<sup>ปัจจุบันเรากับแฟนอาศัยอยู่ในสถานที่สิ่งแวดล้อมไม่ดีค่ะ เลยมีแพลนว่าผ่อนรถหมดแล้วจะกู้ซื้อบ้านใหม่ด้วยกัน ซึ่งแม่กับพ่อเลี้ยงของเราปัจจุบันอาศัยเป็นแฟลตเอื้ออาทรชั้น 5 ไม่มีลิฟท์  ลำบากในการขึ้น-ลง พอได้ยินว่าเรามีแพลนจะมีบ้านก็พูดทำนองว่าอยากมาอยู่ด้วยค่ะ

ประเด็นคือ ลำพังแม่เราคนเดียว เราโอเคค่ะ เรายินดีมากถ้าแม่จะมาอยู่ด้วย แต่เราติดตรงพ่อเลี้ยงค่ะ คือพ่อเลี้ยงดีนะคะ เอ็นดูเรา แต่คือมาเจอกันตอนเรา 20 แล้ว เราโตแล้ว และเราก็ไม่ได้สนิทใจมากถึงขั้นที่จะมาอยู่ร่วมกัน ไหนจะแฟนเรา เขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูง คล้ายกับเรา และเรามองว่าการอยู่ร่วมกันในระยะยาวเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก มองออกเลยว่ามีปัญหาอึดอัดกันในวันหน้าแน่ๆ แต่แม่เราไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย มองเห็นแต่จะได้อยู่บ้านใหม่ด้วยกันอย่างเดียว เราลำบากใจมากๆ ค่ะ</sup> 

ก่อนหน้านี้แม่เราก็ไม่ได้ชอบแฟนเราเท่าไหร่ มายอมรับได้ก็เพราะเราโตบรรลุนิติภาวะ ไม่ได้อยู่ในสถานะที่แม่จะบังคับได้ เขาเลยปล่อยเลยตามเลย อยากคบอยากอยู่ด้วยกันก็อยู่ไป 

ส่วนพ่อเลี้ยงก็มีลูกค่ะ เราเลยรู้สึกว่า กลายเป็นเราต้องมาดูแลเขาด้วย ในขณะที่ลูกเขาไม่ต้องดูแลพ่อเขาเลยเหรอ 

อึดใจมากๆ ค่ะ เคยพูดแบบนิ่มนวลเรื่องนี้กับแม่ แต่เหมือนแม่จะไม่ยอมเข้าใจ ยังพูดซ้ำๆ เหมือนเดิมว่าวันนึงมีบ้านจะได้ไปอยู่ด้วยกัน 4 คน คือเรามองว่าแม่มีครอบครัว เราก็มีครอบครัว การใช้ชีวิตก็ต่างกันมาก เราเลยคิดว่าแม่ควรมองเห็นปัญหา และจริงๆ เราควรแยกกันอยู่อ่ะค่ะ

เราควรพูดให้แม่เข้าใจยังไงดีคะ ดูแล้วพูดไปแม่เสียใจแน่ๆค่ะ 🥺