คือ เราชอบหลอกตัวเองเวลาทำอะไรต่างเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ตัวเองกลัว แล้วพอหลอกตัวเองแล้วก็รู้สึกกลัว แล้วก็ไม่ทำ พอไม่ทำก็มีความสุขขึ้นมาเฉย เราเป็นโรคจิตรึเปล่าอะ

มีบางช่วงเวลา  ที่เรารู้สึกเกลียดตัวเอง ไม่ชอบตัวเองเลย และมักคิดว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้   ต้องมาเจออะไรแบบนี้  ทำกรรมอะไรไว้   ทำไมต้องเป็นเราคนเดียวด้วย  พอคิดแบบนี้ก็รู้สึก

เราก็เป็นคนพูดช้ามากคะ วันนี้ก็โดนถามว่าทำไมไม่พาหมาขึ้นไปนอนข้างบ้านมันจะนอนบลาๆๆเราก็พูดมาว่าเราต้องอ่านหนังสือในใจมันรู้สึกกลัวอันนี้เราก็ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้

อยากทราบว่าอาการที่เราอยากทำร้ายตัวเองนี่คือมันเกิดจากโรคทางจิตหรือเปล่าคะ ซึ่งในการทำร้ายตัวเองในที่นี้คือไม่ได้เกิดมาจากโรคซึมเศร้าหรือสิ่งรอบข้างเลยค่ะ ส่วนตัวผู้กระทำที่อยากทำร้ายตัวเองก็ไม่ได้รู้

เคยได้ยินมาว่างานที่เราจะทำให้เราอยู่กับมันได้นานและมันก็อยู่ในรายละเอียดเล็กๆของเราในชีวิตประจำวันเลยอยากทราบว่ากว่าจะค้นพบสิ่งที่ชอบหรือรู้ตัวมีอะไรไปสะกิดให้รู้ได้ทันทีหรอคะว่านี่คือสิ่งที่รัก

พอดีขี้เกียจอธิบายให้ใครๆเข้าใจคะ   เหม่อลอย เบื่อหน่าย อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากทำไร ทำงานช้าลง งานค้าง  ล้มเหลว  ดูไร้ค่า  ไม่มีใครเข้าใจ ส่วนใหญ่มักมองว่า ขี้เกียจ เอาแต่ใจ ไ

ถ้ามี5 เหตุการณ์เกิดขึ้นพร้อมกันคุณจะตัดสินใจทำอะไรก่อน.. 1. ปลอบเด็กที่กำลังร้องไห้ 2. วิ่งออกไปเก็บผ้า (ฝนตก) 3. ปิดก๊อกน้ำ (น้ำล้นจะท่วมห้องครัวอยู่แล้ว) 4. เปิดประตู (มีคนมาเคาะ) 5. รับโทรศัพท์

อยากมีเพื่อนที่เป็นเหมือนๆกันคุยกันครับ

อยากรู้ว่าคนอื่นสามารถรู้ความคิดเราได้มั้ยคะ

จริงๆโรคนี้มันไม่มีจริงหรอกค่ะ แต่เราแต่งขึ้นมาเอง ด้วยความสงสัยว่าตัวเองน่าจะเป็นโรคจิตอะไรแบบนี้ เรามองบางคน แล้วรู้สึกว่าเขาดี เราดันอยากหาเรื่องทะเลาะกับเขาสะงั้น ระหว่างผ่อนคลายก็เผลอไปคิดว่าจะทำ