"ผมลืมไปหมดแล้ว" ........ ใจเราแป้ว หลังได้ฟัง

ความหวัง ที่มุ่งหวัง ..........เป็นอันพัง ทลายลง

อกเอย มิตรสหาย ........... เหมือนกลับกลาย มิมั่นคง

แม้ศิษย์ จิตจำนง ............ อาสามา ก็ลาไกล

เหมือนคนไม่รู้จัก ........... จะเอ่ยทัก ก็กระไร

รู้ซึ้ง คำกวีใด .................. ที่หม่นไหม้ เคยระบาย

"เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยแม้หมูหมาไม่มามอง"

"ผมลืมไปหมดแล้ว" .......... หนึ่งศิษย์แก้ว เอ่ยตอบข้า

อดีตเคยมีมา......................คือผ่านแล้วก็ผ่านไป

คงเป็นเพราะอาจารย์..........ที่ไหว้วาน รำคาญใจ

จึงบอก "ผมลืมไป............. หมดแล้วครับ" , รับทราบแล....