ที่จริงมันก็ผ่านมา 7 เดือนแล้วที่ผมได้ให้โอกาส เหตุการณ์มีอยู่ว่าระหว่างที่คบกับแฟน วันนึงผมก็มีลางสังหรณ์แปลกๆเหมือนแฟนปิดบังอะไรผม ผมจึงทำแอคปลอมไปจีบแฟนตัวเอง ก็คุยกันได้สักพักคุยเรื่อง18+ก็สรุปได้ว่า แฟนไปอวดว่าเคย นัดมีอะไรกับหนุ่มคนอื่นมาระหว่างที่คบกับผม แบบเพิ่งนัดมาไรงี้ ผมที่เป็นตัวปลอมแถบพิมพ์ต่อไม่ได้ แต่ก็ต้องตั้งสติละถามความจริงทุกๆอย่าง (ในใจผมคิดว่า ทำไมถึงกล้าบอกความจริงคนอื่นทั้งที่คุยได้ไม่นาน แต่กับแฟนตัวเองแท้ๆไม่บอก) ซึ่งผมเคยรู้สึกคิดมากสงสัยเคยถามตรงๆไปหลายรอบแล้วเธอกลับเลี่ยงตลอดด้วยความไว้ใจ ผมจึงคิดว่าไม่น่ามีไร คิดมากไปเอง สรุปไอ้สิ่งที่คิดมากนั้นดันเป็นความจริงที่รู้จากแอคปลอมของผม หลังจากที่รู้ความจริง ผมก็เฉลย และผมพร้อมจบมากๆตอนนั้น แต่เธอก็มาร้องไห้ เธอก็อ้างว่าอยากรู้อยากลอง (มันใช่เหรอ)ได้แค่ขอโทษ เธอก็นั่งรถจากต่างจังหวัดมาเพื่อง้อ ในใจผมพังมากๆตอนนั้น แต่เห็นหน้าก็ดันมาใจอ่อน ปัจจุบันตอนนี้ผมให้อภัยให้โอกาสแต่ก็ไม่รู้สึกไม่เหมือนเดิม ลืมยากสุดๆ ในหัวจินตนาการว่าแฟนเราทำอะไรกับคนอื่นมันอึดอัดมาก ตอนนี้ผมคงต้องทำตัวปกติที่สุด เพราะผมรักมากไม่อยากให้เค้ารู้สึกไม่ดีตาม ทั้งที่เธอทำผมเจ็บ ก่อนเกิดเรื่องระหว่างที่คบกัน ผมไม่เข้าใจทำไมเธอถึงทำอย่างงั้น ผมให้ทุกอย่างที่ผมจะให้ได้ เงิน โทรศัพท์ ของกิน เที่ยว หลายๆอย่างที่มีค่า ที่ผมยื่นให้ เทคแคร์ เซ็กส์ไม่เคยขาด เราคบทางไกลแต่ผมใช้วันหยุดเสาร์อาทิตย์ไปหาเธอตลอด ระหว่างนั้นผมก็จับได้ว่าแชทกับคนอื่นแต่ผมก็ให้อภัยเสมอ ตอนนั้นเราก็คงคิดว่าเราให้ไม่พอเหรอ?ผมก็ให้มาตลอดจนมาเจอเธอทำแบบนี้ ตัดมาปัจจุบันตอนนี้เราก็คบกันอยู่ แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือความรู้สึกความไว้ใจเชื่อใจ ผมมีให้เธอน้อยลงหรือไม่เวลาเธอหายไปไหนแบบไม่บอกผมจะไม่ค่อยเชื่อเลยจนกว่าจะเห็นหลักฐาน เธอก็ปรับปรุงตัวดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะ เอาใจผมมากขึ้น คิดถึงผมมากขึ้น แต่ก็นั่นแหละผมก็ยังคงระแวงต่อไปอยู่ดี ที่มาตั้งกระทู้วันนี้ อยากถามคนที่มีประสบการณ์แบบนี้ว่าจัดการกับความรู้สึกยังไงกัน ไปต่อกันได้ยังไง เจ็บใจมั้ยทุกครั้งที่มีอะไรกัน หรือตัดไปเลย ต่างคนต่างอยู่ ในใจผมก็รักมากไม่อยากปล่อย แต่ก็เจ็บมากเชนกัน 🙃🙃