เป็นคนหนึ่งที่ชอบคิดมาก
ทั้งเรื่อง เพื่อน ครอบครัว
จะเล่ายังไงดีมันทุกเรื่องปนกันไปหมด
เพื่อนชอบบูลี่เรามาก เรื่องแต่งตัว เรื่องถานะครอบครัว ถึงจะพูดว่าล้อเล่นหยอกๆก็เถอะแต่เราเก็บมาคิดตลอดบางมีถ้าเก็บอารมณ์ไม่อยู่เราก็จะพูดแรงๆตอบไปก็จะเอาให้เสียบรรยากาศอีก เลยชอบที่จะอยู่ในห้องสีเหลี่ยมแคบๆดีกว่าไม่ต้องเจอใครไม่ต้องโดนบูลี่ไม่ต้องไปทำร้ายใครด้วยคำพูด เวลาไปไหนมาไหนก็คือไปคนเดียวตลอดถ้าถามทำไมไม่ไปกับเพื่อน เพื่อนอยากไปกับเราเฉพาะเราเขามีธุระหรือให้เราไปส่งเท่านั้นแหล่ะแต่ก็เริ่มปลงแล้วไปไหนมาไหนคนเดียวจนชิน
ครอบครัว
ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เราโคตรกดดันตัวเองเลยเราอยากหาบ้านให้ได้เยอะๆมาสร้างบ้านให้แม่อยากให้แม่สบายไม่ต้องทำงานหนักๆหางานให้แม่ใช้เพื่อลบคำดูถูกของเพื่อนหรือสายตาคนอื่นที่ดูแม่เราสายตาเหยียดจน บ้านหรืออะไร? คือมันกดดันจริงๆน่ะสำหรับเด็กอายุ16ปีไหนจะขายของออนไลน์แล้วโดนโกงไปเป็นหมื่นอีกมันเหนื่อยจริง อยากพัก คือถ้าคนอื่นมองก็คือว่าอายุแค่นี้จะเอาอะไรมาเครียด? ต้องมาเจอกับตัวจริงๆอ่ะ อยากลบคำดูถูก อยากให้แม่สบาย ถึงจะไม่มีเพื่อนสักคนแต่สุดท้ายเวลามีปัญหาจริง แม่ก็เป็นคนอยู่ด้วยตลอด ส่วนเพื่อนก็มีแค่ตอนเที่ยวเท่านั้นแหล่ะ 
เหนื่อย เครียด คิดมากกับทุกเรื่อง ท้อสุดๆ