อย่างแรกเลยต้องเล่าไปตอนป.6ตอนนั้นเคยชอบเพื่อนคนหนึ่งแต่เราไม่ได้บอกเค้านะก็เก็บเป็นความลับไม่ได้บอกใครเลยงั้นเราขอเล่าเรื่องคนที่เราชอบนะคือคนนี้ เป็นคนที่เล่นกีฬา นิสัยก็ค่อยข้างดี และหน้าตาดีปะมาณหนึ่งเป็นคนที่กวนตีนและชอบแกล้ง
อนนี้แบบคราวๆแต่หลังจากป.6เราย้ายมาเรียนกรุงเทพได้1ปีและม.2ก็ย้ายกับมาที่บ้านยายเหมือนเดิม(4-6 เราเรียนที่ ตจว. ม.1ไป กทม. ม.2 ย้ายมาที่เดิม) พอมาเรียนได้สักพักไอคนนี้ก็ทักมาแบบประมาณว่าทักทายอะไรแบบนี้วันนั้นที่เค้าทักมาคือคุยกันนานมากตามประสาเพื่อนตอนนั้นเราคิดกับเค้าแค่เพื่อนแล้วก็คุยกันมาหลายเดือนเลยระหว่างนั้นมันก็มีสัญญาณเหมือนบอกว่าชอบหรืออะไรแบบนี้แต่ก็พยายามไม่คิดมากก็คุยหลายเดือนเค้าก็มีบอกชอบบางรักบางแต่เราอะไม่รู้ขนาดนั้นอ่ะแบบเหมือนมันรู้สึกอยู่ฝ่ายเดียวเคยจะออกมาจากความสัมพันธ์นี้แต่ก็ออกมาไม่ได้ไม่กล้าบอกตรงๆไปและเขาดูแบบก็ดูใส่ใจดีแต่เป็นคนที่ติดเกมมากแต่ก็เคยห้ามเขาไม่ให้เล่นนะพอเราปล่อยทุกอย่างแบบอยากทำไรทำอยากทักก็ทักมาจนมันร๊ห่างเหินอ่ะแล้วคือเขาดูเหมือนไม่กล้าบอกเพื่อนเขาว่าคุยกับใครหรือไม่ได้ทำอะไรเหมือนคนคุยกันอ่ะแต่เราก็ไม่ได้ต้องการมากขนาดนั้นแต่บางทีก็นอยนะว่าอายรึป่าวที่คุยกับเราเพราะเราก็เป็นเก่ากันมาก่อนเราก็รู้ห่งเหินนะมันแควงอ่ะเหมือนเดิมคนเดียวคนเก่าเลิกกับเขาก็เพราะแบบเขาติดเกมมากไปเราว่าบางทีมันก็อาจเป็นปัญหาสำหรับเราล่ะมั้งก็เข้าใจเขาอยู่บางเพราะตอนนี้เขาก็ซ้อมกีฬาก็เคยบอกไปน่ะว่าแบบความสัมพันธ์เรากับแกไม่เท่ากันคนที่แบบมีความสัมพันธ์ที่ดีเขาจะเล่าปัญหาเล่าทุกอย่างปรึษาทุกอย่างกันใช่ป่ะแต่เรากับไม่เคยได้รับความรู้แบบนั้นเลยว่าคนนี้ปรึษาได้โดยเฉพาะคนนี้เลยเราก็ไม่รู้จะทำยังไงล่ะแต่ก็ยังดีที่ได้ระบายออกมาบางทีมํนอึดอัดมาก แล้วคิดเป็นยังไงบ้าง ก็อาจเขียนงงๆหน่อยนะ
อยากรู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันแปลกไหม?
อนนี้แบบคราวๆแต่หลังจากป.6เราย้ายมาเรียนกรุงเทพได้1ปีและม.2ก็ย้ายกับมาที่บ้านยายเหมือนเดิม(4-6 เราเรียนที่ ตจว. ม.1ไป กทม. ม.2 ย้ายมาที่เดิม) พอมาเรียนได้สักพักไอคนนี้ก็ทักมาแบบประมาณว่าทักทายอะไรแบบนี้วันนั้นที่เค้าทักมาคือคุยกันนานมากตามประสาเพื่อนตอนนั้นเราคิดกับเค้าแค่เพื่อนแล้วก็คุยกันมาหลายเดือนเลยระหว่างนั้นมันก็มีสัญญาณเหมือนบอกว่าชอบหรืออะไรแบบนี้แต่ก็พยายามไม่คิดมากก็คุยหลายเดือนเค้าก็มีบอกชอบบางรักบางแต่เราอะไม่รู้ขนาดนั้นอ่ะแบบเหมือนมันรู้สึกอยู่ฝ่ายเดียวเคยจะออกมาจากความสัมพันธ์นี้แต่ก็ออกมาไม่ได้ไม่กล้าบอกตรงๆไปและเขาดูแบบก็ดูใส่ใจดีแต่เป็นคนที่ติดเกมมากแต่ก็เคยห้ามเขาไม่ให้เล่นนะพอเราปล่อยทุกอย่างแบบอยากทำไรทำอยากทักก็ทักมาจนมันร๊ห่างเหินอ่ะแล้วคือเขาดูเหมือนไม่กล้าบอกเพื่อนเขาว่าคุยกับใครหรือไม่ได้ทำอะไรเหมือนคนคุยกันอ่ะแต่เราก็ไม่ได้ต้องการมากขนาดนั้นแต่บางทีก็นอยนะว่าอายรึป่าวที่คุยกับเราเพราะเราก็เป็นเก่ากันมาก่อนเราก็รู้ห่งเหินนะมันแควงอ่ะเหมือนเดิมคนเดียวคนเก่าเลิกกับเขาก็เพราะแบบเขาติดเกมมากไปเราว่าบางทีมันก็อาจเป็นปัญหาสำหรับเราล่ะมั้งก็เข้าใจเขาอยู่บางเพราะตอนนี้เขาก็ซ้อมกีฬาก็เคยบอกไปน่ะว่าแบบความสัมพันธ์เรากับแกไม่เท่ากันคนที่แบบมีความสัมพันธ์ที่ดีเขาจะเล่าปัญหาเล่าทุกอย่างปรึษาทุกอย่างกันใช่ป่ะแต่เรากับไม่เคยได้รับความรู้แบบนั้นเลยว่าคนนี้ปรึษาได้โดยเฉพาะคนนี้เลยเราก็ไม่รู้จะทำยังไงล่ะแต่ก็ยังดีที่ได้ระบายออกมาบางทีมํนอึดอัดมาก แล้วคิดเป็นยังไงบ้าง ก็อาจเขียนงงๆหน่อยนะ