เหมือนผมเคยเล่าในแอคก่อนหน้านี้ว่า รู้ตัวว่าชอบคนอายุมากกว่ามาตั้งแต่เริ่มสนใจผู้หญิงใหม่ๆ แต่ตอนนั้นคนรอบข้างคิดว่าเป็นแค่ความชอบตามวัย เดี๋ยวพอโตขึ้นความคิดคงเปลี่ยน แต่เดี๋ยวนี้ (ผ่านไป 10 ปี) มันชัดเจนกว่าเดิมถึงขนาดที่ต้องรู้อายุเขาก่อนที่จะตัดสินใจ ถ้าเห็นเด็กกว่าก็ไม่สนใจแล้วไปหาคนใหม่ที่อายุมากกว่าหรือเท่ากัน จนทุกวันนี้ผู้หญิงอายุน้อยกว่าที่ผมฟอลไอจีอยู่มีแต่บุคคลสาธารณะ

ส่วนเรื่องหนักใจตอนนี้ก็คือ บางคนบอกว่าไม่ต้องรีบมีแฟนหรอก ใช้ชีวิตโสดให้มีความสุขไปก่อน (ซึ่งตอนนี้มันถึงทางตันเป็นที่เรียบร้อย) ให้เรามีหน้าที่การงานมั่นคงก่อนค่อยมาคิดถึงเรื่องพวกนี้ ทีนี้ด้วยความที่ผมชอบคนอายุมากกว่าเลยกลัวว่ากว่าจะถึงตอนนั้นผู้หญิงในช่วงวัยที่ผมต้องการคงจะมีครอบครัวกันหมดแล้วจะต้องไปหาแฟนเด็กแทน ซึ่งสำหรับผมอายุมันไม่ได้เป็นเพียงตัวเลขแต่มันคือตัวแปรที่สำคัญตัวหนึ่ง แก่กว่ากับเด็กกว่าเห็นความแตกต่างกันค่อนข้างชัดเจน ไม่ได้ตั้งกฎเกณฑ์อะไรให้ตัวเองเลยนะใช้ความรู้สึกอย่างเดียวก็สัมผัสได้แล้วว่าคนอายุมากกว่ากับคนอายุน้อยกว่ามันให้ความรู้สึกต่างกันแบบเห็นได้ชัด กับคนอายุมากกว่าผมรู้สึกดีกับเขาไปทั่ว มีอะไรไม่ถูกใจถอนตัวทีหลังยังทัน แต่กับคนอายุน้อยกว่ามีทั้งที่เฉยๆ จนถึงไม่ชอบเลย อันนี้พยายามจะลองเปิดใจแล้วแต่มันได้แค่นี้จริงๆ ตอนนี้ผมอายุ 25 ก็เริ่มเข้ากับคนอายุ 20 ต้นๆ ไม่ค่อยได้แล้ว ไม่อยากจะคิดว่าพอผมอายุมากกว่านี้มันจะเป็นยิ่งกว่านี้อีกไหม

สมัยผมอายุ 15 ชอบคนอายุ 18+ พออายุ 18 มาชอบ 20+ ตอนนี้ 25 ชอบคนอายุไม่เกิน 30 ถ้ายังหาไม่ได้ผมคงเปลี่ยนไปชอบคนอายุ 30+ อ่ะ คือมันมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนไปชอบคนอายุน้อยกว่า เอาจริงๆ เปลี่ยนไปชอบรุ่นน้องมันยากกว่าจีบรุ่นพี่ให้ติดสักคนอีก เพราะผมรู้ตัวเองดีว่านิสัยอย่างผมไม่เหมาะกับการมีแฟนเด็กด้วยประการทั้งปวง ส่วนคนอายุเท่ากันก็อาจจะมีรู้สึกดีด้วยบ้างแต่ไม่เท่าคนอายุมากกว่า เพราะมันอาจจะไม่ได้ฟีลแบบที่ผมชอบเท่าไหร่

มาถึงขนาดนี้แล้วผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