คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
เด็กวัยสามขวบ เน้นกิจวัตรประจำวันเท่านั้นนะคะ และเรียนรู้ผ่านการเล่น ส่วนที่เล่นบทบาทสมมติได้ถือว่าดีมากแล้วค่ะ
เรื่องต้องแยกจากพ่อแม่ เด็กวัยนี้จะกลัวค่ะ เขาจะรู้สึกไม่มั่นคงในจิตใจ กลัวถูกทอดทิ้งนะ กว่าเด็กจะเรียนรู้หรือว่าอยากเป็นอะไรในอนาคต น่าจะประถมปลายกระมังค่ะ ถ้าจำไม่ผิดนะ เพราะเขาจะเริ่มรู้จักอาชีพที่หลากหลายมากขึ้นแล้ว ซึ่งความต้องการก็ยังไม่นิ่งนะ
เอามาฝากนะ
https://resourcecenter.thaihealth.or.th/files/66/เปิดโลกจิตวิทยาเด็ก-221262.pdf
เรื่องต้องแยกจากพ่อแม่ เด็กวัยนี้จะกลัวค่ะ เขาจะรู้สึกไม่มั่นคงในจิตใจ กลัวถูกทอดทิ้งนะ กว่าเด็กจะเรียนรู้หรือว่าอยากเป็นอะไรในอนาคต น่าจะประถมปลายกระมังค่ะ ถ้าจำไม่ผิดนะ เพราะเขาจะเริ่มรู้จักอาชีพที่หลากหลายมากขึ้นแล้ว ซึ่งความต้องการก็ยังไม่นิ่งนะ
เอามาฝากนะ
https://resourcecenter.thaihealth.or.th/files/66/เปิดโลกจิตวิทยาเด็ก-221262.pdf
แสดงความคิดเห็น
ควรจะทำอย่างไรเมื่อลูกไม่คิดถึงเรื่องในอนาคตของตนเอง
ผมมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง อายุพึ่งจะครบ 3 ขวบหน่ะครับ ซึ่งมีภรรยาผมเป็นคนเลี้ยงเองมาโดยตลอด (ผมทำงาน ภรรยาลาออกมาเลี้ยงลูกตั้งแต่คลอด) และกำลังจะไปเข้าอนุบาลหนึ่งในปีการศึกษา 2565 นี้
ปกติเด็กวัยนี้น่าจะเริ่มคิดถึงอนาคตไหมครับว่า โตขึ้นไปอยากจะมีอาชีพอะไรหรืออยากทำงานอะไร เพราะผมเห็นเขาเล่นสมมติบทบาทเป็นคุณหมอ คุณหมอฟัน เป็นคุณครู เป็นพี่เลี้ยงให้ตุ๊กตา อะไรแบบนั้นได้แล้ว
แต่พอผมคุยกับลูกแบบจริงจังว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไรและอยากทำงานอะไร ลูกผมกลับตอบว่า เค้ายังเป็นเด็กอยู่จะอยู่กับพ่อแม่อย่างเดียว ซึ่งผมก็อธิบายว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะโตขึ้นไปทุกคนก็ต้องทำงานและมีชีวิตเป็นของตนเอง พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
แต่ลูกผมไม่ยอมเข้าใจ งอแงว่าจะอยู่กับพ่อแม่อย่างเดียว และไม่ฟังเหตุผลใดๆทั้งสิ้น
กรณีนี้เลยอยากปรึกษาว่า ควรจะสอนหรือทำอย่างไรให้เด็กเข้าใจว่า ทุกคนโตขึ้นก็ต้องมีอาชีพหรือหน้าที่การงานต้องไปทำ และแยกตัวออกไปจากพ่อแม่หน่ะครับ
ขอบคุณครับ