ตั้งแต่อยู่ม.3 ชีวิตของหนูหายไปหมดไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยตอนนี้หนูอยู่ม.6แล้วที่บ้านใช้งานหนักมากๆๆจนไม่มีเวลาเรียนออนไลค์เลยวันๆก็ทำแต่งานแม่ชอบพูดว่ากูมีหน้าที่เรียนให้เติบโตส่วนเรื่องหาตังใช่จ่ายต้องช่วย พอดีว่าพ่อแม่แยกทางกันแม่มีอะไรจะมาลงที่หนูกับน้องเหมือนเป็นที่
ระบายอารมเขา ไม่ได้ดั่งใจก็ทำร้ายหนูทำร้ายข้าวของพูดประชด ด่าหยาบคายมากเวลาหนูกับน้องอธิบายไรไม่เคยฟังไม่เข้าใจแถมยังด่า
ตบตี ต้องมาปลอบใจกันเองไม่มีความสุขเลยไม่ได้ใช่ชีวิตเหมือนคนอื่น น้อยใจมากที่สำคัญหนูทนมาตั้งแต่ม.3แล้วจนไม่อยากจะทนอีกแม่ทำเหมือนไม่ใช่ลูกเลยเหมือนเป็นทาสเขาเคย
คิดจะฆ่าตัวตายจะไกลๆๆเลยหนูก็ไม่รุ้ว่าทำไรผิดหนักหนา แม่บอกว่าเรื่องเรียนไม่สำคัญ และแม่เขาจะไม่ส่งหนูเลยร้องไห้สุดๆหนูทำงานเก็บตังแม่ไม่เข้าใจ
อะไรเลยเอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่ตลอดหนูเลยอยากหนีออกจากบ้านมาก ไม่ใช่หนูเป็นคนใจแตกนะเกรดหนูพอใช่ได้ตั้งใจมาตลอดเพราะหนูโดน
กดดันจากพ่อแม่และคนรอบข้าง