วัยเด็ก ได้เจอสังคมที่ไม่ต้องก้มหน้ากับมือถือ เจอเพื่อนไม่ต้องเล่นจอ ปฏิสัมพันธ์กันเต็มที่ เกมยังเป็นแบบ 2D Famicom

วัยรุ่นตอนต้น ได้ใช้เพจเจอร์ PCT คอมพิวเตอร์เริ่มฮิต เกม 3D เริ่มมา

วัยรุ่นตอนกลาง มือถือเริ่มนิยม อินเทอร์เน็ตเริ่มมา โหลด MP3 เพลงละชั่วโมง รถไฟฟ้าสายสีเขียว

วัยรุ่นตอนปลาย เริ่มมีการก้าวกระโดดทางเทคโนโลยี สมาร์ทโฟน อินเทอร์เน็ต เกมเริ่มเจ๋งขึ้น ไปเรียนต่างประเทศโทรกลับไทยอย่างโหด ใช้โปรยังนาทีละ 12 บาท โทรไป ตจว. แพงกว่า กทม.

วัยเริ่มทำงาน IoT AI เริ่มเข้ามามีบทบาท เริ่มมีการใช้เงินดิจิทัล เริ่มมีหลายสิ่งทำหน้าที่แทนคน อินเทอร์เน็ตเริ่มไว มีเกมออนไลน์ โหลดบิทหนังเรื่องละประมาณ ชม. ไปเที่ยวยังพอมี internet ให้หาข้อมูล
Google Street View และ GPS เริ่มมา คนแก่ที่ไม่เอาไอทียังเริ่มสนใจ

วัยทำงานสักพัก เกม เทคโลโนยี หนัง พัฒนาสุดๆ หลายอย่างเหมือนจริง มีการทำโลก Virtual เทคโนโลยี VR AR สตรีมมิ่ง ดูหนังฟังเพลงเรียลไทม์  เที่ยวโดยใช้ GPS จะเด็กผู้ใหญ่ใช้เทคโนโลยีเป็นกันเยอะมาก ไลน์หาปู่ย่าตายาย ติดต่อสบาย

ในปัจจุบันอายุยัง 30 ปลายๆ รู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตมาค่อนข้างครบมาก เจอรูปแบบสังคมและเทคโนโลยีที่ต่างๆกัน

ได้ดิ้นรนหาสิ่งต่างๆ จากที่สมัยนี้มือถือทำได้หมด

คำถามหลายอย่างที่คนสมัยนี้ไม่รู้
- สมัยก่อนไม่มีมือถือ นัดเพื่อนแล้วหากันไม่เจอทำไง
- สมัยก่อนรถชนกลางทาง บอกประกันให้มาหายังไงถ้าเป็นที่ไม่รู้จัก
- ไปเที่ยวต่างประเทศแล้วหลงทำยังไง

สุดท้ายก็หาทางดิ้นรน

เป็นชีวิตที่สนุกดี และยังมีเวลาดูการพัฒนาของโลกอีกหลายสิบปี รู้สึกโชคดีจริงๆ

(แต่บางคนอาจจะ happy ที่เกิดมามีทุกสิ่ง)