สวัสดีค่ะ พอดีคนรู้จักเรา (รู้จักมาทั้งชีวิต) เขามีอาการคล้าย ๆ จิตเภท
>>กลัวอะไรเข้าตา
-เวลาถอดแว่นคือต้องไว้ที่สูง ๆ แบบตู้เสื้อผ้า
-น้ำล้างจานกระเด็นห่างประมาณเกือบ 1ม. ก็กังวลว่าจะเข้าตา
คือเหมือนเขาเคยอะไรเข้าตามาก่อนนี่แหละค่ะจนต้องพบจักษุแพทย์เพื่อรับยาหยอดตา จากนั้นมาก็วิตกไปหมด
-เวลาหยิบจับอะไรก็แสดงออกว่ากลัวเชื้อโรคตามสิ่งของชัดเจน 
>>ในทางตรงกันข้าม ค่อนข้างเป็นคนที่ใช้ชีวิตโสมมมากเลยค่ะ
-ห้องรกมากกกก ไม่จัดเก็บเลยยย ทุกอย่างกอง ๆ ไว้
-เสื้อผ้าดองไว้นานมากหว่าจะซัก ดอกขนาดที่ว่าเสื้อผ้าเป็นคราบเหลือง ขึ้นรา จนต้องทิ้ง
-ไม่เคยเปิดผ้าม่าน อยู่ในห้องทั้งวัน กลางวันก็เปิดไฟ(เพราะปิดม่าน)
ทำนองว่ามันทำให้เขารู้สึกปลอดภัย
-ส่องกระจกทั้งวัน! เวลาอ่านหนังสือก็จะมีกระจก แล้วก็ส่องไปด้วย เวลาเห็นกระจกคืออยู่กับมันได้เป็นหลายนาที
-เหมือนไม่มีการตั้งค่าด้านความสะอาด ความสวยงามเลยค่ะ ปล่อยตัวเองหัวฟู แต่งตัวแบบจับอะไรได้ก็ใส่ เช่น ใส่เกงยีนส์นอน อากาศร้อนก็ใส่เสื้อกันหนาวขนปุย ทั้ง ๆ ที่เป็นผู้หญิงน่าจะความใส่ใจอะไรตรงนี้บ้าง

ป.ล.เขาเคยเข้ารับการรักษา psychopath ค่ะ แบบเคยถูกมัดกับเตียงเลย และหยุดยาเอง เพราะเขาบอกว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
เลยทำให้เขาไม่ยอมรับอะไรที่เกี่ยวกับทางจิตเภท เพราะตอนนั้นค่อนข้างจะtraumaสำหรับเขา 
จริง ๆ เขาก็ใช้ชีวิตในสังคมได้ตามปกตินะคะ แต่พอมาโฟกัสเรื่องรายละเอียดในชีวิตประจำวันที่คนในสังคมนอกบ้านคงไม่ได้เห็น
เรารู้สึกว่ามันไม่ปกติค่ะ

ยังงี้ควรจะปล่อยไป หรือทำอย่างไรดีคะ 🙏🏾