คือเราคุยกับคนคนนึงเหมือนเขาจะเป็นคนแบบเดียวกับเราด้วยค่ะ เช่น ถ้าเราไม่ทักเขาก็ไม่ทัก ถ้าเขาไม่ทักเราก็ไม่ทักค่ะแล้วบางทีต่างคนต่างมาบ่นว่าเออหายไม อะไรแบบนี้แต่ก็เคยพูดกันแล้วนะคะว่าจะเป็นแบบนี้เหรอเดี๋ยวก็ไม่ได้คุยกันพอดี แต่สุดท้ายพอนอยๆกันก็ต่างคนต่างไม่ทักหายกริบแล้วยิ่งมาเจอคนแบบเดียวกันอ่ะค่ะเรียกว่าแทบไม่ค่อยได้คุยเลยบางวัน คือบางทีเราก็พยายามลดการเอาคืนหรือว่าฟอร์มแล้วนะคะแต่พอเห็นเขาไม่ลดเราก็ทำบ้างหมั่นไส้ค่ะ บางวันไม่ได้ทะเลาะหรือนอยกันเลยแต่พอเขาหายเราก็หายแบบกลายเป็นน้อยใจวนลูปค่ะไม่ได้คุย โผล่มาอีกทีคือฝันดีเราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้แต่เขาก็เป็นอ่ะเราไม่อยากออกตัวแรงด้วย บอกคิดถึงกันยั
ต้องอ้อมๆเลยค่ะกับคนนี้