ผมขอท้าวความก่อนว่า ครอบครัวผมเคยเป็นครอบครัวที่รวยมากๆเกิดมาในครอบครัวที่สังคมนับหน้าถือตามากๆ จนปี2540เกิดปัญหาเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง กิจการที่บ้านล้มละลายไม่เป็นท่า พ่อแม่ถูกฟ้อง บ้านถูกยึด ทรัพย์สินหมดไม่เหลือ พอดีตอนนั้นผมอายุ16พ่อแม่มีเงินแอบซ่อนเก็บเหลืออยู่4แสนก็ลงทุนทำอุตสาหกรรมเล็กๆผมจึงตัดสินใจจบม.3ไม่เรียนต่อละมาช่วยพ่อแม่ก่อนดีกว่า ผมก็ทำกัน3คนพ่อแม่ลูก ก็มีแต่ความเหนื่อยลำบาก พ่อแม่และผมก็ต้องเสียอวัยวะนิ้วขาดเพราะเครื่องจักร แต่สุดท้ายก็ล้มไม่เป็นท่า ตอนผมอายุ30ชีวิตตกต่ำมากๆขูดเงินในบ้านรวมแล้วเหลือเงิน500กว่าบาท ขายรถ ขายเครื่องจักรเหลือแค่ไม่กี่แสน ก็มาลงทุนทำร้านInternetเพราะผมมีความรู้ความสามารถด้านคอมพิวเตอร์ทำอยู่3ปีก็ล้มไม่เป็นท่าตามเคย สุดท้ายเหลือเงินแค่2,000กว่าบาท ก็ไปกู้หนี้ ยืมสิน(หนี้ในระบบ)​ และหนี้เก่าจากตอนทำอุตสาหกรรมจำพวกบัตรเครดิตต่างๆ จนตอนนี้ผมอายุ38มีหนี้ติดตัวอยู่6แสนกว่าบาท ตอนนี้ผมทำงานพนักงานบริษัทเงินเดือน14,000บาทและขับLinemanควบคู่กันไปเดือนนึงก็10,000-12,000บาทเพื่อหาเงินมาดูแลครอบครัวและจ่ายหนี้สิน แต่ยิ่งทำหนี้ก็ไม่ลดลงเลย เหมือนชีวิตมันล้มละลายมาตลอด ยิ่งสู้ก็ยิ่งแย่ลง วันนึงผมทำงาน20ชั่วโมง มีเวลาพักอยู่กับพ่อแม่และแฟน4ชั่วโมง ผมเ​คยคิดจะฆ่าตัวตายก็กลัวบาปและห่วงคนข้างหลัง จะหนีหนี้ก็กลัวเสียประวัติตัวเอง ตอนนี้ชีวิตมืด8ด้านเลย ผมอยากปรึกษาว่าผมควรทำอย่างไรดีตอนนี้ผมเหนื่อยและท้อมากแล้วครับ บ้านก็ต้องเช่า ข้าวก็ต้องซื้อ เงินหมุนไม่เคยพอ เงินไม่เคยเหลือเก็บ แฟนก็ขายข้าวตามAppก็สงสารเขา พ่อแม่ก็อายุเกือบ80แล้วก็ช่วยแฟนขาย ตอนนี้ผมท้อขั้นสุดละครับ