คือสวัสดีครับทุกๆคน ผมเครียดมากเรื่องเเฟนคือผมจะเล่าตั้งเเต่คบกันเลยนะครับ 
  
        เมื่อ 3ปีก่อน ผมเรียนจบ ผมเลยไปทำงานที่จังหวัดภูเก็ต เเต่ก่อนหน้านั้นผมคบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่เเล้วผมก็ลงไปทำงาน พอผมลงไปทำงานได้ไม่กี่เดือน ผมก็จับได้ว่าเเฟนผมคบกับเพื่อนผม พอผมจับได้ก็ทะเลาะกันเลิกกันไป 

        เเต่พอหลังจากนั้นผมก็เปิดใจคุยกับอีกคนคบกับอีกคนชื่อ ซันนารี่ เป็นคนใต้อิสลาม เเต่พอคุยกันไปซักพักซันก็บอกว่าเธออะเคยเเต่งงานเเล้ว มีลูก2คน เรารับได้ไม ในใจอะคิดว่าอีกเเล้วหราวะ มีลูกอีกละเเต่มันไม่ใช่ปัญหาครับ เพราะผมรักซันไปเเล้ว ผมรับได้เเค่ไม่คบซ้อน ไม่คุยกับชายอื่น ไม่นอกกายไม่นอกใจกันก็พอ เราขอเเค่นี้ เเต่เรื่องลูกซันเรายังไม่ขอรับเป็นลูกนะ เพราะเราขอเวลาสร้างเนื้อสร้างตัวก่อน เพราะผมบอกเลยลูกผู้ชายรักใครรักจริง รักหวังเเต่ง หวังร่วมอนาคต สร้างครอบครัวด้วยกัน ไม่ได้หวังกันเอามันเอาสนุกไปวันๆ ผมขอเเค่เจอผู้หญิงที่จริงใจ ซื่อสัตย์ซื่อตรงต่อกัน ผมบอกเลยคบใครผมคบคนเดียว ไม่เคยไปยุ่งกับหญิงอื่นเพราะผมจริงใจ.......

        จนคบกันได้ไม่กี่เดือน ผมก็จับได้ว่า ตลอดเวลาไม่กี่เดือนผ่านมาที่เราคบกัน ซันไม่ได้คุยกับเราคนเดียว คุยเยอะเลย เเล้วไม่ใช่คุยกันเพื่อนมนุษย์นะครับเหมือนคุยกันเพื่อกำลังดูใจ คือจะคบซ้อนอะผมจับได้ก็ทะเลาะกัน ในใจผมคือจะเลิกละ ไม่เอาละ เพราะรู้ว่าคบต่อไปซักวันก็ทิ้งเราไป.....ทีนี้ซันมันก็ไม่อยากเลิกมันขอโอกาสอีกครั้ง มันมานั่งร้องไห้ ขอโอกาส เอ้าก็ใจน้อใจอ่อนอีก ให้โอกาสไปสัญญาว่าจะซื่อตรงต่อกันก็ว่ากันไป (เเล้วที่ผ่านมาผมใว้ใจผู้หญิงคนนี้มากจะไปเที่ยวไหนไป ขอให้มาบอกกันก่อน จะไปกี่โมงจะกลับกี่โมง ขอให้บอก) เพราะผมเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ค่อยออกไปเทียวไหนตอนกลางคืน  เเล้วก็ผ่านไป...

        หลังจากนั้นก็คบกันจนได้ปีกว่า พอโควิคระบาดรอบสอง ผมก็จำต้องออกจากงานเพราะบริษัทไปไม่รอด เเล้วต้องกลับบ้านที่เชียงราย คือตอนนั้นโรงเเรม,บริษัท,ห้าง,ร้านค้า ปิดตัวลงเเทบ90%เลย ผมก็ต้องกลับบ้านมาอยู่บ้านที่เชียงซักพัก จนกระทั้งผ่านไปไม่กี่เดือน ผมจับได้ว่าคุยกับคนเเถว ผมอ่านเเชทดูถึงกับชาไปหมดเลย เหมือนชาไร้ความรู้สึกไปเลย ในเเชทนั้น คือ ผช: ถามว่าเเฟนน้องไม่ว่าหรา
                                ผญ: ไม่....รอพี่มาขอ ?
   *เป็นพวกพี่จะคิดยังไง?

