สวัสดีค่ะ...
เราแต่งงานกับผู้ชายคนนึง เค้าเป็นลูกคนเดียว แล้วเราก็มีลูกสาว 1 คน ตอนนี้ 2 ขวบ 3 เดือน เริ่มจากเราแต่งงานแล้วออกมาซื้อคอนโดอยู่กันสองคน คลอดลูกแล้วเราก็ต้องเอาลูกไปให้บ้านสามีช่วยเลี้ยง เพราะไม่มีคนเลี้ยง ทีแรกเราก็ทำใจไว้แล้ว ว่าเราต้องอดทนนะ แต่ประเด็นคือความแตกต่างระหว่างเรากับที่บ้านเค้าในทุกๆเรื่อง เราแค่อยากเลี้ยงลูกในแบบของเราแต่มันยากมากๆทีจะทำ
เริ่มจาก....
1. เราอยากเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ แต่พอคลอดแล้วน้ำนมยังไม่มา เราก็พยายามจะเอาลูกเข้าเต้า แต่ด้วยความที่แม่สามีเลี้ยงลุกด้วยนมผง เค้าจึงไม่สนับสนุนให้เราเลี้ยงด้วยนมแม่ พยายามแยกเรากะลูกออกจากกันเวลาเราจะฝึกเข้าเต้า เค้าบอกว่าเราบีบคอลูก ลูกร้อง ซึ่งเด็กก็จะร้องแบบนี้เพราะหิว แล้วจ้องเราตลอดเวลาที่เราเลี้ยงลูก เราเครียดมาก จนบอกแม่เราว่าเราจะออกมาอยุ่ข้างนอก พ่อแม่สามีโกรธเรามาก ว่าเราสารพัด กลัวลูกชายเค้าลำบาก ว่าแม่เรา สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เพราะทะเลาะกันแรง
เราอดทนและพยายามให้ลูกมีนมแม่กิน โดยแอบปั้มนมทุกๆวัน ทุกสามชม ทั้งกลางวันและกลางคืน วันแรกก็มีแต่ลม แต่เราก็พยายาม จนเรามีนมให้ลูกกินบ้าง เค้ากลับบอกว่า มีแค่นี้เองหรอ แต่เราก็ไม่สน อดทนปั้มต่อไป จนกลายเป็นประเด็นว่าเราเอาแต่ปั้มนม เราก็ไม่ได้สนใจ ขอแค่ลุกมีนมกิน แต่เราก็ยังต้องเสริมนมผงประมาณ 20% เพราะเราเครียดและเริ่มช้า อีกยังปั้มล้วน เราให้ลูกกินนมแม่ได้แค่ 10 เดือน ซึ่งเราก็สุ้จนถึงที่สุดแล้ว
2. เราอยากฝึกลูกให้กินข้าวแบบ BLW เพราะคุณหมอแนะนำมา เราตั้งใจจะฝึกลูกแต่ก็เหมือนเดิม พ่อแม่สามีไม่เห็นด้วย บอกว่าสกปรก พยายามจะป้อนไม่ทำตามเรา แต่เราไม่สนใจ หอบลูกไปฝึกกินที่คอนโด ช่วงเสาร์อาทิตย์ สรุปตอนนี้ลูกเราไม่ยอมให้ป้อน จะกินเองตลอด จนเค้าว่ากินเองกินได้น้อย ทำไมไม่ป้อนเหมือนคนอื่น (คือสมัยนี้เค้าก็กินกันแบบ BLW นะ) เราไม่เคยบังคับให้เค้าทำตามเรา เพราะรุ้ว่าตอนเราไปทำงาน เค้าก็ไม่ทำตามเราอยุ่ดี
3.การเลิกขวดนม เราตั้งเป้าไว้ว่า เราจะฝึกฝนลูกให้เลิกก่อนสองขวบ เพราะอยุ่ในช่วงที่เลิกง่าย เราค่อยทำไป แต่เลิกขวดนมมันยาก ตรงที่เด็กเค้าติดขวด แรกๆก็ไม่กินนมเลย แม่ต้องใจแข็งใช้สารพัดวิธี พ่อแม่สามีก็บอกว่า น้องยังเด็กให้กินขวดไปก่อน คือน้องไม่ร้องนะ แต่คือไม่กินเลย เราก็พยายามเสริมชีส และใจแข็งต่อไป พร้อมทั้งโดนคนในบ้านว่า ว่าทำไมให้ลูกอดนมแบบนี้ สุดท้ายก็ล้มเหลวหลายครั้ง จนในที่สุด เราลุกขึ้นสู้ใหม่ ลูกเราทำได้ยอมกินนมกล่องแล้ว
4. ฝึกขับถ่าย เราซื้อกระโถนเด็กมาให้ลูกฝึก เค้าบอกว่าเปลืองตังซื้อทำไม แต่เค้าก็ไม่เคยคิดจะช่วยฝึกซึ่งเราก็ไม่ได้หวังอยุ่แล้ว สุดท้ายลุกเรายอมนั่งชักโครกที่เป็นของจริงแต่อาศัยซื่อบันไดชักโครกเด็กมาให้นั่ง
