เรามีเชื้อhivตั้งแต่เกิดตอน เรากินยามาทั้งชีวิต ใช้ชีวิตปกติมีความสุขไม่ต้ิงมานั่งคิดมาก ตอนเด็กๆเราไม่รู้เลยว่าตัวเองกินยาทำไม พอเราเริ่มโตขึ้นเริ่มมีคำถามกับตัวเองว่าทำไมจนไปอ่านใบแนะนำข้างขวดยา เราจึงรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ตอนนั้นเราอายุ12ปี อยู่ม1 หลังจากที่เรารู้เราเสียใจมาก เรามีคำถามกับตัวเองมากขึ้น ทำไมเราถึงต้องเป็นแบบนี้ เราอยากมีชีวิตแบบคนอื่นบ้าง อยากมีครอบครัว อยากมีลูกอยากทำอะไรตามใจตัวเอง ถึงแม้คนในครอบครัวจะบอกว่าเราเป็นปกติแค่ต้องกินยาตลอดชีวิต แต่ในความรู้สึกเรา มันไม่จริงเลย เรามีเชื้อที่สังคมรังเกียจ เชื้อที่ใครๆก็ไม่ต้องการ มันเป็นความรู้ที่เสียใจแบบบอกไม่ถูก ตอนนี้เราไม่อยากกินยาเพื่อต่อชีวิตของตัวเองเลยเราเหยื่อยกับความรู้สึกตัวเอง เหนื่อยกับสิ่งที่ตัวเองเป็น เราท้อ  เราไม่อยากเดินหน้าต่อ เหนื่อยเราไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อ มันเหนื่อยแบบเหนื่อยมาก 🥲🥺🥺🥺🥺🥺