เจ้าท่านเกลียดอย่าเกลียดแทนองค์เจ้า เอ็นดูเหล่าผู้ผิดอย่าคิดเสริม
กริ้วสิ่งไรช่วยแซมค่อยแต้มเติม ผู้ผิดเพิ่มพูดผิดใช่กิจเอง ผมยาวยุ่งทิ้งไว้ไม่สางหวี สิ้นที่พึ่งแล้วจึงมีคนข่มเหง
อาวุธปากกล่าวดีมีคนเกรง ยิงให้เป้งเดียวถูกทุกทุกคำ
ของเข้าที่ออกที่ทางพิเศษ ถ้ารู้เหตุก็คงเห็นเป็นยังค่ำ คว่ำหงายตำตอกบอกแล้วจำ กลางคืนกลางวันร่ำอยู่อัตรา
ดูตระกูลกิริยาดูอากัป ดูทิศจับเอาที่ผลต้นพฤกษา
ดูฉลาดเล่าก็เห็นที่เจรจา ดูคงคาก็พึงหมายสายอุบล นกกระจาบเดิมหนักหนามากกว่าแสน ไม่เดือดแค้นสามัคคีย่อมมีผล ครั้นภายหลังอวดกำลังต่างถือตน พรานก็ขนกระหน่ำมาพากันตาย
ช่วยสรุปบทนี้ให้หน่อยค้าบ ข้อร้องน้าๆ มันอาจจะเยอะไปหน่อยนะครับ