เพื่อนๆ ลองเล่าแบบพอจำได้ดูนะครับ ผมไม่อยากจำเลยเล่าแบบมั่วๆ เท่าที่จำได้ แบบไม่หาข้อมูลอ้างอิงนะครับ
นัดแรก ไทยซึ่งคุมโดยโค้ชจอมเก๋าราเยวัช เจอติมอร์ที่ไทย  ไทยถล่มไป 7-0  มีคนนึงทำแฮทริกด้วย จำไม่ได้555
นัดต่อมา เจออินโดในไทย ไทยโดนยิงนำไปก่อน ก่อนที่จะตีคืนได้เป็น 4-2 เจ้าแชมป์โดนข้อหาจากโค้ชคีย์บอร์ดเหมือนว่าไม่ตั้งใจรับ เลยโดนนั่งยาว
ต่อมา เจอสิงคโปร์ในไทย ไทยถล่มแบบขาดลอย 4-0 เจ้าอาร์มยิงแบบไม่จับสวยมากเลยจำได้ ฉัตรชัยมีเตะวืดเกือบเข้าประตูตัวเองด้วย
นัดแรกที่ออกไปเยือนแดนฟิลิปปินส์ ไทยเจอฝนถล่มหนัก เพราะไปเล่นตอนพายุเข้า เจอทีมลูกครึ่งเล่นรุนแรง แถมจัดสนามห่วยแตกห่างไกลชุมชนให้ ไทยยิงนำไปก่อน ก่อนที่จะโดนตีเสมอด้วยลูกกระดอนเนินผ่านมือเจ้าบอยไปอย่างเจ็บแสบ เสมอกันไป 1-1 แต่ไทยก็เข้ารอบไปจนได้โดยไปเจอมาเลเซียในรอบรอง
รอบรองนัดแรกไม่มีอะไรเลย ไปเยือนมาเลเล่นกันแบบกลัวๆ อุดๆ จนคนด่าโค้ชย่อยยับ เสมอกันไป 0-0
รอบรองนัดสอง ไทยเจ้าบ้านยิงนำไปถึง 2 ครั้ง แต่ก็เจอตีคืนโดยนักเตะจอมเก๋า และซุมาเร่ เสมอ 2-2 ไทยได้จุดโทษท้ายเกม ผมนั่งดูแบบตัวชา เห็นเจ้าอดิศักดิ์หน้าตาไม่มั่นใจ เหงื่อแตกพลั่ก วันนั้นเป็นวันที่ 5 ธันวา ซึ่งผมคิดในใจว่าวันสำคัญทีไรได้เรื่องทุกที แถมเจ้าบอยดันไปสัมภาษณ์แบบกดดันตัวเองไว้เรื่องนอนฝันดีอีก... กล้องซูมไปที่เท้าก่อนยิง ผมเห็นแล้วว่ามันตํ่าเกินไป แล้วก็จิงๆ ลูกเหินข้ามคานไปไกลมาก ผมปิดทีวีทันที....ไม่มีฝันดีครับในคืนนั้น ฝันร้ายทั้งคืน 555
....จบครับ เล่าแบบเท่าที่จำได้ในความทรงจำอันเลวร้ายในวันนั้น ตอนนี้มันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เข้าสู่โหมดเชียร์บอลในกะลาครับ ความสุขกำลังจะกลับมาอีกครั้ง น่าติดตามจริงๆ