คือ แฟนเราเริ่มทำงานเซเว่นได้เดือนแล้ว เราถามเขาว่าอยู่กะกลางคืนกี่วัน เขาบอก2เดือน เราก้อบอก2เดือนแน่นะ เขาบอกว่าใช่ ถึงจะสลับกะกันได้ ซึ่งเราเป็นคนทำงานกะเช้าเวลาเข้างาน ไม่เกิน10:00กลับ 19:00 แฟนเรา ทำ 22:00 กลับ10:00 ซึ่งที่ทำงานบังคับทำโอทุกวัน พอยุด้วยกันไปเรื่อยๆ ความรู้สึกของเรามันก้อเริ่มรู้สึกเปลี่ยน ว่าเรารู้สึกว่าเวลาที่เราเคยมีด้วยกันมันไม่มี คือเรากลับมาเขานอน พอถึงเวลาทำงานเขาก้อตื่นไปทำงานเลย แทบจะไม่ได้คุย ไม่มีเวลาให้กันต่างคนต่างทำงาน คือเรารู้สึกว่า เราไม่มีความสุข เราคิดว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่เขาทำงานเพื่อตัวเขาเอง เพราะว่าเราเข้าใจนะ ว่าเขาต้องผ่อนบ้าน แต่เขาไม่เคยคิดถึงเราเลยว่า เราอยากจะใช้เวลาร่วมกับเขาบ้างไหม ซึ่งเอาง่ายๆเหมือนทุกวันนี้อยู่กับเพื่อนอย่าเรียกว่าแฟนเลยดีกว่า ขนาดวันหยุดมีตรงบ้างไม่ตรงบ้าง บางครั้งหยุดตรงกัน อีกคนนึงนอนอีกคนนึงตื่น จะไปเที่ยวข้างนอกก้อไม่ได้ อีกคนนึงนอนกว่าจะตื่นก้อเกือบทุ่มเเล้ว เห้อ เราคิดว่าเราจะเป็นคนไปจากเขาเอง ให้เขาทำงานให้เต็มที่ คุณมีความคิดเห็นแบบไหนกันบ้างคะ ถ้าคุณตกอยู่ในสถานะการแบบนี้