เราอยู่มหาลัยปี 2 ค่ะ เราแค่เครียดอยากมาระบาย เรามีค่าใช่จ่ายหลายอย่าง ค่าหอในประมาณห้าพัน ค่ารักษาพยาบาลเกือบสองหมื่น ค่าเน็ตค่ากิน เราใช้เงินกับกยศไปหมดเลย เราจะขอพ่อแม่ก็ไม่ได้ค่ะ พอเขารู้ว่ากยศเข้า เขาจะบอกให้เอาเงินกยศจ่ายไปก่อน ทั้งที่เขาบอกจะไม่ยุ่งกับเงินส่วนนั้น ถึงเราโกหก เขาก็โทรไปถามธนาคารได้เพราะเขามีเลขบัตรประชาชนเรา ถึงพ่อแม่จะโอนค่ากินให้ เขาก็โอนให้น้อยมาก ไม่ตรงวัน ผลัดวัน เวลาจะจ่ายค่าหนังสือ เราก็ใช้เงินที่เหลือก้อนสุดท้ายของกยศออกเอง ที่เราเครียดอีกอย่างคือ เราอยู่สาขาวิศวะคอม คอมเราสเปคไม่ดีเลยต่อการเรียนออนไลน์ บางทีเราอยากจะซื้อการ์ดหรืออะไรมาเพิ่มสเปค ก็ไม่มีตังค์ ของที่เรามีทั้งหมดในตัว ไม่มีชิ้นไหนที่พ่อแม่ซื้อให้เลย ทุกอย่างต้องออกเอง เราแค่เสียใจค่ะ มีครั้งนึงตังค์เราหมดเราหิวข้าว โทรไปขอแม่ เขากลับบอกว่าแม่ก็ไม่ค่อยมีกิน ทั้งที่บ้านแม่ก็ทำกับข้าวให้พ่อให้พี่ได้ เราหิวมากเลยไปขอตังป้า ป้าบอกไม่มีแต่เขาก็โอนให้ร้อยนึง วันที่เราเจ็บป่วยแทนที่จะห่วงกันอันดับแรก กลายเป็นเขาบอกว่าจะไปหาเงินมากจากไหนแล้วก็หัวเสีย เคยสมัครงานแล้วแต่เขาไม่รับ ควรทำไงดีกับชีวิตตอนนี้ดีคะ สาขาที่เราเรียนอยู่มันก็ไม่ใช่ทางอีก ไม่ได้อยากจะเลือก แต่พ่อแม่ให้มาวิศวะ เราดูเข้ากับสายนี้เลยต้องเลือกมา ต้องเรียนให้จบ จบห้าปีก็ไม่ได้เขาบอกไม่มีเงิน ย้ายก็ไม่ได้เขาก็บอกไม่มีเงิน
เครียดเพราะความไม่ค่อยมีเงิน