เราคบกับผู้ชายคนหนึ่ง1ปีกว่าตัดสินใจแต่งานกัน
หลังแต่งงานได้3เดือนเขาก้อมาอาการเรี่มเปี่ยนไปไมทำงานก้อแอบใช้เวลาไปเที่ยวบ้างทำงานได้เงีนบ้างไม่ได้บ้างหลังจากนั้นเราก้อทะเลาะกันบ่อยขื้นเขาก้อเก็บเสื้อผ้าหนีไปอยู่บ้านเขาไป-มาทุกครั้งที่ทะเลาะกันสาเหตที่ทะเลาะเขาไม่ช่วยเราขายของที่ร้านแต่ก้อเปีดร้านให้ตอนเช้าจากนั้นก้อไปจนค่ำมืดจึ่งกรับบ้านเป็นอยู่นี้1ปีต่อมาเราไม่ได้ทะเลาะกันเขาก้อแอบเก็บของหนีไปนานสุดเป็นเดือน ด้วยความที่ยังเราให้โอกาดจากนั้นก้อไม่กระตึอรึอร้นทำงานอะไรแต่ก้อไม่หนีเหมือเมี่อก่อนแต่เราก้อท้อบ้างบางคั้งเราเหนึ่อยรู้สืกเหมือนตัวคนเหดียวเราต่างงานกัน2ปีกว่าแล้วเขาก้อเป็นแบบนี้ และทุกครั้งที่อยากไห้เขาขายของก้อต้องทะเลาะกัน เราไม่จระทำอย่างไงดี..บางครั้งก้อต้องส่งเงีนให้พ่อแม่เขาเกือบทุกเดือนงานที่เขาทำอาทิดหนึ่งได้300-400เราก้ออยากไห้เปี่ยนทำอย่างอื่นแต่ต้องจบด้วยการทะเลาะ เราเหนึ่อย...สบสน...ไม่รุ้ทำไงต่อไป..พูดไห้ใครฟังก้อไม่ได้แต่เขาก้อทำนาแต่ไม่ชอบช่วยทำมาหากิน.....เหมือนเราแบกพาระอยุ่คนเดียว
ทำอย่างเมื่อสามี ไม่กระตือรือล้น ทำงานหาเงีน...??ช่วยเพึ่อนๆแนะนำเราหน่อย
หลังแต่งงานได้3เดือนเขาก้อมาอาการเรี่มเปี่ยนไปไมทำงานก้อแอบใช้เวลาไปเที่ยวบ้างทำงานได้เงีนบ้างไม่ได้บ้างหลังจากนั้นเราก้อทะเลาะกันบ่อยขื้นเขาก้อเก็บเสื้อผ้าหนีไปอยู่บ้านเขาไป-มาทุกครั้งที่ทะเลาะกันสาเหตที่ทะเลาะเขาไม่ช่วยเราขายของที่ร้านแต่ก้อเปีดร้านให้ตอนเช้าจากนั้นก้อไปจนค่ำมืดจึ่งกรับบ้านเป็นอยู่นี้1ปีต่อมาเราไม่ได้ทะเลาะกันเขาก้อแอบเก็บของหนีไปนานสุดเป็นเดือน ด้วยความที่ยังเราให้โอกาดจากนั้นก้อไม่กระตึอรึอร้นทำงานอะไรแต่ก้อไม่หนีเหมือเมี่อก่อนแต่เราก้อท้อบ้างบางคั้งเราเหนึ่อยรู้สืกเหมือนตัวคนเหดียวเราต่างงานกัน2ปีกว่าแล้วเขาก้อเป็นแบบนี้ และทุกครั้งที่อยากไห้เขาขายของก้อต้องทะเลาะกัน เราไม่จระทำอย่างไงดี..บางครั้งก้อต้องส่งเงีนให้พ่อแม่เขาเกือบทุกเดือนงานที่เขาทำอาทิดหนึ่งได้300-400เราก้ออยากไห้เปี่ยนทำอย่างอื่นแต่ต้องจบด้วยการทะเลาะ เราเหนึ่อย...สบสน...ไม่รุ้ทำไงต่อไป..พูดไห้ใครฟังก้อไม่ได้แต่เขาก้อทำนาแต่ไม่ชอบช่วยทำมาหากิน.....เหมือนเราแบกพาระอยุ่คนเดียว