ตามหัวข้อเลยค่ะ  (ยาวหน่อยนะคะ ถ้าไม่ชอบอ่าน ผ่านได้ค่ะ)

ตอนนี้เรากับแฟนคบกันได้ 10 ปีแล้วค่ะ (มีลูกด้วยกัน1คน 8ขวบ)
อยู่บ้านหลังเดียวกัน อยู่ด้วยกันตลอด 24ชม.  พ่อ แม่ ลูก 

คบกันแรกๆแฟนเราคุยกับคนอื่นบ่อยมาก จนมีลูก ก็เลิกคุยกับทุกคนไป 
จนมาต้นปี2019 โดนแฟนนอกใจอีกครั้ง เขาชอบเพื่อนร่วมงาน(ชั่วคราว)ค่ะ แอบคุยกันมา3-4เดือน (เท่าที่เรารู้) แต่ไม่เคยมีอะไรกัน
ผญคนนั้น กับแฟนเรา รวมหัวกันหลอกเรามาตลอด ต่อหน้าเราก็ดี ทำตัวปกติทั้งคู่ 
แฟนเราชอบหลอกเรา ให้ไปรับผญ.คนนั้นบ้าง  ซื้อข้าวให้ผญ.คนนั้นบ้าง  ฯลฯ ให้เราทำทุกอย่างให้ผญ.คนนั้น เพื่อให้เขาได้เจอผญ.คนนั้นด้วย

จนมาถึงวันที่เราจับได้ แฟนเรายืนยันต่อหน้าทุกคน ว่าจะเลือก ผญ.คนนั้น รักเขามาก  ถ้าไม่มีผญ.คนนั้น เขาจะฆ่าตัวตาย !!!! 
แต่พอเรากลับบ้านมาได้ 2-3วัน เขาก็ตามเรากลับ บอกว่าขาดเราไม่ได้ คิดได้แล้ว ผญ.คนนั้นมันไม่ใช่ เขาเลิกคุยแล้ว
เราก็กลับเพราะสงสารลูกค่ะ (ลูกคิดถึงพ่อ)

แต่พอเรามาได้1อาทิตย์ ก็จับได้อีก ว่ายังแอบคุยกันตลอด  เราเลยยืนยันว่าจะไปจริงๆแล้ว จะยังไงไม่สนแล้ว 
แล้วเขาก็ กอดแขน กอดขา ร้องไห้ อ้อนวอนเรา แทบขาดใจ บอกจะเลิกจริงๆ จะไม่อะไรด้วยอีก ครอบครัวของเขาก็เข้าข้างลูกตัวเอง  กล่อมเราทุกทางให้เราใจอ่อน เอาลูกเรามาอ้างเอย ว่าให้นึกถึงลูก สงสารลูก อยากให้ลูกกำพร้าหรอ  บอกให้นึกถึงเวลาที่ผ่านมาด้วยกันบ้าง จนเราต้องยอม
 (( เราก็ถามพ่อแม่เขานะคะ ว่า ทำไมต้องให้เราคิดคนเดียว ทำไมเขาไม่บอกให้ลูกเขาคิดแบบนี้บ้างตั้งแต่แรก ??!  แต่ไม่มีใครตอบสักคน ))
แล้วเขาก็บล็อคผญ.คนนั้นทุกช่องทาง เฟส ไลน์ ไอจี เบอร์โทร (เราเห็นในรายชื่อบล็อค)

แต่เราไม่เหมือนเดิมอีกแล้วค่ะ  เหมือนมันแตกสลายหมดแล้ว มันไม่มีอะไรมาประกอบความรู้สึกเราได้อีกแล้ว เราไม่รักเขาอีกแล้ว
สิ่งที่เขาทำ มันเกินกว่าเราจะมองข้าม หรือ ทำตัวปกติกับเขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้

เราคุยกับเขาแบบจริงจัง หลายครั้งมาก ว่าเลิกเถอะ ปล่อยเราไป แยกย้ายกันสักที  อยู่ไปยังไงก็ไม่เหมือนเดิม เรายังเจ็บเสมอทุกวัน ทุกครั้งที่มองหน้าเขา  ทุกครั้งได้ยินชื่อผญ.คนนั้น หรือเวลาได้ยินพวกเรื่อง การนอกใจ (เรานอนร้องไห้กับเรื่องนี้ทุกวัน มา1ปีเต็ม 2019-2020)
มันไม่มีทางมีความสุขอีกแล้ว   แต่เขาก็ไม่เคยยอม 
เขาไม่สนใจ พูดแต่คำเดิมๆ ว่าจะทำให้มันเหมือนเดิมให้ได้  แต่เรารู้ตัวเราดี เราคิดอยู่เสมอทุกวัน ถามความรู้สึกตัวเองตลอด
จนเรามั่นใจว่าที่ยังอยู่ เพราะสงสารลูก และ อาจจะเพราะความผูกพันธ์กับเขา  แต่ไม่ใช่ความรักเลย

เรามองหน้าเขาทีไร สิ่งที่เขาทำ มันก็เข้ามาในหัวเราทุกครั้ง ทั้งหน้าตาผญ.คนนั้น ทั้งแชทที่เราเห็นเขาคุยกัน

เราไม่รู้จะทำ หรือ จะพูดยังไง ให้เขายอมเลิกกับเราสักที
เราคิดมาตลอดว่า ถ้าเลิกเป็นไม่ได้ เราก็ยอมเลิกตาย(เราตายนะตะ ไม่ใช่เขาตาย ไม่ได้จะฆ่าเขานะตะ55555) 
เพราะเราคิดเสมอว่า ชีวิตมีแค่ครั้งเดียว อุส่าได้เกิดมาทั้งที แต่มันไม่มีความสุขเลย เราเสียดายเวลาชีวิตเรามากเลยค่ะ
 ตั้งแต่ปี2019 จนถึงตอนนี้ 2021  เรายังจำเรื่องนี้ได้ดี ทุกความรู้สึกเรายังจำได้ดี ว่าเราเจ็บและทรมานเพราะเขาแค่ไหน
ที่เราเพิ่งมาตั้งกระทู้ เพราะเราเพิ่งคิดได้ว่า อาจจะมีคนเคยเจอปัญหาคล้ายๆเรา แล้วอาจจะมีทางออกที่ตอนนี้เราคิดไม่ออก เผื่อมาแชร์ให้เราได้บ้าง

ทุกวันนี้สิ่งเดียวที่ทำให้เรามีความสุขคือ ลูกค่ะ  ทั้งเวลากินข้าวกับลูก นอนกับลูก ไปเที่ยวที่สวยๆกับลูก เล่นสนุกกับลูก แต่ทุกเหตุการณ์จะมีเขาอยู่ด้วยเสมอ...

เพราะเราอยู่กับเขา 24ชม. ไหมคะ มันเลยทำให้เลิกกันยาก (เพราะความผูกพันธ์)
แต่อีกใจเราก็คิดว่าไม่เกี่ยว เพราะขนาดอยู่ด้วยกันตลอด24ชม. ยังรักอีกคนจนยอมตายเพื่อเขาได้เลย

ขอบคุณทุกคนที่รับฟัง อ่านจบ  และ ให้คำแนะนำนะคะ