ผมก็เสียใจนะ ที่เเฟนผมทำเเบบนี้กับผม หลังจากนั้นก็ผมก็ถามว่าทำไมทำเเบบนั้น รอพี่เขามาขอใช่ไมจะเเต่งตอนไหนละ เเคร์ความรู้สึกกันบ้างไม ผมก็เงียบไปไม่คุยไม่ฟังละ มันก็พยายามโทรหา ทักหา เเต่ความรู้สึกตอนนั้นผมชาไปหมดเเล้ว ผมเสียใจมากโอกาสที่ให้ไปมันไม่มีค่าอะไรเลย 
         
          จนเเม่มันทักมาถามผมว่าเป็นอะไรกัน ทะเลาะอะไร จนผมยอมคุยกัน ว่าทำทำไม คุยทำไม ผมจะเลิกละเพราะผมเสียใจจริงๆ จนซันมันขอโอกาสอีกครั้ง ว่ามันจะไม่ทำอีก ผมก็ใจอ่อนอีกเเล้วเจ็บไม่เคยจำ โง่เกิน.... อ่ะ...เราจะให้โอกาสครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ครั้งนี้เลิกอย่างเดียว คือจับได้ครั้งนี้เลิกอย่าเดียวถึงเเม้ว่าผมจะรักซันมากเเค่ไหน ยังไงก็ต้องเลิกเพราะมันเกินคำว่าทำผิดพลาดเเล้ว จะคบกันก็ควรนึกถึงใจกันบ้าง เเคร์ความรู้สึกซึ้งกันเเละกันบ้าง 
       
         ตอนนี้ถามว่าความไว้ใจที่ผ่านมามันเเทบจะหมดเลย ทุกวันนี้ผมไม่ไว้ใจอะ จนมาวันนี้ ผมไปเห็นคนอื่นมาคอมเม้นในติ๊กต็อก 
         *ว่าเมื่อคืนวันนั้นเห็นอยู่ร้านนั้นร้านนี้
         *เห็นเดินกับผู้ชายคนนั้นคนนี้อยู่
เเต่ทุกวันที่ผมคุยกับซันมันบอกผมว่าทุกๆทำงานเสร็จอาบน้ำนอนเหนื่อย บางคืนกลับมาก็คุยเเค่คำสองคำก็หายไปเลย มาตอบมาคุยอีกทีตอนเช้าอีกวัน  เป็นพวกพี่จะคิดยังไง เเละผมสักเกตุว่าเเฟนผมเปลี่ยนไปตั้งเเต่ผมจากมันมา ผมคุยเรื่องนี้มันก็ว่าผมชวนทะเลาะอีก หาว่าผมหาเรื่องมัน  เเต่ผมส่งสัยเเอพติ๊กต็อกว่าทำไมถึงไม่เอารูปผมลงบ้าง ถึงไม่อยากขึ้นสถานะผมบ้าง ในไลน์อีก เหมือนไม่อยากให้ใครรู้ใครเห็นว่ามันมีเเฟนเเล้ว ทุกวันๆเริ่มทำตัวห่างเหินไปทุกที คือทำตัวมีพิรุด 
     
        ผมจะทำยังไงดี พี่พี่....คิดว่า
   เเฟนผมมีคนอื่นไม
   คบซ้อนไม 
   นอกใจผมไม 
   นอกกายผมไม(นอนกับคนอื่น)
   เป็นพวกพี่จะทำไง 
   คิดว่าทุกครั้งที่มันหายไปมันไปหาคนอื่นไม 
   มันเเอบคบกับคนอื่นไม

     *ช่วยผมหน่อยเถอะครับขอความเห็น บอกความรู้สึกพี่ๆหน่อยว่าถ้าพี่เป็นผมในตอนนี้จะทำยังไงดี