จะโกรธไหมครับ ถ้าผมจะบอกว่า มันบ้าบอ ที่อายๆๆๆๆๆ อายที่จะพูด อายที่จะอ่าน อายเพื่อน อายแฟน !!

คนที่นั่งเรียนด้วยกัน ก็เพื่อนๆกันทั้งนั้น รู้จักกันหมดไม่ใช่เหรอครับ ถึงไม่สนิทวันนี้ เดี๋ยวเปิด on site ก็ต้องเจอกันอยู่ดี อายเพื่อ ???

คุณไม่ใช่ไปนั่งเรียนโครงการนอกโรงเรียน ไปนั่งเรียนกับน้องเด็กๆ หรือ รุ่นพี่ที่ไม่รู้จักนี่ครับ มันก็เพื่อนกันทั้งนั้น สนุกๆไป ขำๆไป จะเครียดอะไรเหรอ ??

อายแฟน ?!??! อายทำไมอ่ะครับ เค้าคงไม่หมดศรัทธาในตัวหนู หรือ รักหนูน้อยลงเพราะหนูอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกหรอกครับ... ถ้าเค้าจะเป็นแบบนั้น ก็เลิกๆไปเหอะ  

ถ้าเค้าเก่งกว่าหนู เค้าควรสอนหนูครับ แต่ถ้าเค้าก็ไม่ได้หนีจากหนูเท่าไร ก็ไม่มีเหตุผลที่หนูจะต้องอายเค้า หรือ กลัวเค้ามองไม่ดีเลยนะ

ภาษาอังกฤษถ้าไม่หัดอ่าน ไม่หัดออกเสียง กลัวดอกพิกุลจะร่วง มันก็ไม่มีวันพูดได้ สื่อสารได้หรอกครับ ไม่หัดวันนี้ ไม่ทำวันนี้.... อนาคตจะหันกลับมาหัดใหม่ ตรงนั้นแหละครับที่หนูควรอายมากกว่าตอนนี้

แค่อ่านสิ่งที่อยู่ตรงหน้า มันจะหนักหนาอะไร?  นั่นมันง่ายแล้วนะครับ ครูเค้าไม่ได้สอนเข้มงวดเกินไปอะไรเลย

สิ่งที่ครูให้อ่านก็อยู่ในหนังสือเรียน
หนูอยู่ ม2 ตำราเรียน ก็ ม2
หนูอยู่ ม3 ตำราเรียน ก็ ม3
มันไม่ได้เกินตัว เกินศักยภาพอะไรจากตัวหนูเลย... หนูก็แค่เอามาเปิดๆอ่าน ซ้อมไปก่อนคืนนึง คือ ยาก เหรอ !?!?!

เทียบกับการออกไปพูดสดหน้าชั้น หรือ ให้ไปคุยกับฝรั่งตัวเป็นๆตามสถานที่ท่องเที่ยว แล้วเขียนสรุป assignment ส่งครูแบบที่โรงเรียนอื่นเค้าให้ทำ (ช่วงเหตุการณ์ปกติ)... สิ่งที่หนูเรียนอยู่มันจิ๊บจ๊อยมากๆครับ

ถ้าอยากร้องไห้.. ไปรอร้องดังๆตอนจบ ม.6 แล้วยังพูดไม่ได้ อ่านก็ไม่ออก ตอนนั้นดีกว่าครับ