พนักงานประมาณ3-4 คนในบริเวณนั้น ก็ได้แต่ทำหน้างงๆ งงว่าคุณตั๊กไหน 

เขต : อืมมมม งั้นไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมลองโทรติดต่อตามเบอร์ที่เค้าให้ไว้ , ขอบคุณมากๆนะครับ

โทรครั้งที่1 ไม่รับสาย
โทรครั้งที่2 ไม่รับสาย
และครั้งที่3 ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิงได้ความว่า ให้มาจัดส่งที่บ้านเลขที่…. นะคะ บ้านที่มีต้นกุหลาบเยอะๆ 

เสร็จจบงาน กำลังจะกลับเข้าตัวเมืองเพื่อไปรับงาน อื่นๆต่อ แต่มีสายโทรเข้ามาให้คุณเขตรอสักครู่ 
และให้ไปนั่งรอตรงล็อบบี้ที่จุดแรกที่เขตมาถึง

เออ นี่ก็งงกับตัวเองว่า จบงานแล้วต้องนั่งรอทำไมอีก สักครู่ พนง.ผู้หญิง คนนึงเดินมาหาพร้อมบอกว่า 
คุณเขต นั่งรอตรงนี้อีกแป๊บ นะคะ เธอพูดด้วยน้ำเสียงอย่างเป็นมิตร 

โอเค รอก็รอ ระหว่างนั่งรอ สายตาก็พยายามมองไปรอบๆว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเองว้าาาา แอบคิดมาก 

พนง.เสิร์ฟ  และ ผู้คนอีกหลายชีวิต ก็เดินไปก็เดินมา  บริการอย่างเป็นมิตรทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ลูกค้า VIP 
ในชุดกีฬานักกอล์ฟ  อืมมมม ก็เพลินตาดี

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ก็มี พนง.คนนึงเข้ามานั่งพูดคุยด้วย คุยนั่นคุยนี่  ก็เลยถามกลับไปอีกครั้งว่า 
คุณตั๊ก อะ คือใครหรออออออ จนได้คำตอบว่า ออ คุณตั๊ก นี่ละที่บอกให้คุณเขตนั่งรอแป๊บนึง 
แกคงมีอะไรจะคุยด้วยมั้ง  ความงงเริ่มคูณสอง ก็ถามไปอีกว่า อ้าวแล้วทำไมก่อนหน้านี้เขตถามพี่รปภ. 
พี่ๆพนง. ถามหลายต่อหลายคน ว่ารู้จักคุณตั๊กมั้ย แต่คำตอบจากทุกๆคน บอกว่า ไม่รู้จัก!!

สักพักใหญ่ๆหลังจากที่ พนง.คนนั้นคนนี้เดินผ่านเขตไปมาในระหว่างที่พวกเธอกำลังวุ่นๆอยู่กับงาน 
พวกเธอก็ส่งยิ้มมาให้เขตเสมอทุกครั้งที่เดินผ่าน จนกระทั่งมี พนง.ผู้หญิงอีกคนมาเชิญให้เขตเดินตามเค้าไป 
เพื่อไปพบคุณตั๊ก (คิดในใจ ละ กรูไปทำอะไรผิดมารึเปล่าว้าาาาา)

และแล้วก็เดินขึ้นมาถึงระเบียงชั้นบนที่มีผู้ชายคนนึงวัยประมาณ30ต้นๆ นั่งหล่ออยู่  
เขตก็ยกมือพร้อมกล่าวสวัสดีในทันที
คุณตั๊ก : เชิญนั่งครับคุณเขต เป็นไงบ้าง รอนานมั้ย
เขต : ไม่นานครับ (คิดในใจ กรูรอนานมากกกก)
ว่าแต่คุณตั๊กให้เขตรอ (พูดไม่ทันจบประโยค)
คุณตั๊ก : ออๆ ก็จะชวนคุยนิดหน่อย เป็นไงบ้างอะงานที่ทำอยู่ตอนนี้ เหนื่อยมั้ย สนใจมาทำงานกับผมมั้ย
เขต : (เริ่มทำตัวไม่ถูกละ) งานที่ทำก็โอเคดีครับ ก็สนุกดีครับ
คุณตั๊ก : ว่าไง มาทำงานกับผมมั้ย งานสบายๆ มาคอยช่วยดูแลเมล์ ตอบเมล์แทนผม และอยู่กับผมนี่ละ

ออ นอกจากคุณตั๊ก และ เขต ที่นั่งคุยกันสองคน ยังมีพนง. อีก 3-4 คนยืนอยู่ข้างๆห่างออกไปอีกนิด
แต่คิดว่าพวกเธอก็คงได้ยินที่เราสองคนพูดคุยกัน 

คุณตั๊ก : กังวลคิดมากอะไรอยู่รึเปล่า ผมนั่งมองลงไปอยู่นานละ 
เขต : หืมมม แอบมองดูเขตอยู่!!! 
คุณตั๊ก : ใช่ครับ ก็ดูแล้วผมชอบอะ (พูดเสร็จยิ้มเขินๆ)
เขต : อืมมมมมม  งั้นเขตขอคิดดูก่อนได้มั้ยครับ มันเกิดขึ้นกระทันหันมาก เขตไม่รู้ว่านี่คือเรื่องอะไรยังไง
คุณตั๊ก : ได้ครับ ยังไงโทรมาหาผมนะ
เขต : งั้นเขต ขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะครับ

ระหว่างเดินออกมาจากจุดนั้น เขตก็เดินออกมาพร้อมกับพนง.3-4 นั่น และถามพวกเธอทันทีว่า 
ตกลงคุณตั๊กคือใคร และพวกคุณทั้งหมดที่นี่ก็รู้จักคุณตั๊กเป็นอย่างดีแต่ทำไม ช่วงแรกๆที่เขตมาถึง 
ทุกคนต่างบอกว่า ที่นี่ไม่มีคนชื่อตั๊ก และไม่รู้จัก บลาๆๆๆ นี่พวกคุณกำลังทำให้เขตสับสนและงงไปหมด

...ตื่นปุ๊ป ก็รีบพิมพ์…
แต่ว่าไป..เหตุการณ์ในฝัน คุณตั๊ก ก็หล่อเท่ ดีนะเออ
ฮ่าฮ่าฮ่า