นักแสดงนำ #จอนโดยอน #รยูจุนยอล #พัคบยองอึน #คิมฮโยจิน 16 ตอนจบ
แนวชีวิต ดรามา โรแมนติก
สวยงามมากมาย ชอบทุกอย่างของเรื่องนี้
สื่อสารความรู้สึกหม่นหมองในช่วงจังหวะหนึ่งของชีวิตที่กำลังหลงทาง คนนึงเหมือนกำลังหมดเรี่ยวแรง จิตวิญญาณที่หายสาบสูญ ทุกข์ที่กำลังถาโถม ปล่อยให้เวลาเดินไปเรื่อยๆ ปล่อยให้ปัญหาถูกเยียวยาด้วยเวลาเพราะไม่มีแรงจะสู้ กับอีกคนที่ใช้ชีวิตเหมือนไม่มีเป้าหมาย กำลังค้นหาตัวเอง จากชีวิตที่มีดมนสู่การเจอกันของทั้งคู่ ถูกเติมพลังด้วยความรักบริสุทธิ์ที่ค่อยๆก่อตัวขึ้น ต่างได้รับการเติมเต็มเยียวยาจิตใจให้แก่กันและกันได้อย่างสวยงาม
เล่าผ่านการรำพึงรำพันความนึกคิดของตัวละครหลัก วิธีการเล่าเรื่อยๆเหมือนอาการหมดเรี่ยวแรงของตัวละคร ผสมผสานกับดนตรีที่ลงตัว เริ่มด้วยความเศร้า ให้คนดูมีความสงสัย อึดอัด ค่อยๆเปลี่ยนเป็นอบอุ่น อบอวลด้วยความรักโรแมนติก ความรู้สึกยับยั้งชั่งใจของคนมีคู่แล้ว การคลี่คลายปัญหาที่เป็นไปตามธรรมชาติ การต้องตัดสินใจเมื่อทุกคนยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นแล้ว
และยังมีชีวิตตัวละครอื่นๆในเรื่องนี้มีความหลากหลายสวยงาม แต่ละคนมีทุกข์ของตัวเองที่กำลังหาทางออกกันทุกคน ไปต่อกับชีวิตอย่างไรไม่ให้หลอกตัวเองในเรื่องความรัก ทำอย่างไรเมื่อต้องรักข้างเดียว ทำอย่างไรเมื่อเป็นคนมาทีหลัง ทำอย่างไรที่ไม่เคยลืมรักครั้งเก่า ทำอย่างไรกับปัญหาชีวิตคู่ที่ความรู้สึกเปลี่ยนเดินทางไปต่อด้วยกันไม่ได้แล้ว ความรักพ่อลูกที่ผูกพันธ์กันลึกซึ้ง ทุกๆชีวิตนำเสนอผ่านวิธีการเล่าการเชื่อมต่อตัวละครที่ทำได้อย่างดีงาม
รายละเอียดเห็นถึงที่มาของโรคซึมเศร้าได้เลย ทุกข์ที่ปรึกษาใครไม่ได้ มีบทพูดมากมายที่สื่อสารความอ่อนไหวของตัวละคร มักคิดไปเองว่าตัวเองถูกดูถูก คิดเล็กคิดน้อยกับคำพูดเพราะความอ่อนแอในใจตัวเอง สงสัยกับคำถามว่าการประสบความสำเร็จคืออะไร ต้องเหมือนคนอื่นคือประสบความสำเร็จ ? แค่เราปะปนใช้ชีวิตไปกับผู้คนรอบข้างนั่นหมายถึงเราเป็นคนพวกเดียวกันแล้วงั้นหรือ ? ต้องเหมือนคนอื่น คนอื่นคือใคร? คำถามกับชีวิตมากมายที่ปรัชญามากับบทพูดของตัวละครที่อยู่ในช่วงหาทางออก หรือ กำลังค้นหาตัวเอง ทำได้ละเอียดดีงาม
เป็นเรื่องที่นำเสนอความเป็นจริงของชีวิต เหตุการณ์อย่างนี้อาจเกิดขึ้นได้จริงๆกับทุกๆคน ทุกคนมีช่วงเวลาหลงทาง หรือการค้นหาตัวเอง การเดินอยู่บนทางแยกที่ต้องตัดสินใจ การตัดสินใจซื่อสัตย์ต่อใจตัวเอง เมื่อเริ่มดูรู้สึกอย่างหนึ่งหม่นหมองพร้อมความสงสัย ดูจบด้วยความรู้สึกอีกอย่างที่เข้าใจและอิ่มเอมโรแมนติก เหมือนชีวิตมีทั้งทุกข์และสุข ลองเปิดใจ ยอมรับการมีที่พึ่งพิง สุดท้ายแล้วถึงแม้เราจากโลกนี้ไปเพียงลำพัง แต่ระหว่างทางก่อนถึงวันนั้นเรามีโอกาสในการสู้ รับรัก ให้ความรัก จงเต็มใจเผชิญหน้ากับทุกสิ่งด้วยใจที่แข็มแข็งอย่างมีเป้าหมาย❤
https://www.facebook.com/ReviewSeriesMoviesAsia/posts/453242959691720