5. เรื่องดูจอ อันนี้เราซีเรียสมาก เตือนคนในบ้านแล้วว่ามันเป็นปัญหาใหญ่มาก เราว่าทุกข้อที่ผ่านมาไม่หนักเท่าข้อนี้ เค้าเอาจอให้ลุกเราดู ทั้งตอนนี้กินข้าวและตลอดเวลาที่อยุ่เค้า เค้าอ้างว่าน้องร้อง ซึ่งมันไม่ใช่เหตุผล ปกติเค้าอยุ่กับแม่จะไม่ร้องดู เพราะแม่เล่นกับเค้าทั้งวัน จนเราโมโหขั้นสุด บอกสามีว่าเราจะเอาลูกออกจากบ้านแล้ว พ่อแม่สามีแอบเตือนกันส่งสัญญานเวลาเราลงมา เพราะเอาจอให้ลูกเราดูอยุ่ เราเลยตัดสินใจจะเอาลูกไปเข้า รร ซึ่งปีหน้าก็จะเป็นแค่เตรียมอนุบาล อายุไม่ถึง ทั้งๆที่กะว่าจะให้เข้าตามเกณฑ์
******ยังมีความขัดแย้งอีกหลายเรื่อง แต่เราปล่อยผ่านไปก็เยอะ เพราะตราบใดที่ให้เค้าเลี้ยง เราก็ต้องอดทนดีกว่าไปให้คนอื่นเลี้ยง แต่บางเรื่องที่มีผลเสียกับลุกเราทนไม่ได้ มีลูกแค่คนเดียวก็อยากเลี้ยงในแบบของเรา ไม่ได้ว่าการเลี้ยงลุกของใครไม่ดี แต่แม่ควรจะมีสิทธิเลี้ยงลูกในแบบของแม่ ถึงจะผิดจะถุกก็เรียนรู้กันไป(พ่อแม่เราไม่ยุ่งเรื่องการเลี้ยงลูก ให้เราตัดสินใจเอง)
******สุดท้ายการที่เราเอาลุกออกมาจากพวกเค้า เราคิดถุกแล้วใช่มั้ย เค้าก็มองว่าเค้าเลี้ยงของเค้ามาวันนึงเราเอาหลานเค้าไป แต่ถ้าอยุ่ต่อจะเกิดผลเสียกะลูก เพราะปุ่กับย่าไม่ฟังแม่เลยสักเรื่อง และยังคงทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่คำนึงถึงผลเสียต่อเด็ก
ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นนะค้ะ
เราตัดสินใจผิดรึเปล่าที่เอาลูกมาให้บ้านสามีเลี้ยง
เราแต่งงานกับผู้ชายคนนึง เค้าเป็นลูกคนเดียว แล้วเราก็มีลูกสาว 1 คน ตอนนี้ 2 ขวบ 3 เดือน เริ่มจากเราแต่งงานแล้วออกมาซื้อคอนโดอยู่กันสองคน คลอดลูกแล้วเราก็ต้องเอาลูกไปให้บ้านสามีช่วยเลี้ยง เพราะไม่มีคนเลี้ยง ทีแรกเราก็ทำใจไว้แล้ว ว่าเราต้องอดทนนะ แต่ประเด็นคือความแตกต่างระหว่างเรากับที่บ้านเค้าในทุกๆเรื่อง เราแค่อยากเลี้ยงลูกในแบบของเราแต่มันยากมากๆทีจะทำ
เริ่มจาก....
1. เราอยากเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ แต่พอคลอดแล้วน้ำนมยังไม่มา เราก็พยายามจะเอาลูกเข้าเต้า แต่ด้วยความที่แม่สามีเลี้ยงลุกด้วยนมผง เค้าจึงไม่สนับสนุนให้เราเลี้ยงด้วยนมแม่ พยายามแยกเรากะลูกออกจากกันเวลาเราจะฝึกเข้าเต้า เค้าบอกว่าเราบีบคอลูก ลูกร้อง ซึ่งเด็กก็จะร้องแบบนี้เพราะหิว แล้วจ้องเราตลอดเวลาที่เราเลี้ยงลูก เราเครียดมาก จนบอกแม่เราว่าเราจะออกมาอยุ่ข้างนอก พ่อแม่สามีโกรธเรามาก ว่าเราสารพัด กลัวลูกชายเค้าลำบาก ว่าแม่เรา สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เพราะทะเลาะกันแรง
เราอดทนและพยายามให้ลูกมีนมแม่กิน โดยแอบปั้มนมทุกๆวัน ทุกสามชม ทั้งกลางวันและกลางคืน วันแรกก็มีแต่ลม แต่เราก็พยายาม จนเรามีนมให้ลูกกินบ้าง เค้ากลับบอกว่า มีแค่นี้เองหรอ แต่เราก็ไม่สน อดทนปั้มต่อไป จนกลายเป็นประเด็นว่าเราเอาแต่ปั้มนม เราก็ไม่ได้สนใจ ขอแค่ลุกมีนมกิน แต่เราก็ยังต้องเสริมนมผงประมาณ 20% เพราะเราเครียดและเริ่มช้า อีกยังปั้มล้วน เราให้ลูกกินนมแม่ได้แค่ 10 เดือน ซึ่งเราก็สุ้จนถึงที่สุดแล้ว
