วันนี้จะมาระบายค่ะ คือเรามีพี่น้อง รวมเราด้วย ก็ 3คนค่ะ เราเป็นลูกคนโต ซึ่งตอนนี้ก็มีงานประจำทำแล้ว ส่วนน้องๆ อีก 2คน อยู่เรียนอยู่มหาลัย
วันนี้เราเพิ่งจะทะเลาะกับแม่มาเลยค่ะ สาเหตุเกิดจาก ไม่ว่าเราจะทำงานหาเงินได้เท่าไหร่ แม่ก็จะมาขอเงินเรา เพื่อเอาไปให้น้องได้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
น้องขออะไร แม่ก็จะหาให้ โดยไม่เคยขัดสักครั้ง อยากได้ Ipad โน๊ตบํค โทรศัพท์มือถือ ราคาแพงๆ ก็ซื้อให้ ไม่ใช่ว่าเราไม่รักน้อง ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้
แต่ที่ผ่านมามันมากจนเรารับไม่ไหว เพราะตัวเราเองก็มีภาระมากมาย ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เกี่ยวกับทางบ้าน เราก็ส่งให้ทุกเดือน เงินแม่ เราก็ให้ทุกเดือน ค่าขนมของน้องเราก็ให้ แถมยังเก็บเงินใส่บัญชีไว้ให้น้อง บางทีมาขอจนเราลำบากไม่มีเงินใช้จ่าย ต้องไปกดบัตรเครดิตมาใช้ จนวันนี้เราไม่ไหว เราไม่มีให้ แม่ก็ว่าเราต่างๆนาๆ ว่าเราไม่เคยช่วยเหลืออะไร ซึ่งเรื่องที่บอกว่าไม่ได้ช่วยเหลือ ก็มีแค่ค่าเทรมน้องปีนี้ เราไม่ไหว ไม่ไหวแล้วจริงๆ มันสูงมาก เราเครียดมาก ละน้องเราก็ไม่ยอมกู้เงินเรียน ก็ไม่รู้เป็นอะไร แทนที่จะช่วยแบ่งเบาภาระกันบ้าง ....แล้วที่ผ่านมานั้นที่เราทำไปทั้งหมดนั้นมันคืออะไร เราพยายามตั้งใจทำทุกอย่าง เพื่อให้ที่บ้านดีขึ้น
แต่แม่เราพูดเหมือนไม่มีค่าอะไรเลย เวลาแม่ติดต่อหาเราแต่ละครั้งก็มีแต่เรื่องเงินทั้งนั้น ไม่เคยถามเราสักคำว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม ทำงานเหนื่อยไหม บางทีเราไม่สบายหนัก ก็ไม่มีใครสักคนมาสนใจ เราน้อยใจมาก ทำไมแม่เราพูดกับเราแบบนี้ มันทำให้เราย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ตอนที่เรายังเด็ก จนถึงตอนนี้ ไม่ว่าเราจะอยากได้อะไร แม่เราไม่เคยซื้อให้สักครั้ง ขนาดเราจะเรียนต่อปริญญาตรี แม่เราก็ไม่อยากจะจ่ายค่าเทรมให้ จนเราต้องออกมาทำงานหาเงินเรียนเอง ทำทุกอย่าง เพื่อช่วยเหลือตัวเอง ทุกอย่างที่เรามีวันนี้ เราก็ไม่ได้ขอเงินแม่สักบาท
สิ่งที่เราน้อยใจ และ เสียใจคือ เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อแม่ และ น้อง แต่ทางบ้านไม่เคยสนใจ ว่าเราจะเป็นยังไง แถมยังมาต่อว่าเราด้วยคำพูดแบบนี้อีก และ ไม่เคยมีแม้แต่กำลังใจ แถมยังจะส่งน้องเรียนต่อปริญญาโท ที่เมืองนอกอีก ทีเราไม่อยากจะส่งไปเรียนด้วยซ้ำ บางทีก็แอบคิดนะ ว่า เรามีหน้าที่แค่เกิดมาเพื่อหาเงินให้ที่บ้านแค่นั้นหรือเปล่า
และ บางทีเราก็คิดว่า อยากจะหายไปโดยไม่ติดต่อ เพราะปกติ ท่านก็ไม่เคยติดต่อหาเราอยู่แล้วนอกจากเรื่องเงิน เราอยากจะหายไปเลย แต่ค่าใช้จ่ายประจำเดือนเราก็ยังส่งให้อยู่
วันนี้เราแค่มาระบายความในใจ เราแค่เหนื่อย เราแค่ไม่ไหวค่ะ
หากข้อความที่เราพิมพ์มันอาจจะดูไม่ค่อยเรียบเรียงเท่าไหร่ ต้องขออภัยค่ะ
