ตามหัวข้อเลยค่ะ มีลูกเยอะเเต่เลี้ยงเขาให้ดีไม่ได้เลยสักคน เราเป็นพี่คนโต พ่อเเม่เเยกทางกันตอนเราได้2เดือนเราโดนทิ้งใหญ่อยู่กับย่าเเม่หนีไปเพราะทนนิสัยพ่อไม่ไหว(พ่อเรามาก)ต่อมาพ่อมีเมียอีก1เเละมีลูกอีก1คนเป็นผญ.เเฃ้วก็ได้เลิกกับเมียคนนี้ไป ต่อมามีเมียอีก1เเต่คนนี้มีลูกด้วยกัน2คนเป็นผช.ทั้งหมด รวมพ่อมีลูก4คนโอยมีเราเป็นพี่คนโต เราอายุได้16พ่อก็พาเรามาเรียนที่ต่างจังหวัดโดยตอนนี้อยู่กินกับเมียคนที่3 เริ่มไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ มีเรื่องราวมากมายเกินขึ้นกับเราเยอะเเยะมากมายเริ่มจากมาเลี้ยงน้อง ซึ่งเราทำตั้งเเต่ตื่นนอนมาก็ทำอาหารเช้าให้นับว่าเล้าเที่ยงเย็นเลยก็ว่าได้ ส่วนอีเเม่มันไม่ทำไรตื่นก็สายกว่าจะตื่นก็ปาไปเกือบบ่ายโมงคือปล่อยให้ลูกหิวจนปวดท้องเเฃ้วคือเด็กป.2กับอีกคนนึงคือ5ขวบอะค่ะ มีลูกเเต่ไม่สนใจลูก ไม่สนใจอะไรสักอย่าง ลูกเป็นเเผลที่ขา ไม่ทายา ไม่สนใจอะไรเลยจนเเผลเริ่มมีหนอง ถึงขนาดว่าหนองไหลออกมาจากเเผลคือน้องต้องเอาทิชชู่มาเช็ดเองมามันเล่นเเต่ทส. เราคุยกับพ่อเรื่องนี้หลายรอบมาก เเต่ไม่เป็นผลไม่รู้ไปหลงรักหรืออะไรมันนักหนา พูดไปเราก็กลายเป็นฝ่ายผิดอยู่ดี น้องทันเป็นเเผลจนเกือบจะเน่า เราทนมองไม่ได้เลยไปเอายามาทาให้ ทำให้ทุกอย่าง เเม่มันนอนจะสบายใจ ไม่สนว่าลูกเจ็บเเผล เป็นยังไงบ้างเเผลหายหรือยัง  ไม่มีเลยค่ะคือถ้ามีลูกเเฃ้วไม่พร้อมเลี้ยงเขาให้ดีได้จะมีกันทำไม สนุกเเต่ตอนเย พอออกมาก็เลี้ยงปล่อยตามประสา ไม่ดูเเลใส่ใจ คือเราสงสารน้องมากที่ต้องมาเจอพ่อเเม่เเบบนี้เราจะทำยังไงดีคะ  พูดก็เเล้ว ทำยังไงก็เเล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงเลยค่ะ สงสารเด็กมาก