2. เราอยากฝึกลูกให้กินข้าวแบบ BLW เพราะคุณหมอแนะนำมา เราตั้งใจจะฝึกลูกแต่ก็เหมือนเดิม พ่อแม่สามีไม่เห็นด้วย บอกว่าสกปรก พยายามจะป้อนไม่ทำตามเรา แต่เราไม่สนใจ หอบลูกไปฝึกกินที่คอนโด ช่วงเสาร์อาทิตย์ สรุปตอนนี้ลูกเราไม่ยอมให้ป้อน จะกินเองตลอด จนเค้าว่ากินเองกินได้น้อย ทำไมไม่ป้อนเหมือนคนอื่น (คือสมัยนี้เค้าก็กินกันแบบ BLW นะ) เราไม่เคยบังคับให้เค้าทำตามเรา เพราะรุ้ว่าตอนเราไปทำงาน เค้าก็ไม่ทำตามเราอยุ่ดี
3.การเลิกขวดนม เราตั้งเป้าไว้ว่า เราจะฝึกฝนลูกให้เลิกก่อนสองขวบ เพราะอยุ่ในช่วงที่เลิกง่าย เราค่อยทำไป แต่เลิกขวดนมมันยาก ตรงที่เด็กเค้าติดขวด แรกๆก็ไม่กินนมเลย แม่ต้องใจแข็งใช้สารพัดวิธี พ่อแม่สามีก็บอกว่า น้องยังเด็กให้กินขวดไปก่อน คือน้องไม่ร้องนะ แต่คือไม่กินเลย เราก็พยายามเสริมชีส และใจแข็งต่อไป พร้อมทั้งโดนคนในบ้านว่า ว่าทำไมให้ลูกอดนมแบบนี้ สุดท้ายก็ล้มเหลวหลายครั้ง จนในที่สุด เราลุกขึ้นสู้ใหม่ ลูกเราทำได้ยอมกินนมกล่องแล้ว
4. ฝึกขับถ่าย เราซื้อกระโถนเด็กมาให้ลูกฝึก เค้าบอกว่าเปลืองตังซื้อทำไม แต่เค้าก็ไม่เคยคิดจะช่วยฝึกซึ่งเราก็ไม่ได้หวังอยุ่แล้ว สุดท้ายลุกเรายอมนั่งชักโครกที่เป็นของจริงแต่อาศัยซื่อบันไดชักโครกเด็กมาให้นั่ง
5. เรื่องดูจอ อันนี้เราซีเรียสมาก เตือนคนในบ้านแล้วว่ามันเป็นปัญหาใหญ่มาก เราว่าทุกข้อที่ผ่านมาไม่หนักเท่าข้อนี้ เค้าเอาจอให้ลุกเราดู ทั้งตอนนี้กินข้าวและตลอดเวลาที่อยุ่เค้า เค้าอ้างว่าน้องร้อง ซึ่งมันไม่ใช่เหตุผล ปกติเค้าอยุ่กับแม่จะไม่ร้องดู เพราะแม่เล่นกับเค้าทั้งวัน จนเราโมโหขั้นสุด บอกสามีว่าเราจะเอาลูกออกจากบ้านแล้ว พ่อแม่สามีแอบเตือนกันส่งสัญญานเวลาเราลงมา เพราะเอาจอให้ลูกเราดูอยุ่ เราเลยตัดสินใจจะเอาลูกไปเข้า รร ซึ่งปีหน้าก็จะเป็นแค่เตรียมอนุบาล อายุไม่ถึง ทั้งๆที่กะว่าจะให้เข้าตามเกณฑ์
******ยังมีความขัดแย้งอีกหลายเรื่อง แต่เราปล่อยผ่านไปก็เยอะ เพราะตราบใดที่ให้เค้าเลี้ยง เราก็ต้องอดทนดีกว่าไปให้คนอื่นเลี้ยง แต่บางเรื่องที่มีผลเสียกับลุกเราทนไม่ได้ มีลูกแค่คนเดียวก็อยากเลี้ยงในแบบของเรา ไม่ได้ว่าการเลี้ยงลุกของใครไม่ดี แต่แม่ควรจะมีสิทธิเลี้ยงลูกในแบบของแม่ ถึงจะผิดจะถุกก็เรียนรู้กันไป(พ่อแม่เราไม่ยุ่งเรื่องการเลี้ยงลูก ให้เราตัดสินใจเอง)
******สุดท้ายการที่เราเอาลุกออกมาจากพวกเค้า เราคิดถุกแล้วใช่มั้ย เค้าก็มองว่าเค้าเลี้ยงของเค้ามาวันนึงเราเอาหลานเค้าไป แต่ถ้าอยุ่ต่อจะเกิดผลเสียกะลูก เพราะปุ่กับย่าไม่ฟังแม่เลยสักเรื่อง และยังคงทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่คำนึงถึงผลเสียต่อเด็ก
ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นนะค้ะ