เคยน้อยใจคนที่บ้าน แอบไปร้องไห้ระเบียงชั้น 2 คนเดียว
แล้วน้าที่กลับมาจากกรุงเทพพอดี ได้ยินผมร้องไห้ แต่ไม่เข้าไปถามว่าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม มีปัญหาอะไรเล่ามาได้
แกล้งปิดประตูล๊อคเลย โชคดีคนที่บ้านเห็นผมหายไปนานไม่รู้หายไปไหนหาทั่วบ้านจนเปิดประตูระเบียงที่ล๊อคชั้น 2 ให้ผมออกมาได้
ผมไม่ได้ถามหรอกนะครับ ว่าเขาเห็นว่าผมร้องไห้ทำไมไม่เข้ามาสอบถาม ซ้ำร้ายยังล๊อคประตูขังผมคาระเบียงให้ยุงกัดอีก
ญาติแบบนี้ใจร้ายไหมครับ เห็นเด็ก12-13 แอบนอนร้องไห้คนเดียว แทนที่จะเข้ามาถาม เข้ามาปลอบ หรือพูดคุย
ขัง Lock ประตูซะเลย
ขอความเห็นกรณีนี้หน่อยครับ
ตอนสมัยวัยรุ่น เจอน้าแบบนี้ถือว่าแรงไปหรือเปล่าครับ
แล้วน้าที่กลับมาจากกรุงเทพพอดี ได้ยินผมร้องไห้ แต่ไม่เข้าไปถามว่าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม มีปัญหาอะไรเล่ามาได้
แกล้งปิดประตูล๊อคเลย โชคดีคนที่บ้านเห็นผมหายไปนานไม่รู้หายไปไหนหาทั่วบ้านจนเปิดประตูระเบียงที่ล๊อคชั้น 2 ให้ผมออกมาได้
ผมไม่ได้ถามหรอกนะครับ ว่าเขาเห็นว่าผมร้องไห้ทำไมไม่เข้ามาสอบถาม ซ้ำร้ายยังล๊อคประตูขังผมคาระเบียงให้ยุงกัดอีก
ญาติแบบนี้ใจร้ายไหมครับ เห็นเด็ก12-13 แอบนอนร้องไห้คนเดียว แทนที่จะเข้ามาถาม เข้ามาปลอบ หรือพูดคุย
ขัง Lock ประตูซะเลย
ขอความเห็นกรณีนี้หน่อยครับ