สมัยเด็กๆพ่อกับแม่เราจะทะเลาะกันบ่อยมาก
เพราะพ่อเมามาแล้วมาหาเรื่อง อาละวาด ทำลายข้าวของ
หาเรื่องตบตีเมีย เรามีพี่สาว1คน เรากับพี่และแม่จะคอยเก็บข้าวของ
จานชามที่แตก ของที่โดนพัง หลังจากพ่อหลับ
ครอบครัวเราเป็นแบบนี้มาตลอด
พอเราอยู่ม.1 แม่กับพ่อระหองระแหงกันเพราะพ่อไปมีผู้หญิงติดนักร้องคาเฟ่
แม่ไปบวชนานหลายเดือน ส่วนพี่สาวเรามีแฟนและไปอยู่บ้านแฟน
เราอยู่กับพ่อ2คนที่บ้าน พ่อไม่ค่อยกลับมานอนบ้านส่วนใหญ่เราจะอยู่คนเดียว
แต่อยู่ดีๆคืนนึงกลางดึกพ่อกลับมาแบบเมามากๆ
เราก็นอนฟูกที่นอนเดียวกับพ่อตามปกติ
พอถึงตอนเช้าเราหลับอยู่ในท่าหันหลังให้พ่อ
รู้สึกตัวตื่นเพราะมือพ่อเอื้อมมาบีบหน้าอก
ตอนนั้นเราคิดอย่างเดียวเลยว่า
พ่อคิดว่าเราเป็นแม่แน่ๆ เราหลับตาแล้วแกล้งพลิกตัวหันหน้าไปหาพ่อ
เพื่อให้พ่อเห็นหน้าเรา แล้วรู้ตัวว่า นี่ไม่ใช่แม่นะ
แต่พ่อกลับจับหน้าอกเราต่ออีก
เรารีบลุกลงจากฟูกที่นอนแล้วเดินหนีลงชั้น1
ในใจเราสับสนมาก ยังเชื่ออยู่ว่าเพราะความเมา
พ่อคงเข้าใจผิด แต่ขณะที่เราเดินลงบันไดพ่อตะโกนเรียกชื่อเรา
ให้หยิบน้ำขึ้นมาให้กินด้วย
อีกครั้งที่โดนลวนลาม เราเดินกลับจากโรงเรียนเพราะรถติด
ซึ่งมันไกลมาก มาถึงพ่ออาสานวดขาให้เรา แต่พ่อนวดขึ้นมาสูงจน
นิ้วโป้งตอนที่ขยำบีบนวดมันโดนอวัยวะเพศเรา
หลังจากนั้นเราก็ยังพูดคุยกับพ่อปกติ เพราะด้วยความที่เรายังเด็ก
ยังสับสนคิดว่าตัวเองเข้าใจพ่อผิด ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง
จนวันนึงพี่สาวเรามาเล่าให้ฟังว่าเคยโดนพ่อลวนลามเราจึงได้เล่าให้พี่ฟัง
พี่เลยโทรไปบอกแม่ที่ยังบวชอยู่
หลังจากนั้นเราหนีออกจากบ้านไปอยู่บ้านเพื่อนไม่รู้เลยว่าแม่จัดการกับเรื่องนี้ยังไง
นานเป็นปีเราไม่ติดต่อกับที่บ้าน มารู้อีกทีว่าแม่กลับมาอยู่กับพ่อ
(สมัยนั้นมือถือยังไม่มี ติดต่อกันยาก) พอแม่กลับมา เราก็กลับมาอยู่บ้าน
เพราะยังเรียนอยู่ม.ต้น ยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้อาศัยเพื่อนกินอยู่
จนปัจจุบัน
แม่เราเพิ่งเลิกกับพ่ออย่างเด็ดขาดมา3ปี
ถึงกับขึ้นศาลเรื่องโดนพ่อทำร้ายร่างกาย
ไม่ให้พ่อเข้ามาเหยียบในบ้าน เรารู้สึกดีมากๆที่พ่อกับแม่เลิกกัน
เราไม่เคยบอกกับแม่จากปากเลยซักครั้งเรื่องที่โดนลวนลาม
พ่อเลิกกับแม่ไป ชีวิตก็ตกต่ำลง
เพราะแม่คือเสาหลักในการหาเงินในบ้าน พ่อไปแต่ตัว
ทุกวันนี้เราส่งเงินให้พ่อทุกเดือน แต่ไม่โทรหาไม่อยากคุย
พ่อ โทรหาเราก็มีแต่เรื่อง จะเอาเงินจากเรา
จะยืมรถเราไปใช้ เราไม่อยากรับโทรศัพท์จากพ่อเลย
มีแต่จะมาเอา ยิ่งคิดถึงเรื่องสมัยเด็ก ยิ่งไม่อยากติดต่อ
เราโอเคกับการส่งเงินให้ใช้ แต่ไม่โอเคกับการติดต่อมาของพ่อ
ตอนนี้พ่อเราเหมือนตัวคนเดียว ไม่มีใคร ทำให้เราก็รู้สึกผิด
ที่ไม่เคยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ไม่สนใจใยดี
เราไม่กล้าแสดงออกให้พ่อรู้ว่าเราไม่อยากรับรู้ชีวิตเค้าอีกแล้ว
อยากตัดเค้าออกไปจากชีวิต
เค้าโทรมาก็ยังรับสาย เป็นแบบนี้ทำให้เราทุกข์
ตัดสินใจไม่ได้ว่าตัดเค้าออกจากชีวิตไปดีมั้ย
