(เกริ่นนำ)เราเป็นนักเรียนชั้นม.ปลาย ช่วงนี้โควิดเรียนออนไลน์กำลังเคลียดหนักเลยค่ะ เพิ่งจะขึ้นม.4ได้เดือนกว่าๆก็นเริ่มาเคลียดเพราะเลือกสายการเรียนผิดค่ะ เดิมเป็นเด็กวิทย์-คณิต ต่อมาก็เป็นเด็กวิทย์-คณิตช่วงม.ปลายอีก ตอนม.3ดันเลือกเรียนวิทย์-คณิตเพราะที่บ้านอยากให้ต่อรร.เดิม(ส่วนตัวเราลังเลตั้งเเต่แรกอยู่แล้วว่าจะเอาวิทย์-คณิตหรือไปเรียนสายศิลป์ดี) เราก็เลยได้ต่อรร.เดิมที่เป็นรร.วิทยาศาสตร์ที่ได้รับทุนสนับสนุนจากรัฐบาล(เรียนฟรี กินฟรี) เราที่สอบติดตัวจริงก็เลยมาทางเลือกไม่มากเพราะตอนนั้นวันมอบตัวตัวจริงมันตรงกับวันสอบห้องโครงการรร.อื่นพอดี ตอนนั้นก็เลยเลือกที่เดิมไป

สปอบเรื่องเหตุการณ์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตั้งแต่เริ่มเรียนม.4ก็เกิดเหตุผลขึ้นมามากมายแบบตอบไม่ถูก อาจจะเพราะเราสงสัยในระบบการศึกษา ตอนนั้นก็เลยเริ่มเคลียดมีอาการซึมเศร้าจนต้องไปหาหมอและเริ่มกินยา เราก็ลองคุยกับครอบครัวดูว่าแบบจะให้เราดรอปเรียนหรือลาออกรึเปล่า ตอนนั้นเราให้เหตุผลไปว่าเป็นเพราะป่วย(ซึมเศร้า)ก็เลยอยากขอดรอปเรียนเพราะมันอาจจะส่งผลกับการเรียนได้ ตอนที่คุยเรื่องลาออกเราบอกไปว่าเป็นเพราะเลือกผิดสาย เราไม่ได้บอกไปว่าเรียนไม่ไหวหรืออะไร แต่ว่าเขาไม่อนุญาต เป็นเพราะว่ามันจะเสียเวลาและก็ต้องเสียเงินด้วย(เพราะเป็นรร.ทุนฯตอนลาออกเลยต้องเสียค่าปรับ) เราก็ไม่รู้จะทำไง ปู่กับพ่อก็ไม่เข้า คนที่พอจะคุยด้วยได้ก็คือย่า(เราโตมากับปู่ย่า) แต่ย่าก็ช่วยไรไม่ได้เพราะปู่เป็คนหาเงินเลียงที่บ้านและเขาก็อธิบายกับปู่ไม่ค่อยได้ เราก็ไม่กล้าอธิบายตรงๆกับปู่กับพ่อเพราะเขาอาจจะโกรธหรือไม่ก็ทำประชดไปเลย มันค่อนข้าง toxic เลยแหละครอบครัวเรา เราก็เลยหยุดเรียนไปเลย ตอนนั้นเป็นช่วงเรียนออนไลน์ครูกับเพื่อนก็ไม่รู้เลยว่าหยุดไปทำไมหรือว่าเป็นอะไร พอผ่านไปเดือนนึงแม่เพื่อนก็เริ่มสงสัยก็เลยบอกครูและก็แอบมาบ้านเราเลย ตอนนั้นที่บ้านก็เลยรู้แล้วมันก็หนักขึ้นเลย ตอนนั้นไม่มีใครเข้าใจเราเลย ไม่ฟังอะไรเลย เคลียดมากเลยตอนนั้นถึงขั้นอดอาหารขังตัวเองอยู่ในห้องไปสัปดาห์นึง ตอนนั้นย่าก็สงสารก็เริ่มคุยด้วยคุยกับเราคอยถามเรา ย่าก็เริ่มเข้าใจบ้าง แต่อยู่ๆครูก็มาหาที่บ้านเลย ตอนนั้นครูมาก็ไม่ได้ทำอะไรมากก็เเค่มาประนีประนอมกับระหว่างเรากับที่บ้าน(ตอนนั้นมีทั้งปัญหาครอบครัวและปัญหาการเรียนเลย) ตอนนั้นเราก็ทำได้แค่ตามที่ครูบอก ครูไม่อยากให้เราลาออกหรือดรอปไปที่บ้านก็ไม่อยากเหมือนกัน ก็เลยได้เเค่รีบทำการบ้านทั้งหมดส่ง เข้าสอบและเรียนต่อไป

(ประเด็นหลัก)เราเรียนต่อไปจนเข้าภาคเรียนที่สอง ตอนนี้เริ่มเคลียดมากๆเลย เหมือนทุกอย่างมันบีบให้เราต้องออกไปยังไงไม่รู้ กูคือตอนกลางภาคเรียนที่1เราดันไปสนใจวิชาทางสายศิลป์และอยากเรียนมากแต่รร.จะไม่ตั้งใจสอนเลยถ้าเป็นพวกวิชารองแบบไม่ใช่วิทย์คณิตสังคมไทยอังกฤษ ตอนนั้นมันก็รู้สึกเฟลมากๆแบบเลือผิดซะเเล้ว ตอนภาคเรียนที่สองยิ่งรู้สึกบีบเข้าไปอีกเพราะต้องทำโครงงานนวัตกรรมและโครงงานวิทยาศาสตร์(คนละอันกันนะ) มีติวสอบสอวน. ตอนเลือกวิชาเพิ่มเติมก็ถูกกดให้มีแต่พวกวิทยาศาสตร์ไม่เหมือนกับตอนม.ต้นที่มีทุกวิชา มันก็เลยเคลียดมากไม่รู้จะทำไงดี ที่บ้านก็คุยไม่ได้เพราะเขาจะเคลียดกันหนักแบะอาจเป็นผลเสียกับตัวเราด้วย เราอยากรู้ว่าเราควรทำอย่างไรดี แบบว่ามีไหมวิธีที่ไม่ใช่ฝืนต่อไปหรือทนๆต่อไป มันมีวิธียื่นคำร้องอะไรที่สามารถช่วยเรื่องพวกนี้ได้ไหม หรือจะเป็นการหาเงินผ่อนปรนกับรร.อะไรแบบนี้ หรือใครที่พอจะช่วยเหลือได้แบบสนับสนุนอะไรอย่างนี้มันมีไหม พอจะช่วยแนะนำอะไรได้บ้างไหมคะ