เนื่องจากเจ้าของกระทู้ได้อ่านหนังสือ "ปรับสมองไม่ให้แก่"
แล้วสรุปได้ใจความว่า ปัจจุบันคนเราใช้สมองซีกซ้าย(ภาษา) มากกว่าสมองซีกขวา(การเข้าใจหรือตีความ)
ซึ่งเมื่อเราใช้แต่สมองซีกใดซีกหนึงหนักเกินไป สมองของเราจะอ่อนล้า เกิดความไม่สมดุล สมองทำงานได้อย่างไม่เต็มที่
มันสะกิดใจเรามาก เพราะตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าสมองเริ่มอืดๆ บางทีจะอธิบายอะไร แต่ก็เกิดนึกคำพูดไม่ออก
เหตุการณ์ล่าสุด กินขนมไปด้วยทำงานไปด้วย แล้วคิดว่าตัวเองเอาขนมวางไว้ข้างตัว
ก็เลยนั่งหาขนมหาทั่วไปหมด ยกคอม เปิดหมอน  ดูในปากแมว หาทัวไปหมด หาอยู่ตั้งนานว่าหายไปไหน
แต่จริงๆแล้ว เราเดินเอาถุงขนมไปทิ้งที่ถังขยะแล้ว แต่ว่าเราลืม ลืมจริงๆ
ตอนนั้นภาพย่าตัวเองปาขี้ไปทั่วบ้านถึงกับแว้บเข้ามาในสมองเลย คือสมัยเด็กตอนที่อยู่กับคุณย่า
คุณย่าของเราเป็นผู้ป่วยอัลไซเมอร์ นอกจากจำอะไรไม่ได้ยังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ ความคิดอะไรได้เลย
เราเลยกลัวว่าตัวเองจะเป็นอัลไซเมอร์เหมือนย่ามาก 

เราเลยอยากจะบริหารสมองตัวเองตามที่หนังสือแนะนำ
หนึ่งในวิธีการบริหารสมองอย่างหนึง คือการต้องนึกถึงเรื่องราวอดีตและถ่ายทอดมันออกมาได้ 
แล้วบ้านเราชอบเที่ยวกันมาก เที่ยวกันแทบจะทุกอาทิตย์เลย แต่ก็ไม่ค่อยได้เอามาเล่าเป็นเรื่องราวเท่าไร
แต่หลังจากนี้ไปปฏิญาณกับตนเองว่า เที่ยวแล้วจะพยายามมาเล่าเลย 
เพราะถ้าปล่อยไว้นาน ข้อมูลบางอย่างทีเป็นประโยชน์เราก็ลืม
เราขอเริ่มที่ทะเลสวย ใกล้กรุงเทพ เกาะขามอยู่ในอำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี 
เป็นเกาะยอดนิยมของนักท่องเที่ยว ด้วยน้ำทะเลใสแจ๋ว หาดทรายขาว 
แล้วยังมีกิจกรรมให้ทำ อย่างการนั่งเรือท้องกระจกชมปะการัง พายเรือคายัคชมทัศนียภาพเกาะ ดำน้ำแบบสน็อคเกิลผิวน้ำ

เกาะขามเป็นเกาะอนุรักษ์โดยกองทัพเรือ เที่ยวแบบไปเช้าเย็นกลับได้เท่านั้น 
เริ่มจากปักหมุดไปที่ท่าเรือเขาหมาจอ แล้วซื้อตั๋วเลยจ้า
ได้มาละ หมดไปคนละ 250 บาท

หลังจากซื้อตั๋วแล้ว ก็ขึ้นรถสองแถว คนละ 10 บาทไปที่ท่าเรือ  
เป็นเรือประมงชิวๆ นั่งเรื่อยๆประมาณ 20 นาที แปบเดียวถึงเกาะ


พายามหามุมที่ไม่มีคนตรงไหนดี และแล้วก็ถึงคิวเราได้เฉิดฉายที่มุมนี้สักที



ยอมรับว่าน้ำใสจริงจัง ดั่งทะเลอันดามันเลย

เค้ามีทางเดินสะพานไม้ให้เราเดินสบาย และถ่ายรูปได้ด้วย 555+

ไม่ค่อยมีรูปตอนเล่นน้ำมาอวด เพราะว่าตัวเปียกกันทุกคน ไม่มีใครยอมเป็นตากล้องเลย

เวลาเที่ยวผ่านไปเร็วมาก แป๊บๆ นั่งเรือกลับละ