สวัสดีนะ คือหนูมีเรื่องหนึ่งอยากจะเล่ามากเลยค่ะ มันมีอยู่ช่วงหนึ่งมีเพื่อนเนี่ยแนะนำรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งมาค่ะตอนนั้นนหูก็ไม่ได้รู้สึกอะไรค่ะแต่พอผ่านมาค่ะเกือบเดือนเราโดนเพื่อนเนี่ยแบบแซวตลอดเอาแบบประวัติหรืออะไรที่เกี่บวกับพี่เขาเนี่ยมาให้เราดูขอย้อนนิดนึงนะคือคือกลุ่มเรามีเพื่อนทั้งหมด3คนค่ะชื่อ ปอ แบม อร นะค่ะ (เราไม่รู้ว่าสามารถเอ่ยถึงชื่อเค้าได้หรือเปล่า) มีเพื่อนอีก2 คนคือค่อยแซวค่อยแบบซงตลอดให้เราอยู่ใกล้พี่เขา เพราะเพื่อนเราบอกว่าเราเนี่ยอยู่ม.2ม.3แล้วทำไมไม่มีแฟน หนูก็ไม่ได้รู้สึกอยากมีแฟนนะค่ะ เพราะครอบครัวเราไม่ให้มีแล้วเราก็ไม่อยากมีด้วยค่ะะ ช่วงนั้นเนี่ยเราไม่ค่อยที่จะท่องโลกออนไลน์สักเท่าไหร่ แล้วเพื่อนเราก็แซวเรากัยรุ่นพี่เขาเนี่ยมาตลอด และมีเพื่อนที่ชื่อแบมเนี่ยสนิทกับพี่เค้ามากเพราะแบมเนี่ยสวย ขาว เข้ากับคนอื่นได้แล้วก็มีแฟนเป็นรุ่นพี่ที่อยุ่ห้องเดียวกับพี่คนนั้นด้วย ในระยะเวลานั้นเราก็เราได้กับพี่เขาบ้างแต่เราก็ไม่กล้าเข้าไปคุย เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างขี้อายเพราะในตอนนั้นเราไม่ได้สวย ขาว หน้าตาดีขนาดนั้น เพื่อนพี่เขาก็รู้ เราก็มีรุ่นพี่ที่สนิทอยู่ชั้นเดียวกับพี่เขาด้วยแต่ไม่ได้แบบสนิทอะไรขนาดนั้นเพราะเราขี้อาย
เพื่อนพี่เค้าก็แซวบ้าง ชงบ้าง จนกระทั่งเราเนื่ยถึงวันที่กิจกรรมชุมนุมเพื่อนเราเนี่ยก็บอกให้เราไปแบบสารภาพกับพี่เค้าเราก็ไปสารภาพเพราะว่าไม่รู้นะในความรู้สึกของเราคือพอเพื่อนบอกว่าเอาเลยยเรารู้สึกว่ามันแบบท้าทายดีในความรู้สึกของเราเสร็จใช่ไหมมแต่พี่เขาก็ไม่พูดอะไร ทำให้เรารู้แหละว่าใช่พี่เค้าคงไม่ได้รู้สึกเหมือนกับเรา เราก็ok เราบอกเพื่อนแย้ววว่าเราไม่อยากเป็นแฟนกับพี่เขาเเล้ว แต่เพื่อนของเราเนี่ยบอกว่าไม่ ต้องได้เป็นแฟนกันเค้า แบบก็บอกว่าเนี่ยเดียวเราทักไปคุยกับพี่เค้าให้นะะ เราก็เกรงใจเพื่อนเราก็บอกว่าได้สิแล้วแต่เลยย หลังจากนั้นคือแบเนี่ยก็ส่งอะไรที่คุยกับพี่เขามาให้บ้าง หลังจากนั้นก็ไม่ส่งอะไรมาอีกเลยย เราก็ลืมๆๆเรื่องพี่เขาไปบ้าง เราก็ไม่ได้อะไร เพราะหลังจากนั้น