คืออารมณ์ ความรู้สึกที่เหมือนจะอินกับหนังหรือละครมากไปที่เหมือนตอนเเรกจะไม่ได้เป็นปัญหาอะไรมากในชีวิต จนตอนนี้เหมือนตัวเองจะรับรู้ได้ว่า เรามักจะเครียดเเละรู้สึกไปกับตัวละคร เราโกรธ เกลียดเมื่อตัวละครหรือเหตุการณ์นั้นมันมากระทบจิตใจเรา คือเราอินจนกลายเป็นความเครียด เคยพยายามเลิกดูละคร ซีรีย์เเต่ก็ทำได้ไม่กี่เดือนก็กลับมาดูต่อ เราไม่ใช่คนที่ดูซีรีย์บ่อย เเต่ทุกครั้งที่ได้ดูเราจะอินจะเหมือนเเยกโสตประสาทไม่ได้ ทั้งที่เราบอกตัวเองว่าเเค่ละคร เเต่หัวสมองเรามักจะพูดอยู่กับตัวเองคนเดียวเเละคิดถึงเหตุผล เหตุการณ์ในละคร ซีรีย์ จนมันเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเรา ถ้าเกิดเป็นเรื่องที่เบาสมองเราก็ไม่ได้อะไร เเต่ถ้ามาเเนวเศร้า เครียดมันจะทำให้เราเครียดตามตัวละคร ประเด็นคือถ้าไม่ดูเลยก็ทำไม่ได้ เเต่ก็ลดมากเเล้วเเต่อาการอินกับเรื่องราวมันมากระทบใจให้เรารู้สึกเครียด คือเราไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าเกิดจากการดูละคร เเต่ชีวิตของเราไม่ได้มีเพื่อนมากมาย เเละเป็นคนที่เข้าสังคมยากมาก ตั้งเเต่เด็กจนโต เราก็มีซีรีย์ละครที่ทำให้เหมือนมีเพื่อนทำให้เราผ่อนคลาย เเต่มันก็มาพร้อมกับความเครียดเหมือนกัน ตรงที่เราเเยกความรู้สึกจริงๆกับละครไม่ค่อยได้ เผลรู้สึกโกรธ ด่าทอรุนเเรงตัวละครเหตุการณ์เหล่านั้น จนเราเริ่มกลัวตัวเองว่าจะเป็นคนอารมณ์รุนเเรง ใครพอจะช่วยให้คำเเนะนำดีๆให้เราได้บ้าง