เคยโดนพ่อแท้ๆลวนลามตอนเด็ก ตอนนี้จัดการกับตัวเองไม่ได้ว่าควรตัดเค้าออกจากชีวิตดีไหม
เพราะพ่อเมามาแล้วมาหาเรื่อง อาละวาด ทำลายข้าวของ
หาเรื่องตบตีเมีย เรามีพี่สาว1คน เรากับพี่และแม่จะคอยเก็บข้าวของ
จานชามที่แตก ของที่โดนพัง หลังจากพ่อหลับ
ครอบครัวเราเป็นแบบนี้มาตลอด
พอเราอยู่ม.1 แม่กับพ่อระหองระแหงกันเพราะพ่อไปมีผู้หญิงติดนักร้องคาเฟ่
แม่ไปบวชนานหลายเดือน ส่วนพี่สาวเรามีแฟนและไปอยู่บ้านแฟน
เราอยู่กับพ่อ2คนที่บ้าน พ่อไม่ค่อยกลับมานอนบ้านส่วนใหญ่เราจะอยู่คนเดียว
แต่อยู่ดีๆคืนนึงกลางดึกพ่อกลับมาแบบเมามากๆ
เราก็นอนฟูกที่นอนเดียวกับพ่อตามปกติ
พอถึงตอนเช้าเราหลับอยู่ในท่าหันหลังให้พ่อ
รู้สึกตัวตื่นเพราะมือพ่อเอื้อมมาบีบหน้าอก
ตอนนั้นเราคิดอย่างเดียวเลยว่า
พ่อคิดว่าเราเป็นแม่แน่ๆ เราหลับตาแล้วแกล้งพลิกตัวหันหน้าไปหาพ่อ
เพื่อให้พ่อเห็นหน้าเรา แล้วรู้ตัวว่า นี่ไม่ใช่แม่นะ
แต่พ่อกลับจับหน้าอกเราต่ออีก
เรารีบลุกลงจากฟูกที่นอนแล้วเดินหนีลงชั้น1
ในใจเราสับสนมาก ยังเชื่ออยู่ว่าเพราะความเมา
พ่อคงเข้าใจผิด แต่ขณะที่เราเดินลงบันไดพ่อตะโกนเรียกชื่อเรา
ให้หยิบน้ำขึ้นมาให้กินด้วย
อีกครั้งที่โดนลวนลาม เราเดินกลับจากโรงเรียนเพราะรถติด
ซึ่งมันไกลมาก มาถึงพ่ออาสานวดขาให้เรา แต่พ่อนวดขึ้นมาสูงจน
นิ้วโป้งตอนที่ขยำบีบนวดมันโดนอวัยวะเพศเรา
หลังจากนั้นเราก็ยังพูดคุยกับพ่อปกติ เพราะด้วยความที่เรายังเด็ก
ยังสับสนคิดว่าตัวเองเข้าใจพ่อผิด ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง
จนวันนึงพี่สาวเรามาเล่าให้ฟังว่าเคยโดนพ่อลวนลามเราจึงได้เล่าให้พี่ฟัง
พี่เลยโทรไปบอกแม่ที่ยังบวชอยู่
หลังจากนั้นเราหนีออกจากบ้านไปอยู่บ้านเพื่อนไม่รู้เลยว่าแม่จัดการกับเรื่องนี้ยังไง
นานเป็นปีเราไม่ติดต่อกับที่บ้าน มารู้อีกทีว่าแม่กลับมาอยู่กับพ่อ
(สมัยนั้นมือถือยังไม่มี ติดต่อกันยาก) พอแม่กลับมา เราก็กลับมาอยู่บ้าน
เพราะยังเรียนอยู่ม.ต้น ยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้อาศัยเพื่อนกินอยู่
จนปัจจุบัน
แม่เราเพิ่งเลิกกับพ่ออย่างเด็ดขาดมา3ปี
ถึงกับขึ้นศาลเรื่องโดนพ่อทำร้ายร่างกาย
ไม่ให้พ่อเข้ามาเหยียบในบ้าน เรารู้สึกดีมากๆที่พ่อกับแม่เลิกกัน
เราไม่เคยบอกกับแม่จากปากเลยซักครั้งเรื่องที่โดนลวนลาม
พ่อเลิกกับแม่ไป ชีวิตก็ตกต่ำลง
เพราะแม่คือเสาหลักในการหาเงินในบ้าน พ่อไปแต่ตัว
ทุกวันนี้เราส่งเงินให้พ่อทุกเดือน แต่ไม่โทรหาไม่อยากคุย
พ่อ โทรหาเราก็มีแต่เรื่อง จะเอาเงินจากเรา
จะยืมรถเราไปใช้ เราไม่อยากรับโทรศัพท์จากพ่อเลย
มีแต่จะมาเอา ยิ่งคิดถึงเรื่องสมัยเด็ก ยิ่งไม่อยากติดต่อ
เราโอเคกับการส่งเงินให้ใช้ แต่ไม่โอเคกับการติดต่อมาของพ่อ
ตอนนี้พ่อเราเหมือนตัวคนเดียว ไม่มีใคร ทำให้เราก็รู้สึกผิด
ที่ไม่เคยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ไม่สนใจใยดี
เราไม่กล้าแสดงออกให้พ่อรู้ว่าเราไม่อยากรับรู้ชีวิตเค้าอีกแล้ว
อยากตัดเค้าออกไปจากชีวิต
เค้าโทรมาก็ยังรับสาย เป็นแบบนี้ทำให้เราทุกข์
ตัดสินใจไม่ได้ว่าตัดเค้าออกจากชีวิตไปดีมั้ย