แบมเลิกกับพี่ที่เป็นเพื่อนกับพี่ที่เราไปสารภาพรัก เสร็จแล้วใช่ไหมหลังจากนั้นเราก็ไม่รู้เหรอนะว่าแบมเนี่ยคุยกับปอยังไงอะไรบ้าง แต่พอผ่านไปไม่นานมีเพื่อนเนี่ยมาบอกว่าแบมเนื่ยคบกับพี่เขาแล้วนะเราก็ถามว่าอะไรเหรอเพราะเรางง เพื่อนก็เลยบอกว่า แบมเนี่ยคบกับคนที่เราเนี่ยเคยไปสารภาพรักนะะ ตอนที่เรารุ้ เราก็ช็อคนิดหน่อยนะ เราก้ไม่บอกแบมว่าเรารู้แล้วเราก็ถามว่าพี่เขาเนี่ยเป็นยังไงบ้าง แบบยังติดต่อพี่เค้าให้เราอยู่ไหมม แบมก็บอกว่าไม่อ่าาเราไม่ได้คุยกับพี่เขานานแล้วเราก็อ่ออ หลังจากนั้นไม่นานแบมก็บอกเรา เราก็อ่าจริงเหรอดีใจด้วยนะะะ แต่เราบอกว่าเวลาที่แบมไปหาพี่เขาเนี่ยเราขอไม่ไปด้วยได้ไหมม แบมก็บอกได้สิ ok เลยแต่พอวันถัดไปหลังทานข้าวเสร็จเากำลังจะไปหาเพื่อนอีกคนที่เราสนิทเราร็สึกว่าเราสนิทมากกว่าเพื่อนกลุ่มแบม ปอ อร มากกว่าอีกอาจจะเพื่อนคนี่ช่วยเหลือเรามากที่สุดไม่ใช่กงุม แบม ปอ อร ก็ได้ แต่แบมบอกว่าไปกับเราสิไปนั่งด้วยกันเราบอกไม่เป็นไรแบมบแกมาเถอะเราก็ไปหลังจากนั้นตลอดมาเราก็ไม่อะไรเฉยยๆๆ ไ่นานแบมกับพี่เขาก็เลิๆๆ คบๆๆ คบกับคนเก่าบ้าง คนใหม่บ้าง กับพี่เขาบ้าง จนมาถึงตอน ม.3 เราก็จำลายละเอียดแบบตลอดไมได้ มันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่แบมเหมือนโตขึ้นอะไรขึ้นรู้จักของที่มากกขึ้น ก็เริ่มจูบกับพี่เค้าเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแค่แบบอายุยังน้อยอยู่เลยทำไปได้ไง แต่ที่ทำให้เรารู้สึกแปลกๆๆที่สุดคือแบบเรียนเราไปด้วยทั้งทีแบมเนี่ยสามารถไปคนเดียวได้แต่แบมก็เลือกที่จะเรียนเราไปเราก็งงสับสนนิดหน่อยมีสถานการณ์ต่างๆๆที่ทำให้เรารู้สึกไม่okกับแบม ม่ช่วงนึงตอนที่แบมคบกับพี่เขาแบมก็บอกว่าเราปลดบล็อคเราที่พี่เขาทำไว้ให้แล้วนะะ เราก็บอกไม่ต้องเพราะเรากลัวที่เขาด่า หรือไม่พอใจเรา แต่อบมบอกว่าไม่เป็นไรพี่เขาบอกให้ทำ เราเลยงงๆ เราถามแบมว่าอะไรนะ แต่แบมบอกว่าอะไรเราก็ไม่ถามอีก ไม่นานเราก็เริ่มตีตัวออกห่างเพราะเราเริ่มคิดได้มีแม่ครอบครัวบอกว่าแบบทำไมแบมถึงทำแบบนี้ คือเราเป็นคนที่เล่าทุกอย่างให้ครอบครัวฟังอยู่แล้ว พอเราเริ่มตีตัวออกห่าง เราไม่ค่อยไปกับแบมเหมือนเมื่อก่อน