สวัสดีค่ะ

เรามีแฟนคนแรกตอนอายุ15 ตอนนี้เราอายุ21แล้วค่ะ
คบกันไม่ถึงปีก็ได้เลิกรากันไป แต่แฟนคนแรกของเราก็มักจะเป็นคนที่เรารักมากที่สุดใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ!
เรารักผช.คนนี้มาก ช่วง1-2ปีหลังจากที่เลิกกัน เราก็ค่อนข้างที่จะใช้คำว่า"ทรมาน"ได้เลยมั้งคะ55 
เป็นอาการที่ไม่เคยเป็นมาก่อน กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ร้องไห้ทั้งวัน มันแย่มากเลยค่ะ เรารู้สึกดิ่งมาก!!

พอเข้าปีที่3 พอได้เริ่มทำงาน เก็บเงิน เรื่องที่ทำให้เสียใจก็ค่อยๆลดลง เราสนใจเรื่องงานมากขึ้น ตั้งใจเก็บเงิน 
จนมันทำให้เรารู้ว่าเราไม่ควรมานั่งเสียใจร้องไห้เลย เพราะมันมีแต่จะทำให้ชีวิตเราทดถอยลงไปเรื่อยๆ

พอเวลาผ่านไปไม่นาน เราก็ได้คุยกับผช.คนใหม่ ที่ ณ ปัจจุบันก็คบกันได้3ปีแล้ว นับจากระยะเวลาที่เลิกกับแฟนเก่าก็ผ่านไปเป็นเวลาเกือบ6ปีแล้ว
เรามีความสุขกับคนใหม่มาก เขาดีกับเรามาก แต่หลังๆมานี้ เราฝันถึงแฟนเก่าเราบ่อยมาก แทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ค่ะ ทั้งที่เราไม่เคยคิดถึง ไม่โหยหา 
ไม่เคยได้รับรู้ชีวิตปัจจุบันของแฟนเก่าเราเลย และในเวลาที่เราฝันถึงเขา มันมักจะเป็นฝันที่ดีมาก จนทำให้เราไม่อยากตื่นมาเลย ทำไมเราถึงรู้สึกดีกับแค่ความฝัน ทั้งที่คนปัจจุบันก็นอนอยู่ข้างๆ เรารู้สึกดีเมื่อได้ฝันถึงคนที่เราเคยรัก แต่เราก็รู้สึกแย่ว่าทำไมเราถึงไม่เคยลืมผช.คนนี้เลย
ทั้งที่คนปัจจุบันเขาทั้งรักทั้งดูแลเราอย่างดี 

เราไม่อยากรู้สึกแย่กับคนปัจจุบันของเราไปมากกว่านี้เลยค่ะ เราควรแก้ไขความคิดตัวเองยังไงดีคะ?