http://my-reviews.bloggang.com
#lost
Lost (2021) 5/5
แนวชีวิต ดรามา โรแมนติก
สวยงามมากมาย ชอบทุกอย่างของเรื่องนี้
สื่อสารความรู้สึกหม่นหมองในช่วงจังหวะหนึ่งของชีวิตที่กำลังหลงทาง คนนึงเหมือนกำลังหมดเรี่ยวแรง จิตวิญญาณที่หายสาบสูญ ทุกข์ที่กำลังถาโถม ปล่อยให้เวลาเดินไปเรื่อยๆ ปล่อยให้ปัญหาถูกเยียวยาด้วยเวลาเพราะไม่มีแรงจะสู้ กับอีกคนที่ใช้ชีวิตเหมือนไม่มีเป้าหมาย กำลังค้นหาตัวเอง จากชีวิตที่มีดมนสู่การเจอกันของทั้งคู่ ถูกเติมพลังด้วยความรักบริสุทธิ์ที่ค่อยๆก่อตัวขึ้น ต่างได้รับการเติมเต็มเยียวยาจิตใจให้แก่กันและกันได้อย่างสวยงาม
เล่าผ่านการรำพึงรำพันความนึกคิดของตัวละครหลัก วิธีการเล่าเรื่อยๆเหมือนอาการหมดเรี่ยวแรงของตัวละคร ผสมผสานกับดนตรีที่ลงตัว เริ่มด้วยความเศร้า ให้คนดูมีความสงสัย อึดอัด ค่อยๆเปลี่ยนเป็นอบอุ่น อบอวลด้วยความรักโรแมนติก ความรู้สึกยับยั้งชั่งใจของคนมีคู่แล้ว การคลี่คลายปัญหาที่เป็นไปตามธรรมชาติ การต้องตัดสินใจเมื่อทุกคนยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นแล้ว
และยังมีชีวิตตัวละครอื่นๆในเรื่องนี้มีความหลากหลายสวยงาม แต่ละคนมีทุกข์ของตัวเองที่กำลังหาทางออกกันทุกคน ไปต่อกับชีวิตอย่างไรไม่ให้หลอกตัวเองในเรื่องความรัก ทำอย่างไรเมื่อต้องรักข้างเดียว ทำอย่างไรเมื่อเป็นคนมาทีหลัง ทำอย่างไรที่ไม่เคยลืมรักครั้งเก่า ทำอย่างไรกับปัญหาชีวิตคู่ที่ความรู้สึกเปลี่ยนเดินทางไปต่อด้วยกันไม่ได้แล้ว ความรักพ่อลูกที่ผูกพันธ์กันลึกซึ้ง ทุกๆชีวิตนำเสนอผ่านวิธีการเล่าการเชื่อมต่อตัวละครที่ทำได้อย่างดีงาม
รายละเอียดเห็นถึงที่มาของโรคซึมเศร้าได้เลย ทุกข์ที่ปรึกษาใครไม่ได้ มีบทพูดมากมายที่สื่อสารความอ่อนไหวของตัวละคร มักคิดไปเองว่าตัวเองถูกดูถูก คิดเล็กคิดน้อยกับคำพูดเพราะความอ่อนแอในใจตัวเอง สงสัยกับคำถามว่าการประสบความสำเร็จคืออะไร ต้องเหมือนคนอื่นคือประสบความสำเร็จ ? แค่เราปะปนใช้ชีวิตไปกับผู้คนรอบข้างนั่นหมายถึงเราเป็นคนพวกเดียวกันแล้วงั้นหรือ ? ต้องเหมือนคนอื่น คนอื่นคือใคร? คำถามกับชีวิตมากมายที่ปรัชญามากับบทพูดของตัวละครที่อยู่ในช่วงหาทางออก หรือ กำลังค้นหาตัวเอง ทำได้ละเอียดดีงาม
เป็นเรื่องที่นำเสนอความเป็นจริงของชีวิต เหตุการณ์อย่างนี้อาจเกิดขึ้นได้จริงๆกับทุกๆคน ทุกคนมีช่วงเวลาหลงทาง หรือการค้นหาตัวเอง การเดินอยู่บนทางแยกที่ต้องตัดสินใจ การตัดสินใจซื่อสัตย์ต่อใจตัวเอง เมื่อเริ่มดูรู้สึกอย่างหนึ่งหม่นหมองพร้อมความสงสัย ดูจบด้วยความรู้สึกอีกอย่างที่เข้าใจและอิ่มเอมโรแมนติก เหมือนชีวิตมีทั้งทุกข์และสุข ลองเปิดใจ ยอมรับการมีที่พึ่งพิง สุดท้ายแล้วถึงแม้เราจากโลกนี้ไปเพียงลำพัง แต่ระหว่างทางก่อนถึงวันนั้นเรามีโอกาสในการสู้ รับรัก ให้ความรัก จงเต็มใจเผชิญหน้ากับทุกสิ่งด้วยใจที่แข็มแข็งอย่างมีเป้าหมาย❤
https://www.facebook.com/ReviewSeriesMoviesAsia/posts/453242959691720
http://my-reviews.bloggang.com
#lost