หยุดเฉพาะตอนที่แบมเรียนบ้างครั้ง เพื่อที่เราสนิทที่เราไปอยู่ด้วยเขาก็บอกว่าอะไรเป็นอะไรแบบช่วยให้เราตาสว่างขึ้นจนถึงทุกวันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ วันหนึ่งแบมก็เรียนเราแล้วลากเราไปนั้งด้วยในนั้นมี เรา แบม อร ปอ รุ่นพี่ เราจำช่วงนี้ไม่ค่อยได้แต่เหมือนมีเพื่อนผู้ชายไม่ก็รุ่นพี่อีกคนเนื่ยมากนั้งข้างด้วย ตอนม.3 ก่อนม.3 ช่วงปิดเทอมเราเริ่มดุแลตัวเองจนสวยดูดีขี้นมาคนรอบข้างอาจารย์เพื่อน เนื่ยชมว่าสวยขึ้นดูดีขึ้นมากเลยนะ พี่เขาที่เราเคยสารภาพรักก็เสียงดังขึ้นมาเพื่อนเราที่ชื่ออรก็เรียนเราไม่ก็เราเนี่ยแหละเรียนเขามาเองเพราะเรารู้สึกแบบกลัวสายตา นำ้เสียงตอนที่คุยกับเรา มันมีข้อความขึ้นในแมสแวจมาพี่เค้านั้นทักมาแต่ว่าไม่เห็นข้อความนั้นขึ้นมาเลย
อรเนี่ยเลยถามว่าเราไปทำอะไรที่ไม่ดีกับพี่เค้าหรือเปล่าเราก็บอกว่าไม่ เราก็งง พอหลังจากนั้นเราก็ไม่ไปยุ่งกับกลุ่มแบมอีกเลย เหมือนหลังจากนั้นกลุ่มแบมก็แตกเหลือเพียง อร กับแบมเท่านั้น เราก้ไม่ได้เจอพี่เค้าอีกเลยเหมือนแบบเราไม่ได้โคจรมาเจอกันเลย แต่มันก็มีบ้างครั้งที่แบบเดิมเจอกันบ้างสายตาที่พี่เขามองเราแปลมกมากขนาดเพื่อนเรายังถามเลยว่าเกิดอะไรขึ้น เราก็บอกไม่รุ้หลังจากนั้นเหมือนเขาจะเลิกกันแบบถาวร มันเป็นช่วงกำลังจะปิดเทอม เราอยากถามว่าการที่เราห่างจากลุ่มของแบม มันเป็นความผิดของเราหรือเปล่า หรือทุกคนมีความเห็นยังไง เราไม่ได้แบบเอ้ยอะไรเนี่ยมาโพสทำไมต้องการถามอะไรเราก้ไมุ่้เหมือนกันค่ะะ555555 เรื่องทั้งหมดไม่ได้แต่งนะค่ะเป็นเรื่องจริงบ้างตอนอาจจะงงๆนะค่ะเพราะเราก็ลืมบ้างแล้ว มันมีรายละเอียดเยอะกว่านี้อีกค่ะแต่จำแบบเต็ม100 ไม่ได้เลยไม่อยากเล่าค่ะ ขอบคุณนะค่ะ
ขอสอบถามหน่อยค่ะ
เพื่อนพี่เค้าก็แซวบ้าง ชงบ้าง จนกระทั่งเราเนื่ยถึงวันที่กิจกรรมชุมนุมเพื่อนเราเนี่ยก็บอกให้เราไปแบบสารภาพกับพี่เค้าเราก็ไปสารภาพเพราะว่าไม่รู้นะในความรู้สึกของเราคือพอเพื่อนบอกว่าเอาเลยยเรารู้สึกว่ามันแบบท้าทายดีในความรู้สึกของเราเสร็จใช่ไหมมแต่พี่เขาก็ไม่พูดอะไร ทำให้เรารู้แหละว่าใช่พี่เค้าคงไม่ได้รู้สึกเหมือนกับเรา เราก็ok