คือ เราเป็นคนนึงที่ถูกเพื่อนมองย้ามมาตลอด ในความรู้สึกเรานะ อย่างในช่วงโควิดไม่ได้ไปเรียน ก็รู้สึกว่าห่างกับเพื่อนในกลุ่มมากขึ้น เฉพาะแค่ตัวเรานะ แต่เพื่อนคนอื่นเค้าก้ยังติดต่อกัน ชวนกันไปเที่ยวบ้าง แต่ไม่ได้ชวนเรา คือเพื่อนจะทักมาหาเราเฉพาะตอนนี้มีเรื่องเท่านั้น เราก้พยายามจะไม่คิดอะไร แต่พอเวลาผ่านไป. เริ่มรู้สึกว่าคัวเองโดนตัดออกจากวงโคจรของเพื่อนเรื่อยๆ แอบเฟลนะ แต่มันไม่ถึงกับเสียใจมากขนาดนั้น เพราะเราก้เจออะไรแบบนี้มาตลอด มันเหมือนจุกอยู่ข้างใน แต่ก้พยายามปล่อยไป ไม่คิดอะไร อยากรู้ว่าเพื่อนๆ เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กันไหม แล้วจัดการกับตัวเองยังไง ให้เป็นคนไม่สนโลกกับเรื่องแบบนี้ ขอบคุณค่ะ
คิดยังไงกับการถูกมองข้ามคะ