***ถ้าใครไม่เห็นด้วย ซ้ำเติมได้ แต่อย่าแรงนะคะ ***
พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน เราว่ามีจริงนะ ใครไม่เจอไม่รู้ ไม่เข้าใจหรอก ก็จะบอกพ่อแม่รักลูกเท่ากันหมด
วันนี้เราเพิ่งจะทะเลาะกับแม่มาเลยค่ะ สาเหตุเกิดจาก ไม่ว่าเราจะทำงานหาเงินได้เท่าไหร่ แม่ก็จะมาขอเงินเรา เพื่อเอาไปให้น้องได้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
น้องขออะไร แม่ก็จะหาให้ โดยไม่เคยขัดสักครั้ง อยากได้ Ipad โน๊ตบํค โทรศัพท์มือถือ ราคาแพงๆ ก็ซื้อให้ ไม่ใช่ว่าเราไม่รักน้อง ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้
แต่ที่ผ่านมามันมากจนเรารับไม่ไหว เพราะตัวเราเองก็มีภาระมากมาย ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เกี่ยวกับทางบ้าน เราก็ส่งให้ทุกเดือน เงินแม่ เราก็ให้ทุกเดือน ค่าขนมของน้องเราก็ให้ แถมยังเก็บเงินใส่บัญชีไว้ให้น้อง บางทีมาขอจนเราลำบากไม่มีเงินใช้จ่าย ต้องไปกดบัตรเครดิตมาใช้ จนวันนี้เราไม่ไหว เราไม่มีให้ แม่ก็ว่าเราต่างๆนาๆ ว่าเราไม่เคยช่วยเหลืออะไร ซึ่งเรื่องที่บอกว่าไม่ได้ช่วยเหลือ ก็มีแค่ค่าเทรมน้องปีนี้ เราไม่ไหว ไม่ไหวแล้วจริงๆ มันสูงมาก เราเครียดมาก ละน้องเราก็ไม่ยอมกู้เงินเรียน ก็ไม่รู้เป็นอะไร แทนที่จะช่วยแบ่งเบาภาระกันบ้าง ....แล้วที่ผ่านมานั้นที่เราทำไปทั้งหมดนั้นมันคืออะไร เราพยายามตั้งใจทำทุกอย่าง เพื่อให้ที่บ้านดีขึ้น
แต่แม่เราพูดเหมือนไม่มีค่าอะไรเลย เวลาแม่ติดต่อหาเราแต่ละครั้งก็มีแต่เรื่องเงินทั้งนั้น ไม่เคยถามเราสักคำว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม ทำงานเหนื่อยไหม บางทีเราไม่สบายหนัก ก็ไม่มีใครสักคนมาสนใจ เราน้อยใจมาก ทำไมแม่เราพูดกับเราแบบนี้ มันทำให้เราย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ตอนที่เรายังเด็ก จนถึงตอนนี้ ไม่ว่าเราจะอยากได้อะไร แม่เราไม่เคยซื้อให้สักครั้ง ขนาดเราจะเรียนต่อปริญญาตรี แม่เราก็ไม่อยากจะจ่ายค่าเทรมให้ จนเราต้องออกมาทำงานหาเงินเรียนเอง ทำทุกอย่าง เพื่อช่วยเหลือตัวเอง ทุกอย่างที่เรามีวันนี้ เราก็ไม่ได้ขอเงินแม่สักบาท
สิ่งที่เราน้อยใจ และ เสียใจคือ เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อแม่ และ น้อง แต่ทางบ้านไม่เคยสนใจ ว่าเราจะเป็นยังไง แถมยังมาต่อว่าเราด้วยคำพูดแบบนี้อีก และ ไม่เคยมีแม้แต่กำลังใจ แถมยังจะส่งน้องเรียนต่อปริญญาโท ที่เมืองนอกอีก ทีเราไม่อยากจะส่งไปเรียนด้วยซ้ำ บางทีก็แอบคิดนะ ว่า เรามีหน้าที่แค่เกิดมาเพื่อหาเงินให้ที่บ้านแค่นั้นหรือเปล่า
และ บางทีเราก็คิดว่า อยากจะหายไปโดยไม่ติดต่อ เพราะปกติ ท่านก็ไม่เคยติดต่อหาเราอยู่แล้วนอกจากเรื่องเงิน เราอยากจะหายไปเลย แต่ค่าใช้จ่ายประจำเดือนเราก็ยังส่งให้อยู่
วันนี้เราแค่มาระบายความในใจ เราแค่เหนื่อย เราแค่ไม่ไหวค่ะ
หากข้อความที่เราพิมพ์มันอาจจะดูไม่ค่อยเรียบเรียงเท่าไหร่ ต้องขออภัยค่ะ
***ถ้าใครไม่เห็นด้วย ซ้ำเติมได้ แต่อย่าแรงนะคะ ***