เราบอกเพื่อนแย้ววว่าเราไม่อยากเป็นแฟนกับพี่เขาเเล้ว แต่เพื่อนของเราเนี่ยบอกว่าไม่ ต้องได้เป็นแฟนกันเค้า แบบก็บอกว่าเนี่ยเดียวเราทักไปคุยกับพี่เค้าให้นะะ เราก็เกรงใจเพื่อนเราก็บอกว่าได้สิแล้วแต่เลยย หลังจากนั้นคือแบเนี่ยก็ส่งอะไรที่คุยกับพี่เขามาให้บ้าง หลังจากนั้นก็ไม่ส่งอะไรมาอีกเลยย เราก็ลืมๆๆเรื่องพี่เขาไปบ้าง เราก็ไม่ได้อะไร เพราะหลังจากนั้น แบมเลิกกับพี่ที่เป็นเพื่อนกับพี่ที่เราไปสารภาพรัก เสร็จแล้วใช่ไหมหลังจากนั้นเราก็ไม่รู้เหรอนะว่าแบมเนี่ยคุยกับปอยังไงอะไรบ้าง แต่พอผ่านไปไม่นานมีเพื่อนเนี่ยมาบอกว่าแบมเนื่ยคบกับพี่เขาแล้วนะเราก็ถามว่าอะไรเหรอเพราะเรางง เพื่อนก็เลยบอกว่า แบมเนี่ยคบกับคนที่เราเนี่ยเคยไปสารภาพรักนะะ ตอนที่เรารุ้ เราก็ช็อคนิดหน่อยนะ เราก้ไม่บอกแบมว่าเรารู้แล้วเราก็ถามว่าพี่เขาเนี่ยเป็นยังไงบ้าง แบบยังติดต่อพี่เค้าให้เราอยู่ไหมม แบมก็บอกว่าไม่อ่าาเราไม่ได้คุยกับพี่เขานานแล้วเราก็อ่ออ หลังจากนั้นไม่นานแบมก็บอกเรา เราก็อ่าจริงเหรอดีใจด้วยนะะะ แต่เราบอกว่าเวลาที่แบมไปหาพี่เขาเนี่ยเราขอไม่ไปด้วยได้ไหมม แบมก็บอกได้สิ ok เลยแต่พอวันถัดไปหลังทานข้าวเสร็จเากำลังจะไปหาเพื่อนอีกคนที่เราสนิทเราร็สึกว่าเราสนิทมากกว่าเพื่อนกลุ่มแบม ปอ อร มากกว่าอีกอาจจะเพื่อนคนี่ช่วยเหลือเรามากที่สุดไม่ใช่กงุม แบม ปอ อร ก็ได้ แต่แบมบอกว่าไปกับเราสิไปนั่งด้วยกันเราบอกไม่เป็นไรแบมบแกมาเถอะเราก็ไปหลังจากนั้นตลอดมาเราก็ไม่อะไรเฉยยๆๆ ไ่นานแบมกับพี่เขาก็เลิๆๆ คบๆๆ คบกับคนเก่าบ้าง คนใหม่บ้าง กับพี่เขาบ้าง จนมาถึงตอน ม.3 เราก็จำลายละเอียดแบบตลอดไมได้ มันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่แบมเหมือนโตขึ้นอะไรขึ้นรู้จักของที่มากกขึ้น ก็เริ่มจูบกับพี่เค้าเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแค่แบบอายุยังน้อยอยู่เลยทำไปได้ไง แต่ที่ทำให้เรารู้สึกแปลกๆๆที่สุดคือแบบเรียนเราไปด้วยทั้งทีแบมเนี่ยสามารถไปคนเดียวได้แต่แบมก็เลือกที่จะเรียนเราไปเราก็งงสับสนนิดหน่อยมีสถานการณ์ต่างๆๆที่ทำให้เรารู้สึกไม่okกับแบม ม่ช่วงนึงตอนที่แบมคบกับพี่เขาแบมก็บอกว่าเราปลดบล็อคเราที่พี่เขาทำไว้ให้แล้วนะะ เราก็บอกไม่ต้องเพราะเรากลัวที่เขาด่า หรือไม่พอใจเรา แต่อบมบอกว่าไม่เป็นไรพี่เขาบอกให้ทำ เราเลยงงๆ เราถามแบมว่าอะไรนะ แต่แบมบอกว่าอะไรเราก็ไม่ถามอีก ไม่นานเราก็เริ่มตีตัวออกห่างเพราะเราเริ่มคิดได้มีแม่ครอบครัวบอกว่าแบบทำไมแบมถึงทำแบบนี้ คือเราเป็นคนที่เล่าทุกอย่างให้ครอบครัวฟังอยู่แล้ว พอเราเริ่มตีตัวออกห่าง เราไม่ค่อยไปกับแบมเหมือนเมื่อก่อน หยุดเฉพาะตอนที่แบมเรียนบ้างครั้ง เพื่อที่เราสนิทที่เราไปอยู่ด้วยเขาก็บอกว่าอะไรเป็นอะไรแบบช่วยให้เราตาสว่างขึ้นจนถึงทุกวันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ วันหนึ่งแบมก็เรียนเราแล้วลากเราไปนั้งด้วยในนั้นมี เรา แบม อร ปอ รุ่นพี่ เราจำช่วงนี้ไม่ค่อยได้แต่เหมือนมีเพื่อนผู้ชายไม่ก็รุ่นพี่อีกคนเนื่ยมากนั้งข้างด้วย ตอนม.3 ก่อนม.3 ช่วงปิดเทอมเราเริ่มดุแลตัวเองจนสวยดูดีขี้นมาคนรอบข้างอาจารย์เพื่อน เนื่ยชมว่าสวยขึ้นดูดีขึ้นมากเลยนะ พี่เขาที่เราเคยสารภาพรักก็เสียงดังขึ้นมาเพื่อนเราที่ชื่ออรก็เรียนเราไม่ก็เราเนี่ยแหละเรียนเขามาเองเพราะเรารู้สึกแบบกลัวสายตา นำ้เสียงตอนที่คุยกับเรา มันมีข้อความขึ้นในแมสแวจมาพี่เค้านั้นทักมาแต่ว่าไม่เห็นข้อความนั้นขึ้นมาเลย
อรเนี่ยเลยถามว่าเราไปทำอะไรที่ไม่ดีกับพี่เค้าหรือเปล่าเราก็บอกว่าไม่ เราก็งง พอหลังจากนั้นเราก็ไม่ไปยุ่งกับกลุ่มแบมอีกเลย เหมือนหลังจากนั้นกลุ่มแบมก็แตกเหลือเพียง อร กับแบมเท่านั้น เราก้ไม่ได้เจอพี่เค้าอีกเลยเหมือนแบบเราไม่ได้โคจรมาเจอกันเลย แต่มันก็มีบ้างครั้งที่แบบเดิมเจอกันบ้างสายตาที่พี่เขามองเราแปลมกมากขนาดเพื่อนเรายังถามเลยว่าเกิดอะไรขึ้น เราก็บอกไม่รุ้หลังจากนั้นเหมือนเขาจะเลิกกันแบบถาวร มันเป็นช่วงกำลังจะปิดเทอม เราอยากถามว่าการที่เราห่างจากลุ่มของแบม มันเป็นความผิดของเราหรือเปล่า หรือทุกคนมีความเห็นยังไง เราไม่ได้แบบเอ้ยอะไรเนี่ยมาโพสทำไมต้องการถามอะไรเราก้ไมุ่้เหมือนกันค่ะะ555555 เรื่องทั้งหมดไม่ได้แต่งนะค่ะเป็นเรื่องจริงบ้างตอนอาจจะงงๆนะค่ะเพราะเราก็ลืมบ้างแล้ว มันมีรายละเอียดเยอะกว่านี้อีกค่ะแต่จำแบบเต็ม100 ไม่ได้เลยไม่อยากเล่าค่ะ ขอบคุณนะค่ะ