ตั้งเรามีลูกคนที่2เราก็เจอปันหามากมายเต็มไปหมดทั้งเรื่องเงินเรื่องความรักเรื่องครอบครัวจนบ้างทีมันอยากตายทุกๆวันในการใช้ชีวิตคือหลักๆเลี้ยงลูกที่เพิ่งคลอดเหนื่อยมากๆเหนื่อยแบบนั่ฃร้องไห้คนเดียวตอนลูกหลับมันท้อตรงที่ไม่ว่าเราจะเจอหับปันหาอะไรหรือเจ็บป่วยไม่สบายจะเป็นจะตายก็ไม่มีใครสนใจ ทุกๆคนบอกเราคนโรคเยอะหมายถึงเป็นคนสร้างเรื่องว่าเป็นนู้นเป็นนี้เพื่อให้ทุกคนสนใจทั้งที่บ้างทีเป็นจริงๆแต่พูดไปๆไม่มีใครเชื่อแม้กระทั่งพ่อขอวลูกหรือพ่อแม่ป้าพี่และทุกๆคน เราอยู่เพื่อลูกแต่ทุกปันหาที่เราเจอไม่มีใครเข้าใจแต่กับมีแต่คนซ้ำเติมน้อยครั้งที่จะยื่นมือเข้ามาช่วยจนเรารู้สึกว่าชีวิตเรามันโครตเลวร้ายต่อคนที่อายุ24ที่ต้องสู้ไปคนเดียวแบบโดนคำพูดมากมายเราก็อยากรู้ถ้าวัยนึงเราตายพวกเราทั้งหมดจะคิดถึงเรามั้ยจะมีความสุขกว่าตอนที่เราอยู่หรือเปล่า เราไม่รู้จะไประบายที่เพราะมีแต่คนบอกว่าเราเพ้อเจ้อปันยาอ่อน อยากให้ตัวเองเป็นคนที่ใจกล้าและเก่งพอที่จะฆ่าตัวเองตายได้ เราจะฆ่าตัวตายให้คนที่อยู่รู้ว่าเราไม่มีค่าเราพร้อมที่จะตายและไม่ดคยอยากเหิดมาในครอบครัวแลบนี้และเจอปันหามากมายขนาดนี้ เราอยากตายจริงๆนะอยากตายไปจากคนพวกนี้ที่ไม่เคยรักเรา 🥺🥺