ปัจจุบันมันจะมีคำพูดยอดฮิตทุกปีว่า (ไม่อยากเกณฑ์ทหาร ทำไมไม่เรียน ร.ด.)  ทีนี้ก็จะเถียงออกได้เป็น 2 ประเด็นคือ 
1. ร.ด.ที่ไหนเหรอครับที่นึกอยากเรียนก็ได้เรียน(ส่วนมากจะบอกว่าใน กทม.ได้เรียนกันหมด)
2.สอบไม่ผ่าน เพราะจังหวัดที่เขาอยู่ยึดตามกฏระเบียบเป๊ะๆ  (กลุ่มแรกก็จะขิงกลุ่ม 2 ว่าไม่มีปัญญาเรียน)ทั้งๆที้จริงๆจังหวัดของเขาทำถูกต้องตามกฏหมายแล้ว

ถ้าตามกฏหมายของ นศท.เขากำหนดเอาไว้อย่างชัดเจนเลยครับว่าจะต้องผ่านกฏเหล่านี้ทุกข้อคือ
1.วิดพื้น 22 ครั้งใน 2 นาที
2.ลุกนั่ง 34 ครั้งใน 2 นาที
3.วิ่ง 800 เมตร ภายใน 3.15 นาที

ถ้าถามว่ากฏ 3 ข้อนี้บังคับให้ผ่านทุกข้อยากไหม ถ้ามองผิวเผินอาจจะไม่ยาก  แต่ถ้าลองไปสอบจริงๆ"ยากมากครับ" โดยเฉพาะวิ่งผมเคยไปเป็นกรรมการจับเวลาที่สนามกีฬาแห่งหนึ่งมา 3 ปี รวมถุงตัวผมเองก็เคยสอบปรากฏว่า วิ่ง 800 เมตรภายในเวลา 3 นาที 15 วินาที คนสอบผ่านตามเกณฑ์จริงๆไม่เคยมีถึงครึ่ง บางชุดผ่าน 3  คนจาก 20 คน คนที่วิ่งเข้ามาแรกๆหรือคนที่สอบผ่านแทบจะมองได้เลยว่าเป็นนักกีฬาของโรงเรียนอะไรแบบนี้  ตอนสอบวิ่งนี่หืดจับ หอบแดรก มีพยาบาลมาดูกันเป็นแถว ส่วนประเภทที่ว่าวิ่งรอบเดียวที่เหลือเดินเอา เข้าเกินเวลานี่เพียบเลยครับ  (ซึ่งตามกฏหมายเรียนไม่ได้ครับ เพราะถือว่าสอบไม่ผ่าน) ซึ่งผมมองว่าคนสอบไม่ผ่านคือคนปกตินะเพราะจริงๆแล้วมันยากอยู่  แต่มาเรียนใน กทม. ก็ได้ยินคำพูดที่ว่าได้เรียนกับเกือบทุกคน ที่ไม่เรียนคือไม่อยากเรียนกันเอง มันทำให้ผมคิดว่าถ้าสอบผ่านกันมากขนาดนั้นจริงๆ เด็กจังหวัดผมคงอ่อนแอเอง

และ ร.ด.ต่างจังหวัดเหนื่อยกว่า ร.ด.กทม.หรือเขาชนไก่ไหม ตอบได้คำเดียวเลยว่ามากๆๆครับ เพราะผมเองเคยเรียน ปี4  ปี5 และไปฝึกที่เขาชนไก่  บอกได้เลยว่าไม่เท่าปี2 -ปี3 ของห้วยซันที่ผมเจอมาด้วยซ้ำ ค่อนข้างสบายกว่าห้วยซันเยอะมากๆๆๆ รวมถึงการฝึกภาคปกติในราบ 11 ที่แสนจะสบาย

ส่วนตัวผมมองว่า  ถ้า ร.ด.มีการยึดตามกฏหมายจริงๆ วันสอบเข้มงวดกันจริงๆ ตรวจสอบกันจริงๆ และถ้าต้องทำตามกฏหมายอะไรเป๊ะเวอร์แบบทหารเกณฑ์จริงๆ ผมว่าคนเรียน ร.ด.อาจจะมีไม่ถึงครึ่งนึงของคนที่เรียนอยู่  

บางทีผมเองก็คิดว่า เราเคร่งครัดกับทหารเกณฑ์จนลืมตรวจสอบ ร.ด.ไปเลยหรือไม่