ep.2 เรื่องราวจะเป็นยังไง