แพนิคเพราะสัตว์เลี้ยง

เกริ่นก่อนเลยนะคะ เราตั้งใจจะเลี้ยงสุนัขมาเกือบปีแล้ว มาวันนี้เราได้น้องมาแล้วค่ะแต่เราเกิดอาการแพนิค นอนไม่หลับ ใจเต้นแรง กังวล จะอ้วก ต้องดมยาตลอด คิดจะขายน้องออกแต่ก็รู้สึกผูกพันไปแล้ว อยากเลี้ยงน้องต่อแต่ก็กลัวเลี้ยงไม่ดี แพนิคมากค่ะไม่รู้สาเหตุเพราะอะไร ตั้งแต่น้องมาอยู่ด้วยเรารู้สึกกระวนกระวาย อยู่ไม่เป็นสุข สงสารทั้งตัวเอง สงสารทั้งน้องค่ะ เราควรทำไงดีคะ? มีวิธีจัดการไหมคะ แต่เรามอบความรักให้น้องตลอดนะคะ ดูแลใส่ใจปกติไม่ได้เอาอาการอของเราไปลงที่น้องเลย จะแพนิคมากๆตอนกลางคืนค่ะรู้สึกใจเต้นแรง กังวลเกี่ยวกับน้อง คิดมาก ต้องนอนดมยาไม่ก็กินยานอนหลับค่ะถึงจะนอนได้แบบสบายๆ ตี2-3มาก็สะดุ้งนื่นพะวงหาน้อง เหมือนจะติดน้องแต่ก็ไม่ได้ติดนะคะเพราะเรายังมีความคิดที่จะหาบ้านใหม่ให้น้องแต่ก็ตัดใจไม่ลงกลัวเขาดูแลไม่ดี ที่พะวงหานี่ไม่ได้พะวงแบบต้องการน้องมาอยู่ด้วยนะคะ พะวงว่าน้องนอนสบายไหม น้องเผลอไปกินไรหรือป่วยแล้วเสียชีวิตตอนเรานอนรึป่าว แงงงทรมานมากค่ะ 🥺🥺 (เคยได้ยินแต่สัตว์เลี้ยงบำบัด แงงแต่ทำไมเราแพนิคก็ไม่รู้) ใครมีวิธีรบกวนแนะนำทีนะคะ คนที่พูดจาแล้วทำให้แย่ลงรบกวนอย่าตอบกระทู้เลยค่ะ ถือว่าขอร้องนะคะ🥺
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่